Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010

Στρατιώτης που κοστίζει 23 σεντς

Τι άλλαξε από τότε μέχρι σήμερα

Στρατιώτης που κοστίζει 23 σεντς


Η Τουρκία το 1950 έστειλε στρατιώτες στην Κορέα. Ο τότε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ ομολογούσε πώς βλέπει την Τουρκία: «Οι πιο φτηνοί στρατιώτες για το ΝΑΤΟ είναι οι Τούρκοι στρατιώτες. Το κόστος ενός Τούρκου στρατιώτη για μας είναι 23 σεντς». Δε χρειάζεται κανένα σχόλιο. Μόνο πρέπει να υπενθυμίσω ότι τότε με 23 σεντς μπορούσε να αγοράσει κανείς 2 κιλά κρεμμύδια. Ο βρώμικος ρόλος των υπηρετών του ιμπεριαλισμού συνεχίζεται. Σήμερα δεν είναι πολύ διαφορετικά τα πράγματα.

Το ψάρι στο αγκίστρι

Ξέρουμε όλοι ότι η ιστορία διδάσκει πολλά και είναι μία επανάληψη με καινούριες μορφές και τρόπους. Γι' αυτό είναι σημαντικό να υπενθυμίσω ένα δεύτερο γεγονός απ' την ιστορία: Η Τουρκία το 1947 κάνει την πρώτη στρατιωτική συμφωνία με τις ΗΠΑ. Ο ιδιοκτήτης της μονοπωλιακής πετρελαϊκής εταιρίας Νέλσον Α. Ροκφέλερ στέλνει μία επιστολή προς τον Πρόεδρο της Αμερικής Αϊζεν Χόβεν: «Πρέπει να συνεχίσουμε να παίρνουμε μέτρα για να δυναμώσουμε ακόμα περισσότερο τους στρατιωτικούς συμμάχους μας και να δημιουργήσουμε και νέους. Πρέπει να εφαρμόσουμε μία οικονομική διεύρυνση, που μπορεί να μας εξασφαλίσει πολιτική και στρατιωτική κυριαρχία, όπως στην Αφρική και στις άλλες περιοχές όπου δεν υπάρχει ανάπτυξη. Προτεραιότητα πρέπει να έχουν αυτοί που έχουν φιλικές σχέσεις μαζί μας και που είναι δεμένοι μαζί μας με στρατιωτικές συμφωνίες. Η βοήθεια προς αυτές τις χώρες πρέπει να είναι στρατιωτική, γιατί το ψάρι που έχει πιαστεί στο αγκίστρι δεν έχει ανάγκη να φάει. Σ' αυτό το ζήτημα έχω τις ίδιες απόψεις με το υπουργείο Εξωτερικών. Ας πούμε - για την Τουρκία - βοήθεια μπορεί να δημιουργήσει ανάποδα αποτελέσματα από αυτά που ζητάμε. Δηλ., μπορεί να δημιουργήσει τις αντιλήψεις ανεξαρτησίας και να αποδυναμώσει τις στρατιωτικές συμφωνίες. Σε τέτοιες χώρες - όπως η Τουρκία - μπορούμε να δώσουμε κατευθείαν οικονομική βοήθεια, όμως αυτό πρέπει να γίνεται πάντα με μέτρο, ούτως ώστε οι κυβερνήσεις που είναι εξαρτημένες σε μας να μπορούν να μείνουν στην εξουσία και να κρατήσουν ακίνδυνους τους εχθρούς μας».
Ηταν δύο ιστορικά παραδείγματα. Το ίδιο παιχνίδι παίζεται σήμερα. Το καθήκον των λαών είναι να δημιουργήσουν το δικό τους μεγάλο μέτωπο. Οι σημερινές συνθήκες και καταστάσεις δείχνουν ότι αυτό είναι εφικτό.
Τί έχει αλλάξει λοιπόν από τότε μέχρι σήμερα;

Σ. Α

Δεν υπάρχουν σχόλια: