Δεν ήρθαν φυσικά για τουρισμό στην Ελλάδα. Πρόκειται για ανθρώπους που αναγκαστικά ξεριζώθηκαν απ’ τις πατρίδες τους, αφού δεν έχουν άλλη επιλογή, όταν στις χώρες τους κάθε τρία δευτερόλεπτα (!), πεθαίνει κι ένα παιδί από την πείνα, όταν τα βομβαρδιστικά του ΝΑΤΟ και της ΕΕ δημιουργούν κατακόμβες νεκρών, στους «ανθρωπιστικούς πολέμους», όταν η στυγνή εκμετάλλευση και οι δικτατορίες που βίωναν τους καθιστούσε μονόδρομο να εγκαταλείψουν τις πατρίδες τους.
Κι όσοι απ’ αυτούς κατόρθωσαν να ρθούν στην Ελλάδα χωρίς να πνιγούν στα παγωμένα νερά του Αιγαίου ή να σκοτωθούν στα ναρκοπέδια του Εβρου τι αντίκρισαν;
Χρόνια μετά τους πρώτους νόμους «νομιμοποίησης», χιλιάδες απ’ αυτούς παραμένουν χωρίς «χαρτιά». Όμηροι της παρανομίας και του κοινωνικού αποκλεισμού.
Χωρίς εργασιακά δικαιώματα, θύματα της κρατικής και αστυνομικής βίας, καταδικασμένοι στην πιο
