Συνεχίζεται η «σκούπα» εναντίον των στρατιωτικών

Με νέες απειλές εκ μέρους του Τούρκου πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, προς την ηγεσία του στρατεύματος και συλλήψεις στρατιωτικών αξιωματούχων, συνεχίστηκε και χτες το σίριαλ των σεναρίων πραξικοπήματος, στην Τουρκία, με αφορμή την υπόθεση της υπερεθνικιστικής οργάνωσης Εργκένεγκον. Ο Τούρκος πρωθυπουργός διεμήνυσε προς το στρατό ότι κανείς δεν είναι υπεράνω των νόμων, προειδοποιώντας ότι «αυτοί που κάνουν σχέδια πίσω από κλειστές πόρτες θα πρέπει να συνθλίψουν τη λαϊκή βούληση, να ξέρουν ότι από εδώ και στο εξής θα αποδίδεται δικαιοσύνη».

Παράλληλα ακόμα 18 στρατιωτικοί συνελήφθησαν εκ των οποίων οι περισσότεροι εν ενεργεία, σε ένα δεύτερο κύμα συλλήψεων, ενισχύοντας τη φιλολογία ότι η τακτική που ακολουθεί η κυβέρνηση ενδέχεται να οδηγήσει σε ανοιχτή σύγκρουση του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης και του στρατού, που αυτοαποκαλείται ως ο «θεματοφύλακας του κοσμικού χαρακτήρα του τουρκικού κράτους». Ο Ρ. Ερντογάν από την πλευρά του απορρίπτει τις κατηγορίες ότι επιχειρεί να αποδυναμώσει το στρατό, προκειμένου να εγκαθιδρύσει «ισλαμικό κράτος», υποστηρίζοντας ότι αυτό που συμβαίνει είναι «εξομάλυνση της κατάστασης και πρόοδος της δημοκρατίας».

Ωστόσο το ψευτοδίλημμα του «ισλαμικού ή κοσμικού κράτους» χρησιμοποιείται εδώ και χρόνια στην Τουρκία, για να καλύψει τη διεκδίκηση της εξουσίας από ταυτόσημες αστικές δυνάμεις, που υπηρετούν τα ίδια συμφέροντα, χρησιμοποιώντας τον φανατισμό και την τρομοκρατία, ανάλογα με την περίσταση.

Την ίδια στιγμή συλλήψεις με την κατηγορία συμμετοχής στο Εργατικό Κόμμα Κουρδιστάν, που θεωρείται «τρομοκρατική οργάνωση», σημειώθηκαν σε Ολλανδία και Γαλλία. Στη Γαλλία συνελήφθησαν 11 άνθρωποι με την κατηγορία της στρατολόγησης μελών στο ΡΚΚ, ενώ με την ίδια κατηγορία συνελήφθη και ένας Κούρδος στην Ολλανδία, σύμφωνα με τις υποδείξεις της Τουρκίας.

Κούρδος εκδότης αντιμέτωπος με φυλάκιση 525 χρόνων!

Ο πρώην εκδότης της Κουρδικής εφημερίδας «Azadiya Welat» στην Τουρκία, Vedan Kursun, βρίσκεται αντιμέτωπος με ποινή 535 χρόνων φυλάκισης για 105 κατηγορίες που αφορούν «βοήθεια σε τρομοκρατική οργάνωση με τη διάδοση προπαγάνδας» και «εγκλήματα σε άρθρα που δημοσιεύτηκαν σε πολλά τεύχη της εφημερίδας». Στις 12 Φεβρουαρίου, ο διάδοχος του ως εκδότης στην εφημερίδα, Ozan Kilinc, καταδικάστηκε σε φυλάκιση 21 χρόνων για παρόμοιες κατηγορίες.

Ο Kursun βρίσκεται ήδη 13 μήνες στη φυλακή περιμένοντας τη δίκη του, ύστερα από τη σύλληψη του τον Ιανουάριο του 2009 κατά την άφιξη του στην Κωνσταντινούπολη όπου πήγε για να καταθέσει σε άλλη υπόθεση.

Σε ακρόαση του Δικαστηρίου στις 19 Φεβρουαρίου 2010, οι κατήγοροι της υπόθεσης δήλωσαν πως αν και ο Kursun δεν ήταν μέλος του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος (ΡΚΚ) – το οποίο θεωρείται παράνομο στην Τουρκία – είναι ένοχος για προπαγάνδα υπέρ του με δημοσιευμένα άρθρα για τις δηλώσεις και τις δραστηριότητες του. Ο δικηγόρος του Kursun απέρριψε τις κατηγορίες και απαίτησε την αθώωση του.

Μιλώντας στην τουρκική οργάνωση για την ελευθερία του Τύπου Bianet, ο δικηγόρος του Kursun επισήμανε ότι οι ειδήσεις και τα άρθρα είχαν δημοσιευτεί με τη σκοπιά της ελευθερίας της έκφρασης και του δικαιώματος της πληροφόρησης και όχι ως προπαγάνδα.

Το Διεθνές Ινστιτούτο Τύπου (IPI) με ανακοίνωση του τόνισε πως αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που οι Αρχές της Τουρκίας έχουν χρησιμοποιήσει «αντιτρομοκρατικούς» νόμους για να πνίξουν την ελευθερία του Τύπου και της έκφρασης, εκφράζοντας την ανησυχία του για την υπόθεση του Kursun ύστερα και από την καταδίκη του Ozan Kilinc για παρόμοιες κατηγορίες.

Μισό λεμόνι = 9 χρόνια 9 μήνες και 6 μέρες φυλακή

Στις 15/02/2009 στην πόλη Μερσίνη πραγματοποιείται μία συγκέντρωση. Οι διαδηλωτές διαμαρτύρονται για την κρατική τρομοκρατία και τις επιθέσεις του κεφαλαίου ενάντια στους εργάτες και εργαζόμενους.
Η αστυνομία επιτίθεται στη διαδήλωση. Αποτέλεσμα, πολλοί τραυματίες και συλλήψεις. Ανάμεσα στους συλληφθέντες είναι και δύο νέοι, οι Μουράτ Μπαράν και Φερντί Ντεμίρκραν.

Η αστυνομία πραγματοποιεί τη σύλληψη των δύο νεαρών στα στενά της πόλης. Στις τσέπες των παιδιών βρίσκει από μισό λεμόνι. Υστερα γίνεται έρευνα στα σπίτια τους όπου δεν βρίσκουν κάτι παράνομο.

Τους κατηγορούν ως μέλη παράνομης οργάνωσης επειδή συμμετείχαν στην πορεία με μοναδικό στοιχείο τα λεμόνια που βρέθηκαν στις τσέπες.

Το δικαστήριο δέχτηκε τα λεμόνια ως σοβαρό στοιχείο εις βάρος τους διαπιστώνοντας ότι το λεμόνι ήταν για να προστατευτούν απ’ τα δακρυγόνα, άρα είχαν πάρει μέρος στη συγκέντρωση.

Η ποινή; 9 χρόνια 9 μήνες και 6 μέρες για τον καθένα. Οι δύο νέοι τώρα βρίσκονται στη φυλακή.

Η Τουρκία προχωρά προς τον «εκδημοκρατισμό».

Μεγάλη διαδήλωση των καπνεργατών

Το Σάββατο 20 Φλεβάρη οι καπνεργάτες που βρίσκονται στην απεργία πάνω από 60 μέρες πραγματοποίησαν μία συγκέντρωση στην Αγκυρα.
Στη συγκέντρωση συμμετείχαν 30.000 διαδηλωτές. Στις ομιλίες που γίνανε στο χώρο της συγκέντρωσης τονίστηκε ότι καμία δύναμη δεν θα μπορέσει να εμποδίσει τους εργάτες και εργαζόμενους να διεκδικούν τα δικαιώματά τους και να συνεχίσουν τον δίκαιο αγώνα τους. Στη συγκέντρωση βρέθηκαν εκατοντάδες συνδικαλιστικά παραρτήματα των Συνομοσπονδιών, νέοι, γυναίκες, άνθρωποι της διανόησης, καλλιτέχνες, μαζικές οργανώσεις.

Να υπενθυμίσουμε πως οι καπνεργάτες αγωνίζονται ενάντια στη ιδιωτικοποίηση της καπνοβιομηχανίας. Η κυβέρνηση του Ερντογάν έχει αποφασίσει να κλείσει τα εργοστάσια και να πετάξει τους εργάτες στο δρόμο.

Πίεση προς τις Συνομοσπονδίες

Πάνω από 1.000 συνδικαλιστές την ημέρα της συγκέντρωσης έδωσαν στη δημοσιότητα μία διακήρυξη. Οι συνδικαλιστές στη διακήρυξη αναφέρουν ότι οι Συνομοσπονδίες είναι υποχρεωμένες να πάρουν θέση υπέρ του αγώνα των καπνεργατών. Επίσης γίνεται αναφορά ενάντια στο γραφειοκρατικό συνδικαλισμό.
Πέρα απ’ τη σημαντική αυτή διακήρυξη, σχεδόν καθημερινά τα ταξικά συνδικάτα καλούν τους εργάτες και εργαζόμενους να αγωνιστούν ενάντια στους συμβιβασμένους γραφειοκράτες που αντί να βρίσκονται δίπλα στους εργάτες προσπαθούν να παίξουν το ρόλο του πυροσβεστήρα.
Υστερα από έντονες πιέσεις οι Συνομοσπονδίες αποφάσισαν να βρεθούν και να συζητήσουν τη περαιτέρω στάση τους για τους καπνεργάτες.

Στρατιώτης που κοστίζει 23 σεντς

Τι άλλαξε από τότε μέχρι σήμερα

Στρατιώτης που κοστίζει 23 σεντς

Η Τουρκία το 1950 έστειλε στρατιώτες στην Κορέα. Ο τότε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ ομολογούσε πώς βλέπει την Τουρκία: «Οι πιο φτηνοί στρατιώτες για το ΝΑΤΟ είναι οι Τούρκοι στρατιώτες. Το κόστος ενός Τούρκου στρατιώτη για μας είναι 23 σεντς». Δε χρειάζεται κανένα σχόλιο. Μόνο πρέπει να υπενθυμίσω ότι τότε με 23 σεντς μπορούσε να αγοράσει κανείς 2 κιλά κρεμμύδια. Ο βρώμικος ρόλος των υπηρετών του ιμπεριαλισμού συνεχίζεται. Σήμερα δεν είναι πολύ διαφορετικά τα πράγματα.

Το ψάρι στο αγκίστρι
Ξέρουμε όλοι ότι η ιστορία διδάσκει πολλά και είναι μία επανάληψη με καινούριες μορφές και τρόπους. Γι' αυτό είναι σημαντικό να υπενθυμίσω ένα δεύτερο γεγονός απ' την ιστορία: Η Τουρκία το 1947 κάνει την πρώτη στρατιωτική συμφωνία με τις ΗΠΑ. Ο ιδιοκτήτης της μονοπωλιακής πετρελαϊκής εταιρίας Νέλσον Α. Ροκφέλερ στέλνει μία επιστολή προς τον Πρόεδρο της Αμερικής Αϊζεν Χόβεν: «Πρέπει να συνεχίσουμε να παίρνουμε μέτρα για να δυναμώσουμε ακόμα περισσότερο τους στρατιωτικούς συμμάχους μας και να δημιουργήσουμε και νέους. Πρέπει να εφαρμόσουμε μία οικονομική διεύρυνση, που μπορεί να μας εξασφαλίσει πολιτική και στρατιωτική κυριαρχία, όπως στην Αφρική και στις άλλες περιοχές όπου δεν υπάρχει ανάπτυξη. Προτεραιότητα πρέπει να έχουν αυτοί που έχουν φιλικές σχέσεις μαζί μας και που είναι δεμένοι μαζί μας με στρατιωτικές συμφωνίες. Η βοήθεια προς αυτές τις χώρες πρέπει να είναι στρατιωτική, γιατί το ψάρι που έχει πιαστεί στο αγκίστρι δεν έχει ανάγκη να φάει. Σ' αυτό το ζήτημα έχω τις ίδιες απόψεις με το υπουργείο Εξωτερικών. Ας πούμε - για την Τουρκία - βοήθεια μπορεί να δημιουργήσει ανάποδα αποτελέσματα από αυτά που ζητάμε. Δηλ., μπορεί να δημιουργήσει τις αντιλήψεις ανεξαρτησίας και να αποδυναμώσει τις στρατιωτικές συμφωνίες. Σε τέτοιες χώρες - όπως η Τουρκία - μπορούμε να δώσουμε κατευθείαν οικονομική βοήθεια, όμως αυτό πρέπει να γίνεται πάντα με μέτρο, ούτως ώστε οι κυβερνήσεις που είναι εξαρτημένες σε μας να μπορούν να μείνουν στην εξουσία και να κρατήσουν ακίνδυνους τους εχθρούς μας».
Ηταν δύο ιστορικά παραδείγματα. Το ίδιο παιχνίδι παίζεται σήμερα. Το καθήκον των λαών είναι να δημιουργήσουν το δικό τους μεγάλο μέτωπο. Οι σημερινές συνθήκες και καταστάσεις δείχνουν ότι αυτό είναι εφικτό.
Τί έχει αλλάξει λοιπόν από τότε μέχρι σήμερα;

Σ. Α

Συνελήφθησαν πρώην αρχηγοί των ενόπλων δυνάμεων

Για απόπειρα πραξικοπήματος συνελήφθησαν σήμερα στην Άγκυρα οι πρώην αρχηγοί των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων.

Ανάμεσά τους βρίσκονται οι πρώην αρχηγοί της αεροπορίας, του ναυτικού, ο διοικητής της Α’ Στρατιάς και ο αντιστράτηγος που διηύθυνε την επιχείρηση σύλληψης του Οτσαλάν στην Κένυα.

Συγκεκριμένα, οι αστυνομικές δυνάμεις συνέλαβαν 11 ανώτατους και ανώτερους αξιωματικούς μεταξύ των οποίων είναι ο πρώην αρχηγός της Αεροπορίας πτέραρχος ε.α. Ιμπραχίμ Φιρτίνα, ο πρώην αρχηγός του Ναυτικού ναύαρχος ε.α. Οζντέν Ορνέκ, ο πρώην διοικητής της Α’ Στρατιάς (με έδρα την Κωνσταντινούπολη) στρατηγός Εργκίν Σαΐγκούν και ο αντιστράτηγος ε.α. Ενγκίν Αλάν.

Ο τελευταίος ήταν ο στρατηγός που συντόνιζε από την πλευρά των ενόπλων δυνάμεων την επιχείρηση απαγωγής από την Κένυα και σύλληψης του ηγέτη των Κούρδων ανταρτών του ΡΚΚ, Αμπντουλάχ Οτσαλάν το 1999.

Συνελήφθησαν επίσης, τρεις ακόμη απόστρατοι στρατηγοί, τρεις απόστρατοι αντιναύαρχοι, ένας πρώην συνταγματάρχης και ένας επίσης απόστρατος πλοίαρχος.

Οι επιχειρήσεις για τη σύλληψη των αξιωματικών πραγματοποιήθηκαν νωρίς το πρωί από την αστυνομία της Αγκυρας, σύμφωνα με εισαγγελική παραγγελία που διαβιβάστηκε από την Κωνσταντινούπολη. Στο πλαίσιο της επιχείρησης, ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις πραγματοποίησαν εφόδους σε 20 σημεία της τουρκικής πρωτεύουσας.

Το όνομα του ναυάρχου ε.α. Ορνέκ είχε εμπλακεί στις αποκαλύψεις του τουρκικού Τύπου για τις απόπειρες πραξικοπήματος το 2004 με τις κωδικές ονομασίες «Σεληνόφως» (Αγισιγί) και «Ξανθιά» (Σαρικίζ).

Οι τελευταίες αποκαλύψεις ήλθαν τον περασμένο μήνα από την εφημερίδα Taraf και αφορούσαν το σχέδιο πραξικοπήματος με την κωδική ονομασία «Βαριά».

Το σχέδιο προέβλεπε μεταξύ άλλων προβοκάτσια για τη δημιουργία κλίματος αποσταθεροποίησης εντός της χώρας και στο πλαίσιο αυτό σχεδιαζόταν τεχνητή κρίση στις σχέσεις με την Ελλάδα με εισβολή στον Έβρο και βομβιστικές επιθέσεις σε τεμένη στην Τουρκία.

Στις 11 σελίδες του σχεδίου, αναφερόταν πως η Α’ Στρατιά στην Κωνσταντινούπολη σχεδίαζε τη σύλληψη και συγκέντρωση σε γήπεδα 200.000 ατόμων που πιθανώς θα προέβαλαν αντίσταση στο πραξικόπημα. Επίσης προβλεπόταν η συγκρότηση κυβέρνησης εκτάκτου ανάγκης από τους πραξικοπηματίες.

Παιδάκια στο στόχαστρο των κατασταλτικών μηχανισμών

Hürriyet Video'larını izlemek için Flash 7 veya daha yüksek eklenti yüklenmeniz gerekmektedir. Yüklemek için tıklayınız!!!

Χιλιάδες κόσμος σε διάφορες πόλεις του Κουρδιστάν για άλλη μία φορά, βγήκαν στους δρόμους να διαδηλώσουν ενάντια στην κρατική τρομοκρατία.
Όπως είναι ενδεχόμενο αντιμετώπισαν την κρατική τρομοκρατία. Πάνοπλοι αστυνομικοί, ειδικές δυνάμεις με αύρες επιτέθηκαν στους διαδηλωτές.
Αποτέλεσμα, δεκάδες τραυματίες και συλλήψεις.

Όλα αυτά είναι στην καθημερινότητα του Κουρδιστάν. Όμως το πραγματικό πρόσωπο του τουρκικού κράτους βγαίνει στη φόρα όταν το θέμα είναι τα παιδιά. Καταρχήν να υπενθυμίσουμε ότι σύμφωνα με τον αντιτρομοκρατικό νόμο ακόμα και τα παιδιά δικάζονται ως μέλη παράνομης οργάνωσης και αντιμετωπίζουν ποινή φυλάκισης όπως ορίζει ο νόμος. Στις τουρκικές φυλακές πάνω από 100 παιδιά είναι φυλακισμένα και οι εισαγγελείς ζητάνε εκατοντάδες χρόνια φυλακή.

Το συγκεκριμένο βίντεο έχει τραβηχτεί στις 15/2/2010. Οι κραυγές της μάνες και ο φόβος του παιδιού δείχνει το μέγεθος της κρατικής τρομοκρατίας.
Πάνοπλοι αστυνομικοί, τρομοκρατημένο παιδί είναι η εικόνα του καθεστώτος. Η δημοκρατικοποίηση της Τουρκίας, μεταρρυθμίσεις, ευρωπαϊκή πορεία και ένα σωρό άλλες δημαγωγίες και ψέματα δεν μπορεί να πείσει ούτε τον κουρδικό λαό, ούτε τους εργάτες και εργαζόμενους γιατί καθημερινά ζουν στο πετσί τους τη «δημοκρατία» των κυρίαρχων τάξεων.

Ποιο είναι ποιο ισχυρό; Η κραυγή δεκατεσσάρων χρόνων παιδιού ανάμεσα σε ένοπλους;
Ένα καθεστώς γιατί μπορεί να φοβηθεί απ’ τις πέτρες που πετάει ένα παιδί;
Ο αγώνας θα συνεχιστεί.

Ο ηρωικός αγώνας των καπνεργατών

Οι καπνεργάτες της Τουρκίας πάνω από 60 μέρες βρίσκονται σε απεργία και υψώνουν τη σημαία του αγώνα σε καθημερινή βάση.
Η κυβέρνηση του Ερντογάν μέσα στο πλαίσιο της ιδιωτικοποίησης είχε αποφασίσει την ιδιωτικοποίηση των εργοστασίων επεξεργασίας καπνού και είχε πάρει απόφαση την απόλυση των εργατών.

Η απόφαση αυτή ξεσήκωσε τους εργάτες της καπνοβιομηχανίας και ξεκίνησαν σε όλη την Τουρκία και στο Κουρδιστάν κινητοποιήσεις. Τις πρώτες μέρες οι κινητοποιήσεις αυτές συνάντησαν τη σφοδρή επίθεση της αστυνομίας και γενικά της κρατικής βίας. Η αστυνομία προχώρησε σε συλλήψεις ενώ χτύπησαν τους εργάτες βάναυσα στους δρόμους.
Η κυβέρνηση του Ερντογάν έπειτα απ’ αυτή την εξέλιξη ανακοίνωσε ότι τους εργάτες θα τους στείλουν σε άλλες κρατικές υπηρεσίες με την προϋπόθεση να πάρουν το βασικό μισθό αλλά προσωρινές συμβάσεις.

Φυσικά, αυτή η στάση της κυβέρνησης δεν έπεισε τους εργάτες. Οι επιτροπές που δημιουργήθηκαν στους χώρους δουλειάς με την απόφαση του Συνδικάτου αποφάσισαν να πραγματοποιήσουν μία κεντρική συγκέντρωση στην Αγκυρα. Απ’ όλες τις πόλεις μαζεύτηκαν στην Αγκυρα και διαδήλωσαν στην κεντρική πλατεία της πόλης. Η κρατική τρομοκρατία και εδώ πέρα έδειξε το πρόσωπό της. Εκατοντάδες εργάτες δέχτηκαν την άγρια επίθεση της αστυνομίας και τραυματίστηκαν. Υστερα απ’ αυτή την επίθεση το Συνδικάτο πήρε απόφαση ότι θα παραμείνουν στην Αγκυρα μέχρι να νικήσουν. Σε αυτή τη φάση εκατοντάδες πρωτοβάθμια σωματεία, Συνομοσπονδία Δημοσίων Υπαλλήλων, δημοκρατικοί φορείς, τα αριστερά κόμματα, νεολαιϊστικές οργανώσεις κ.λπ. συμπαραστάθηκαν στον αγώνα των καπνεργατών και πραγματοποίησαν μία μεγάλη συγκέντρωση με τη συμμετοχή 100.000 διαδηλωτών.

Η κυβέρνηση περίμενε ότι οι εργάτες θα διαλυθούν και θα φύγουν στα σπίτια τους. Όμως όχι μόνο δεν διαλύθηκαν αλλά ξεκίνησαν να διαδηλώνουν μπροστά στις Συνομοσπονδίες, να φωνάζουν συνθήματα εναντίων του γραφειοκρατικού συνδικαλισμού και να τους καλούν να πάρουν θέση. Οι τρεις εργατικές Συνομοσπονδίες και η Συνομοσπονδία των Δημοσίων Υπαλλήλων πήραν μία απόφαση για την πραγματοποίηση μιας 24ωρης απεργίας.

Οι εργάτες δημιούργησαν αυτοσχέδιες παράγκες και σκηνές μπροστά στη Συνομοσπονδία Turk-is και δήλωσαν ότι είναι αποφασισμένοι μέχρι τέλους να μη διαλυθούν.
Στις 2 Φλεβάρη η κυβέρνηση κάλεσε τον πρόεδρος του Turk-is για διαμεσολαβητή. Όμως ούτε σ’ αυτή τη συνάντηση δεν ικανοποιήθηκαν οι εργάτες από την πρόταση της κυβέρνησης περί αύξησης των μισθών και άμεση καταβολή του εφάπαξ.

Οι Συνομοσπονδίες μαζί με τους καπνεργάτες πραγματοποίησαν 24ωρη απεργία η οποία ήταν αρκετά επιτυχής και αισθητή σ’ όλη την Τουρκία και το Κουρδιστάν.
Ο αγώνας των καπνεργατών έχει δημιουργήσει μία έντονη αντίδραση όλων των εργατών και εργαζομένων και των καταπιεσμένων στρωμάτων. Σχεδόν σε καθημερινή βάση σε όλη την Τουρκία και το Κουρδιστάν γίνονται μαζικές διαδηλώσεις με σκοπό τη συμπαράσταση αλλά πραγματοποιούνται και οικονομικές εξορμήσεις. Από πάρα πολλά εργοστάσια εργάτες σε καθημερινή βάση τους πάνε φαγητό και οι φοιτητές συνεχώς βρίσκονται στο πλάι τους.
Ενώ την ίδια στιγμή ξεσηκώθηκαν και οι εργάτες κλωστοϋφαντουργίας, πυροσβέστες, εργάτες των δήμων ξεκινώντας απεργίες ενώ οι εργάτες των σιδηροδρόμων μία μέρα απεργία πείνας και διαδηλώσεις ως ένδειξη συμπαράστασης.

Πετυχημένη απεργία παρά την τρομοκρατία

Εθνική - πανεργατική απεργία πραγματοποιήθηκε χτες στην Τουρκία, με συγκεντρώσεις στην Κωνσταντινούπολη, την Αγκυρα, τη Σμύρνη και άλλες πόλεις, παρά τις απειλές της κυβέρνησης και την προσπάθεια τρομοκράτησης των εργαζομένων, με αφορμή την εκδήλωση συμπαράστασης στους εργαζόμενους της κρατικής καπνοβιομηχανίας TEKEL, την οποία και ξεπούλησε - στο πλαίσιο των ιδιωτικοποιήσεων - η κυβέρνηση Ερντογάν, με αποτέλεσμα χιλιάδες εργαζόμενοι να απολυθούν. Η απεργία ξεκίνησε στις 8 το πρωί και έληξε στις 5το απόγευμα.

Πληροφορίες κάνουν λόγο για συμμετοχή περίπου δύο εκατομμυρίων εργαζομένων στις απεργιακές κινητοποιήσεις, με τα μεγαλύτερα συνδικάτα της χώρας, όπως τα Turk - Is, DISK, Hak - Is, TMMOB, Kamu - Sen, Memur - Sen, Hava- Is, να συμμετέχουν σε αυτές, μετά και την κατάρρευση των συνομιλιών του Turk - Is, που εκπροσώπησε τους εργαζόμενους στην TEKEL, με τον Τούρκο πρωθυπουργό Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος δεν αποδέχθηκε τα δίκαια αιτήματά τους.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι εργαζόμενοι στην ΤEKEL βρίσκονται σε απεργία επί 52 συνεχόμενες μέρες, μετά την απόφαση ιδιωτικοποίησης της εταιρείας και τις χιλιάδες απολύσεις όσων δε δέχτηκαν μείωση στις αμοιβές και τα κεκτημένα τους.

Το τελευταίο διάστημα όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι στην Τουρκία βγαίνουν στο δρόμο του αγώνα, δεδομένου ότι η ανεργία στη χώρα ξεπερνά το 25%, δικαιώματα και κεκτημένα στον εργασιακό τομέα δεν υπάρχουν, ενώ η κυβέρνηση του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης υπερασπίζεται μόνο τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Χαρακτηριστικό της εργοδοτικής τρομοκρατίας, προκειμένου να περιοριστεί η συμμετοχή στις απεργιακές κινητοποιήσεις, ήταν εσωτερικό σημείωμα της διοίκησης των Τουρκικών Αερογραμμών, προς τους εργαζόμενους, ότι θα απολύσει όσους τολμήσουν να απεργήσουν.

Μία κίνηση στο πνεύμα των δηλώσεων του Ρ. Ερντογάν, ο οποίος αναφέρθηκε στους απεργούς της ΤΕΚΕL, υποστηρίζοντας ότι πρόκειται για 300 με 500 οι οποίοι προκαλούν αναστάτωση και «μόνο οι εξτρεμιστές» τους συμπαραστέκονται. Απευθυνόμενος δε στους απεργούς, ο Τούρκος πρωθυπουργός ισχυρίστηκε ότι οι κινητοποιήσεις τους έχουν ξεπεράσει τα όρια της νομιμότητας.

Στην Τουρκία όπως άλλωστε και στην Ελλάδα νόμιμο είναι ό,τι δεν αμφισβητεί την εξουσία του κεφαλαίου, παράνομο οι αγωνιζόμενοι εργάτες που διεκδικούν τον πλούτο που παράγουν.

Η αθλιότητα και οι μετανάστες

Οσο είναι γνωστή η πραγματικότητα γύρω απ’ τη μετανάστευση άλλο τόσο είναι γνωστό ότι το κεφάλαιο και τα τσιράκια του δημιουργούν συνεχώς εθνικισμό, ρατσισμό, ξενοφοβία και πολλά άλλα.
Σχεδόν σε όλο τον κόσμο, απ’ τα ναζιστικά κόμματα μέχρι τους φιλελεύθερους, δείχνουν τους μετανάστες ως αμαρτωλό κατσίκι προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν τις μάζες. Για την ανεργία, πείνα, φτώχεια ρίχνουν την ευθύνη στους μετανάστες.

Ιδια πράγματα και ίδια πολιτική υλοποιείται και στην Ελλάδα. Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μία τεράστια επίθεση ενάντια στους μετανάστες σε όλα τα επίπεδα. Η επίθεση αυτή επιδεινώθηκε πριν τις βουλευτικές εκλογές και συνεχίζεται με τον ίδιο ρυθμό απ’ τους άθλιους που καθημερινά αγωνίζονται δίπλα στο κεφάλαιο για να μπορούν να σώσουν την πολιτική που ασκεί η αστική τάξη όχι ενάντια στον ελληνικό λαό μόνο αλλά και ενάντια στους μετανάστες.

Ο Καρατζαφέρης προτείνει την απέλασή τους, η ΝΔ ανταγωνίζεται με τον Καρατζαφέρη ποιος θα είναι περισσότερο εχθρός των μεταναστών ενώ μία μεγάλη μερίδα των ΜΜΕ καθημερινά προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα μέτωπο εχθρότητας.

Κατ’ αρχήν να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Οσοι δείχνουν την αντίθεση τους ενάντια στους μετανάστες είναι αυτοί που κρατούν μία εχθρική στάση ενάντια στον ελληνικό λαό, τον εργάτη και εργαζόμενο. Η ίδια άθλια πολιτική δείχνει το πραγματικό πρόσωπό της και στις κινητοποιήσεις των αγροτών και στον αγώνα των εργαζομένων ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, ανεργία, ασφαλιστικό κ.λπ.
Ως υπηρέτης του κεφαλαίου με πένα στο χέρι και δηλητήριο στο στόμα μιλάνε ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος που λέγεται μετανάστες.
Δηλ. έχουν σηκώσει το βάρος της ανεργίας, της φτώχειας, της οικονομικής κρίσης, προβλήματα της υγείας, παιδείας, αλλά δεν μπορούν τους μετανάστες.

Ενας απ’ αυτούς που συστηματικά επιτίθεται ενάντια στους μετανάστες είναι η City Press του Κύρτσου.
Τί λέει ο Κύρτσος, ή τί γράφει η εφημερίδα του; «SOS για το ιστορικό κέντρο» (Τετάρτη 27 Γενάρη 2010). Ο τίτλος αυτός δεν χρειάζεται άλλο σχόλιο. Ωστόσο αρέσει πολύ στον Κύρτσο, σχεδόν σε καθημερινή βάση να επιτίθεται στους μετανάστες αλλά να μιλά για «ιστορικό» κέντρο της Αθήνας. Αραγε, γιατί χρειάζεται στον Κύρτσο κάθε φορά που αναφέρεται στους μετανάστες να τονίζει το ιστορικό;
Να πούμε εμείς. Για να πιάσει η μαγιά που θέλει να βάλει. Δηλ. ξενοφοβία και εχθρότητα ενάντια στους μετανάστες.

Άλλη μία έκφραση που αρέσει στον Κύρτσο είναι «τριτοκοσμική εικόνα της Αθήνας». Και αυτό δεν χρειάζεται σχόλιο. Ενας τυφλός όπως είναι φυσιολογικό δεν μπορεί να δει. Όμως υπάρχουν και τυφλοί με υγιή μάτια. Εάν υπάρχει μία εικόνα τριτοκοσμική δεν ευθύνονται γι’ αυτό οι μετανάστες αλλά η πολιτική του κεφαλαίου.
Εκατομμύρια άνθρωποι ζουν κάτω απ’ το όριο της φτώχειας. Οι απολύσεις αγγίζουν δεκάδες χιλιάδες. Το σύστημα της υγείας έχει καταρρεύσει. Η παιδεία έχει ιδιωτικοποιηθεί και κάθε ελληνική οικογένεια πια αντιμετωπίζει ένα σοβαρό πρόβλημα για τα παιδιά της που πάνε σχολείο. Κλείνουν εργοστάσια, ναυπηγεία, μαγαζιά, οι άνεργοι κατεβαίνουν στους δρόμους, οι συνταξιούχοι φωνάζουν «πεθαίνουμε απ’ την πείνα», οι αγρότες δηλώνουν πως δεν μπορούν να παράγουν πια.
Κύριε Κύρτσο, γιατί δείχνεις τους μετανάστες ως τριτοκοσμικούς και δεν λες τίποτα γι’ αυτή την εικόνα;

Στις 31/1/2010 η Free Sunday γράφει: «Όπως λέει, το ύψος του ετήσιου τζίρου για τα προϊόντα παρεμπορίου, για τα "πειρατικά" προϊόντα που διακινούνται στην Ελλάδα, κυμαίνεται από 17-20 δισ. ευρώ, ποσό που σημαίνει πως το δημόσιο έχει μία απώλεια εσόδων από φόρους και ΦΠΑ της τάξης των 5 δισ. ευρώ και πλέον».
Κύριε Κύρτσο μάθαμε απ’ την εφημερίδα σου ότι μέσα στην αστική τάξη και τους κεφαλαιούχους είναι και οι μετανάστες που παίζουν με δισ. Εχουν φτιάξει σπίτια, βίλες, τελευταία μοντέλα αμάξια κ.α.
Απλά κύριε Κύρτσο αυτοί οι μετανάστες είναι πολύ περίεργοι. Συνεχίζουν να πουλάνε πέντε τσάντες πάνω σε εφημερίδες στα πεζοδρόμια.

Η πολιτική αυτή του Κύρτσου και κάθε Κύρτσου μπορεί να περάσει στους απλούς ανθρώπους αλλά δεν έχει καμία επιστημονική πολιτική γύρω απ’ την οικονομία.

Στην ίδια εφημερίδα υπάρχουν και διαπιστώσεις όπως ότι υπάρχει έλλειμμα ελέγχου, πλήγμα στους εμπόρους, τα μαγαζιά του πεζοδρομίου που κάνουν χρυσές δουλειές κ.λπ. Ή φιλοξενεί κάποιες γνώμες που ταυτίζονται απόλυτα με τη γραμμή της εφημερίδας, όπως το παρακάτω απόσπασμα στο ίδιο άρθρο.
«Διότι νόμοι υπάρχουν και είναι απλούστατοι. Δηλ. με το που πιάνουν την κουβέρτα ή τον αυτοσχέδιο πάγκο μπορούν να το ρίξουν σε ένα απορριμματοφόρο και να τα καταστρέψουν».
Να που υπάρχουν και πιο έξυπνοι απ’ τον Κύρτσο. Να που ξέρουν πως μπορεί να λυθεί το μεταναστευτικό ζήτημα. Η πρόταση είναι ανοιχτή και σαφής. Δεν χρειάζεται έμμεση εξήγηση όταν υπάρχει άμεση εξήγηση.

Η City Press του Κύρτσου ρίχνει την ευθύνη και στην έξαρση της εγκληματικότητας στους μετανάστες. Οι μετανάστες ευθύνονται για τη δημόσια ηρεμία και τάξη.

Όπως είπαμε και στην αρχή του κειμένου, αυτοί που έχουν εχθρική στάση ενάντια στους μετανάστες έχουν και εχθρική στάση ενάντια και στην ελληνική εργατική τάξη.
Ποτέ δεν υποστήριξαν τις δίκαιες διεκδικήσεις των εργατών και εργαζομένων. Ποτέ δεν βρέθηκαν δίπλα τους. Ακριβώς το αντίθετο. Πάντα έφταιγαν οι εργάτες και οι εργαζόμενοι.

Εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες σ’ αυτή τη χώρα ζούνε σε δύσκολες συνθήκες και συμμετέχουν στην παραγωγή. Προσπαθούν να αντέξουν την παρανομία που τους επιβάλλει το σύστημα.
Κάτω απ’ τα θεμέλια των γιαπιών υπάρχουν τα αίματα των μεταναστών. Ο μόχθος τους είναι στους δρόμους που κινούνται τα πολυτελή αμάξια των αστών, το ρεύμα που χρησιμοποιούν, τα τηλέφωνα που μιλούν.

Μέσα σε λίγα χρόνια πολλά νομοσχέδια, δεκάδες διατάγματα, αμέτρητες τροποποιήσεις. Ποτέ δεν σκόπευαν να λύσουν το μεταναστευτικό πρόβλημα. Γιατί οι μετανάστες αποτελούν έναν ολόκληρο στρατό της φτηνής εργασίας αλλά και άνθρωποι χωρίς γλώσσα, χωρίς θάρρος. Είναι εύκολη λεία.

Να είναι βέβαιος ο Γ. Κύρτσος και οι ομόσταυλοι του πως οι μετανάστες όλο και περισσότερο βλέπουν και καταλαβαίνουν ότι ανήκουν στην εργατική τάξη της Ελλάδας και είναι ζήτημα χρόνου να οργανωθούν ταξικά για να πάψουν τα είναι τα εύκολα θύματα του κεφαλαίου, όσο κι αν αυτό δεν αρέσει στον εκδότη και στα αφεντικά του.

Πανεργατική απεργία

Εθνική πανεργατική απεργία κήρυξε το μεγαλύτερο εργατικό Συνδικάτο στην Τουρκία Turk - is, καθώς και οι εργατικές ενώσεις του δημοσίου τομέα, για τις 4 Φλεβάρη, δηλώνοντας τη συμπαράστασή τους στον αγώνα των εργαζομένων της καπνοβιομηχανίας ΤEKEL, που ξεπουλήθηκε από την κυβέρνηση. Οι εργαζόμενοι στην TEKEL, απεργούν επί 45 μέρες, ενάντια στις απολύσεις και τις εργασιακές αλλαγές που επιφέρει η ιδιωτικοποίηση της καπνοβιομηχανίας, δεχόμενοι απειλές και επιθέσεις από το τουρκικό κράτος και την κυβέρνηση Ερντογάν.

Την ευθύνη για τις συνομιλίες με την κυβέρνηση είχε αναλάβει εκ μέρους των εργαζομένων της TEKEL, το Turk - Is, απορρίπτοντας ως απαράδεκτες τις προτάσεις του Ρ. Ερντογάν που υπερασπίζονταν το ξεπούλημα και την απαξίωση της καπνοβιομηχανίας. Χτες σε συνάντηση που είχαν τα μεγαλύτερα τουρκικά συνδικάτα, Turk - Is, Hak - Is, DISK, Memur - Sen, Turkiye, Kamu - Sen και KESK, αποφάσισαν πανεργατική απεργία με στόχο να προειδοποιήσουν την κυβέρνηση ότι οι αντιλαϊκές - αντεργατικές αποφάσεις θα βρουν απέναντι τους εργαζόμενους.