ΚΙΝΗΜΑ ΤΟΥΡΚΩΝ ΚΑΙ ΚΟΥΡΔΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ Η ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΤΑΓΙΠ…

 

Eνώ η άνοδος του Ερντογάν στην εξουσία συνοδεύτηκε από ελπίδες ότι ο κεντροδεξιός κομματικός του φορέας ΑΚΡ θα επιχειρούσε να προχωρήσει με θαρρετά βήματα στον εκσυγχρονισμό και τον εκδημοκρατισμό της Τουρκίας, αποδεικνύεται ότι οι δύο αυτές έννοιες είναι ασυμβίβαστες. Παρασέρνοντας βεβαίως και τις προσδοκίες των Κούρδων για επίλυση του χρόνιου Κουρδικού ζητήματος και βελτίωσης της θέσης τους. Όπως αποδεικνύει και η εμπειρία από την καπιταλιστική Ε.Ε. και την Ελλάδα της άγριας αντεργατικής επίθεσης και των Μνημονίων Ε.Ε.-ΔΝΤ, η καπιταλιστική ανάπτυξη, ιδιαίτερα σε περιβάλλον βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης, απαιτεί ένα πλέγμα αυταρχισμού που πλέον προσφέρει ο σύγχρονος Κοινοβουλευτικός Ολοκληρωτισμός.

Φυσικά, απαιτείται ένα αποδιοπομπαίος τράγος για να τον διαμονοποιήσει το σύστημα και να αποπροσανατολίσει τις λαϊκές μάζες από τα τεράστια κοινωνικά αδιέξοδα και τις αιτίες που τα προκαλούν. Αν στην Ελλάδα η κυρίαρχη αστική προπαγάνδα των ΜΜΕ, του επιχειρηματικού κόσμου, των αστικών κομμάτων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ-ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ και οι δολοφονικές ορδές των νεοναζιστών της Χρυσής Αυγής στρέφονται κατά των μεταναστών, στην Τουρκία το ίδιο το κράτος, με την συνεργασία Πολιτικού Ισλάμ και κεμαλιστών, των Γκρίζων Λύκων (ιδεολογικά αδελφάκια της Χρυσής Αυγής), στοχοποιεί την Κουρδική μειονότητα.

Η επίθεση όμως στους μετανάστες και τους μειονοτικούς πληθυσμούς αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου, καθώς οι αστικές κυβερνήσεις επιχειρούν μια ολόκληρη αλληλουχία αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων που στοχεύουν στην πλήρη καθυπόταξη της εκπαίδευσης διαδικασίας, στην εξαφάνιση του συνόλου των λαϊκών ελευθεριών, τον απόλυτο κρατικό-αστικό έλεγχο σε όλες της σφαίρες της παραγωγής και αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης (π.χ. νόμος για τις αμβλώσεις), διεκδικώντας πλέον όχι απλώς την φιλική στάση των ΜΜΕ προς τα κυβερνητικά τους προγράμματα, αλλά τον πλήρη έλεγχο αυτών και το διωγμό των αιρετικών δημοσιογραφικών φωνών. Πλέον οι απολύσεις και οι διώξεις παίρνουν τη διάσταση καταιγίδας.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, τα όσα υπέστη   ο φοιτητής πανεπιστημίου Μπουράκ Αϊκούρτ που συνελήφθη διότι έγραψε σε τοίχο ¨Όχι στο YÖK¨, ¨Ζήτω η αδερφοσύνη των λαών¨ και ¨Ζητάμε δωρεάν εκπαίδευση και πρόσβαση¨

                                                     

Σύμφωνα με το δημοσίευμα της εφημερίδας Ραντικάλ (29-5-2012) «Ο Μωχάμετ Μουράκ Αϊκούρτ-τριτοετής φοιτητής της σχολής μηχανικών σχεδίου του πανεπιστημίου Σελτσούκ του Ικονίου, στις 9 Μαΐου 2012 προφυλακίστηκε από το 3ο Πρωτοδικείο Ικονίου με την κατηγορία ¨διενέργεια προπαγάνδας παράνομης οργάνωσης¨. Μια από τις αιτίες ήταν ότι έγραψε στον τοίχο το σύνθημα ¨Όχι στο YÖK¨. Τα υπόλοιπα στοιχεία σε βάρος του ήταν: Έγραψε στον τοίχο ¨Ζήτω η αδερφοσύνη των λαών¨. Απόπειρα διοργάνωσης εκδήλωσης στο πανεπιστήμιο με θέμα τους υδροηλεκτρικούς σταθμούς και τηλεφωνικές επαφές σχετικά με αυτό. Κόλλησε στον τοίχο κείμενο που έγραφε ¨Ζητάμε δωρεάν εκπαίδευση και πρόσβαση¨.

Τώρα λοιπόν ο ευρισκόμενος πλέον στις φυλακές τύπου Ε του Ικονίου Αϊκούρτ με βάση το άρθρο 314/2 του Τουρκικού Ποινικού Κώδικα κατηγορείται πως είναι μέλος του DHKP-C, και με βάση το 7/2 του αντιτρομοκρατικού νόμου για ¨διενέργεια προπαγάνδας παράνομης οργάνωσης¨. Κατά την εισαγγελική ανάκριση αποκαλύφθηκε πως επί δύο χρόνια παρακολουθούνται με τεχνικά μέσα οι τηλεφωνικές συνομιλίες του 20χρονου φοιτητή».

Βέβαια, μπορείτε να μας κατηγορήσετε για εμπειρισμό. Ότι επιχειρούμε να βγάλουμε συνολικά συμπεράσματα από ένα μεμονωμένο περιστατικό. Δυστυχώς, όμως, δεν είναι έτσι τα πράγματα…

Το Κουρδικό Πρακτορείο Φιράτ (28/5/2012) δημοσίευσε το άρθρο με τίτλο  «Απολογισμός 4 μηνών του ΑΚΠ : σχεδόν 10 χιλιάδες παραβιάσεις, 2 χιλιάδες συλλήψεις», που μας βοηθά να καταλάβουμε τι συμβαίνει σήμερα στην Τουρκία και τι βιώνει η κουρδική μειονότητα.        

Το τμήμα Ντιαγιαρμπακίρ της Ένωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (İHD) ανακοίνωσε την αναφορά του πρώτου τετραμήνου του 2012 σχετικά με τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα ανατολικά και ΝΑ της χώρας. Με βάση την αναφορά αυτή στους πρώτους 4 μήνες του έτους υπήρξαν στο Κουρδιστάν σχεδόν 10 χιλιάδες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων ενώ ο αριθμός των συλληφθέντων υπερέβη τους 2 χιλιάδες. Σε αυτή την περίοδο υπήρξαν 281 περιπτώσεις βασανιστηρίων και άσχημης συμπεριφοράς. Το τμήμα Ντιγιαρμπακίρ της İHD κοινοποίησε την αναφορά για τις παραβιάσεις των δικαιωμάτων στα ανατολικά και ΝΑ της χώρας, με συνέντευξη τύπου που έδωσε. Ο Μπιλιντζί πρόεδρος του τμήματος Ντιγιαρμπακίρ της İHD, ανέφερε πως παράλληλα με τους θανάτους στις συγκρούσεις συνεχίστηκαν και οι θάνατοι πολιτών και είπε: Η σφαγή στο Ρομπόσκι (σημ μεταφρ: Ουλούντερε στα τούρκικα) που έγινε τις τελευταίες μέρες του περασμένου χρόνου και έχει σφραγίσει την παρούσα χρονιά, δείχνει το πόσο απαραίτητο είναι να διασφαλιστεί ένα περιβάλλον ειρήνης σε αυτή τη χώρα. Μας προκαλεί ανησυχία το ότι παρά το ότι πέρασαν 5 μήνες από αυτή τη σφαγή, ακόμη δεν παρουσιάστηκαν ενώπιον δικαστηρίου οι υπεύθυνοι για αυτό. Το ότι το περιστατικό αυτό συνεχίζει να παραμένει στο σκοτάδι δείχνει την ανικανότητα της κυβέρνησης. Η κυβέρνηση αυτή που είναι τόσο ικανοί στο να τιμωρεί τους Κούρδους και να τους έχει στο περίμενε, όταν πρόκειται για σταματημό των παραβιάσεων ή για αποκάλυψη των υπευθύνων, τότε κάνει τον κουφό και τον τυφλό. Το γεγονός λοιπόν πως ακόμη δεν έχουν αποκαλυφθεί οι υπεύθυνοι για την σφαγή στο Ρομπόσκι, αποτελεί αποτέλεσμα αυτής της προσέγγισης. Εμείς όμως ως υπερασπιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν πρόκειται να παρατήσουμε αυτήν την υπόθεση μέχρι να αποκαλυφθούν και να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι αυτής της σφαγής. Το Ρομπόσκι αποτελεί τον θρήνο αυτού του πολέμου, αν το ξεχάσουμε θα παγώσει η καρδιά μας !¨

Όσο συνεχίζεται η απομόνωση το αίμα θα συνεχίζει να ρέει.     

Ο Μπιλιτζί ανέφερε πως παρά τα τόσες απώλειες ζωών στην χώρα δεν έχει αναπτυχθεί κλίμα ειρήνης και ότι ¨Ο μεγαλύτερος υπεύθυνος για αυτό είναι η πολιτική εξουσία. Η κυβέρνηση αντί να συνεχίσει τον διάλογο και τις διαπραγματεύσεις –κάτι που αποτελεί ευχή του μεγάλου τμήματος της κοινωνίας- συνεχίζει την πρακτική της απομόνωσης σε βάρος ενός θεμελιώδους παίχτη αυτού του διάλογο, του ηγέτη του ΠΚΚ Αμπντουλλάχ Οτζαλάν. Αυτή η πολιτική κατεύθυνση που σήμερα συμπληρώνει 307 μέρες απομόνωσης, ταυτόχρονα αποτελεί και σοβαρή παραβίαση ανθρώπινου δικαιώματος. Επιθυμούμε για μια ακόμη φορά να θυμίσουμε πως η εφαρμοζόμενη στον κύριο Οτζαλάν απομόνωση δεν επιφέρει όφελος σε κανέναν. Φαίνεται πως όσο συνεχίζεται αυτή η πρακτική το αίμα συνεχίζει να ρέει¨. Με πολιτικές επιχειρήσεις επιδιώκεται η πλήρης αιχμαλωσία της κοινωνίας

                                                                                                

Ο Μπιλιτζί ανέφερε πως η κυβέρνηση μαζί με την απομόνωση και την διακοπή των διαπραγματεύσεων και του διαλόγου, αγκάλιασε πάλι την πολιτική ισχύος και άρχισαν πάλι οι παραβιάσεις δικαιωμάτων σε πολλά επίπεδα : Οι αστυνομικές επιχειρήσεις υπό την επωνυμία του KCK που συνεχίζονται τρία χρόνια τώρα, έχουν φτάσει σε τέτοιο σημείο που σχεδόν πουθενά στην Τουρκία δεν υπάρχει σύλλογος ή εκπρόσωπος του στον οποίο να μην έγινε αστυνομική επιχείρηση. Βλέποντας τα δεδομένα μπορούμε να αντιληφθούμε σε τι φοβερό ύψος έχουν φτάσει οι συλλήψεις και οι φυλακίσεις. Ο τρόμος αυτών των αστυνομικών επιχειρήσεων στράφηκε και σε εμάς την İHD, και από το 2009 και εντεύθεν υπεστήκαμε δεύτερη αστυνομική επιχείρηση, και κατασχέθηκε όλος ο τεχνολογικός εξοπλισμός μας. Οι πολιτικές αυτές επιχειρήσεις δεν περιορίζονται μόνο στους πολιτικούς, αλλά περιλαμβάνουν δημοσιογράφους, συγγραφείς, ακαδημαϊκούς, υπερασπιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δικηγόρους, συνδικαλιστές και φοιτητές, και έχουν μετατραπεί σε επιχειρήσεις εκδίκησης. Οι επιχειρήσεις αυτές που έχουν μετατρέψει την χώρα σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, φτάνουν οπουδήποτε στην χώρα υπάρχει κάποιο σημείο αντιπολίτευσης και έχουν μετατραπεί σε μια απόπειρα αιχμαλωσίας του συνόλου της κοινωνίας

Ο απολογισμός των 4 μηνών Μετά τον Μπιλιτζί, ο εκπρόσωπος της IHD Σεβκέτ Ακντεμίρ ανακοίνωσε την αναφορά των παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων του . Μερικά από τα στοιχεία έχουν ως εξής :

Θάνατοι και τραυματισμοί σε συγκρούσεις των δυνάμεων ασφαλείας: 20 νεκροί 44 τραυματίες

Θάνατοι και τραυματισμοί ΠΚΚδων σε συγκρούσεις : 67 νεκροί, 4 τραυματίες.

Δολοφονίες αγνώστων δραστών-εξωδικαστικές εκτελέσεις : 12 νεκροί, 49 τραυματίες.

Ύποπτοι θάνατοι : 8

Επίσημα λάθη και παραλείψεις : 9 νεκροί, 2 τραυματίες.

Αυτοκτονίες στρατιωτών/αστυνομικών : 2 περιστατικά

Αυτοκτονίες γυναικών : 11 αυτοκτονίες, 3 απόπειρες.

Αυτοκτονίες αντρών : 13 αυτοκτονίες, 6 απόπειρες.

Αυτοκτονίες παιδιών : 4 αυτοκτονίες

Συλληφθέντες : 2.034

Προφυλακισθέντες : 733

Βασανιστήρια και άσχημες συμπεριφορές : 281 περιστατικά

Πολιτικά κόμματα, συνδικάτα και πολιτιστικοί σύλλογοι που υπέστησαν αστυνομικές επιχειρήσεις : 58

Πολιτικά κόμματα, συνδικάτα και πολιτιστικοί σύλλογοι που υποχρεώθηκαν σε κλείσιμο : 6

Δημοσιεύματα που απαγορεύτηκαν και ανακλήθηκαν : 629

Απαγορεύσεις της χρήσης της μητρικής γλώσσας στα δικαστήρια ; 176

Παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις φυλακές ; 953

Σύνολο παραβιάσεων 9.900

Όλα τα παραπάνω αξιολογούνται με διαφορετικό τρόπο αν διαβάσουμε το κείμενο με τίτλο «Ένας λαός, ένα έθνος, ένας Φύρερ» που μετέφρασε ο Γρηγόρης Καυκιάς για το tvxs.gr, και του οποίου παρουσιάζουμε αναλυτικά αποσπάσματα.

Το κουρδικό ζήτημα Το «κουρδικό άνοιγμα» του Ερντογάν ξεκίνησε τριάμισι χρόνια πριν.

Άρχισε με 34 μέλη του ΡΚΚ που, διερχόμενα τα σύνορα από το Ιράκ καθώς χαιρετιόνταν από μεγάλα πλήθη ανθρώπων, κατέληξαν σε αδιέξοδο, όταν δεν μπορούσε να βρεθεί αποδεκτή λύση για τα δύο μέρη κατά τη διάρκεια των μυστικών συνομιλιών με τον Αμπντουλάχ Οτσαλάν, τον ηγέτη του ΡΚΚ, ο οποίος κρατείτο στη φυλακή του νησιού από το 1999 και τους εκπροσώπους του ΡΚΚ στην Ευρώπη, που συναντήθηκαν με τους απεσταλμένους του Ερντογάν στο Όσλο. Εν τω μεταξύ, οι δύο πλευρές έχουν σκληρύνει τη στάση τους και η ένταση κλιμακώνεται για μια ακόμη φορά σε περιοχές της νοτιοανατολικής Τουρκίας και σημαιοστολισμένα φέρετρα συνεχίζουν να έρχονται από το πεδίο της μάχης.

Το 2005 ο Ερντογάν είπε: «Το κουρδικό πρόβλημα είναι δικό μου πρόβλημα». Το 2006, είπε, «Κανείς δεν μπορεί να διασπάσει την Τουρκία». Το 2007, το μήνυμά του ήταν: « Ένα έθνος, μία σημαία, μία πατρίδα, ένα κράτος». Το 2010 υποσχέθηκε ένα νέο σύνταγμα μετά τις εκλογές του επόμενου έτους. Φέτος το Μάιο, είπε ότι δεν υπάρχει κουρδικό πρόβλημα. « Το πρόβλημα του ΡΚΚ είναι κάτι άλλο από το κουρδικό πρόβλημα. Γι 'αυτό λέω ότι το κουρδικό ζήτημα έχει τελειώσει. Σήμερα οι Κούρδοι πολίτες μου έχουν προβλήματα και έχουμε να κάνουμε με αυτό το θέμα καθημερινά», είπε ο Ερντογάν.

Στην πραγματικότητα, νωρίτερα το Μάιο ο Ερντογάν, μιλώντας στο συνέδριο του κόμματός του στην Αδάνα επαναλάμβανε το «ένα έθνος, μία σημαία ...» μήνυμά του προσθέτοντας ένα πολύ αμφιλεγόμενο στοιχείο σε αυτό: «Είπα ότι έχουμε τέσσερις κόκκινες γραμμές. Τι ήταν αυτές: Ένα έθνος, μία σημαία, μία θρησκεία, μία κατάσταση. Προσθέτοντας το «μια θρησκεία» στις «κόκκινες γραμμές» του ήγειρε διαμαρτυρίες σε μια κοσμική χώρα σαν τη Τουρκία, όπως αναμενόταν. Διόρθωσε τις παρατηρήσεις του δύο ημέρες αργότερα, λέγοντας ότι ήταν ένα ολίσθημα της γλώσσας του. Ωστόσο, αυτό δεν εμπόδισε την υποδαύλιση των «παθών» στις μη-Μουσουλμανικές μειονότητες της χώρας.

Ο Μουσταφά Ακυόλ είναι ένας άλλος σχολιαστής ο οποίος έχει στηρίξει τον Ερντογάν από τότε που ήρθε στην εξουσία πριν από δέκα χρόνια. Γράφοντας στην αγγλόφωνη έκδοση της εφημερίδας Hurriyet Daily News κάνει αυτά τα σχόλια:

«Ωστόσο, καθώς περνά ο χρόνος ,ο ρεφορμισμός του ΑΚΡ άρχισε να φθίνει. Ο αρχικός ενθουσιασμός τους για την πρόοδο, αντικαταστάθηκε σταδιακά από μια έμφαση στην «σταθερότητα». Και η ρητορική τους, της ταπεινότητας , επισκιάστηκε σταδιακά από εκρήξεις αλαζονείας ... Αυτή είναι μια καταδικασμένη τροχιά. Το ΑΚΡ είτε θα έρθει στα συγκαλά του ή θα προσπαθήσει να θεραπεύσει την πληγή του Ουλούντερε, ή διαφορετικά αυτό δεν θα είναι απλώς μια μαύρη κηλίδα στο "λευκό" του χρώμα ["AK" σημαίνει "λευκό"], μπορεί να είναι ακόμα η αρχή της πτώση του».

Πιστεύουμε ότι σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά είναι ανάγκη στην περιοχή μας να συγκροτηθεί ένα σύγχρονο εργατικό διεθνιστικό ρεύμα, που να οργανώσει τους κοινούς αγώνες τους κόσμου της εργασίας ενάντια στις κυβερνήσεις της αντεργατικής λαίλαπας, του ακραίου κρατικού αυταρχισμού και των πολεμικών τυχοδιωκτισμών. Τώρα που οι εργαζόμενοι συνθλίβονται, οι μετανάστες-της γης οι κολασμένοι δολοφονούνται από τους ΝΑΖΙ της Χρυσής Αυγής με το χειροκρότημα της ΕΛ.ΑΣ., των επιχειρηματιών και των νοικοκυραίων, που οι μειονότητες γίνονται ξανά ο εσωτερικός εχθρός, είναι ανάγκη να ενωθούμε.