ΚΙΝΗΜΑ ΤΟΥΡΚΩΝ ΚΑΙ ΚΟΥΡΔΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

Σε αδιέξοδο ο Τουρκικός Στρατός με τους Κούρδους αντάρτες

 

Πολλές φορές, οι Έλληνες εθνικιστές, από τη ΝΔ του Σαμαρά μέχρι τη ναζιστική Χρυσή Αυγή, προκειμένου να απαιτήσουν «εθνική ενότητα», την υποταγή του κόσμου της εργασίας στα αντεργατικά τους σχέδια και για να δικαιολογήσουν την απαίτηση τους για αύξηση των εξοπλιστικών δαπανών, εξυπηρετώντας τις απαιτήσεις των εμπόρων-βιομηχάνων όπλων, υπερπροβάλλουν τις δυνατότητες του Τουρκικού στρατού. Ενός στρατού που εξοπλίζεται ετησίως με δεκάδες δις ευρώ, που στελεχώνεται με εκατοντάδες χιλιάδες άνδρες και δηλώνει έτοιμος να συμμετάσχει τις ιμπεριαλιστικές εκστρατείες του ΝΑΤΟ και να υλοποιήσει τα νεοοθωμανικά ιμπεριαλιστικά όνειρα του αστικού κατεστημένου της γειτονικής χώρας. Προσδοκίες που οξύνουν τον ελληνοτουρκικό ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό καθώς η ελληνικού άρχουσα τάξη θεωρεί τα Βαλκάνια ζωτικός τη χώρο και οι φιλοδοξίες της εξαπλώνονται σε όλη την Ανατολή Μεσόγειο.

Όμως, αυτός ο τεράστιος στρατός, με τις κολοσσιαίες δυνάμεις, εξοπλισμένος με  F-16 , ελικόπτερα Κόμπρα, μη επανδρωμένα αεροσκάφη, χημικά αέρια και άρματα Λέοπαρντ, αδυνατεί να καταβάλλει έναν πολύ υποδεέστερο αντίπαλο, δε μπορεί να νικήσει ή καλύτερα, να συντρίψει, όπως αρέσκονται να λένε οι Τούρκοι πολιτικοί και στρατηγοί, τους αντάρτες του ΡΚΚ.  Αντίθετα, η Νοτιοανατολική Τουρκία, η Λωρίδα της Γάζας των Κούρδων, ουσιαστικά αποτελεί το πεδίο δράσης ενός υπερήφανου αντάρτικου που σημειώνει συντριπτικά πλήγματα στις Τουρκικές κατοχικές δυνάμεις, όπως τις χαρακτηρίζουν.  Αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα την υποκρισία των Τούρκων αστών που «οδύρονται» για τις απάνθρωπες συνθήκες που βιώνουν οι Παλαιστίνιοι εξαιτίας της Ισραηλινής κατοχής.

Σημαντικοί αναλυτές εκτιμούν ότι σίγουρα τους Κούρδους αντάρτες ενισχύουν ποικιλοτρόπως έμπειρες δυνάμεις γειτονικού κράτους, χωρίς όμως η παραπάνω εκτίμηση να αλλοιώνει την πραγματικότητα που διαμορφώνουν καθημερινά, με το όπλο στο χέρι. Μαχητές με σθένος και αποφασιστικότητα, που ενισχύονται από τη μειονότητα η οποία στενάζει καθώς βρίσκεται σε καθεστώς κοινωνικού αποκλεισμού και στυγνής καταπίεσης. Παρουσιάζονται καλά εκπαιδευμένοι και οργανωμένοι, φέρουν βαρύ οπλισμό και αποκαλύπτουν έναν άριστο συντονισμό που συναντάς μόνο σε έμπειρους στρατούς της Δύσης, οι οποίοι όμως κάνουν χρήση εξοπλισμών υψηλής τεχνολογίας και έχουν άρτιες δομές διοικητικής μέριμνας.

Πλέον, ο Τουρκικός στρατός δε μπορεί να είναι σίγουρος για τίποτε, δε μπορεί να εγγυηθεί τίποτε-ακόμη και ούτε την περισυλλογή των νεκρών του! Το Κουρδικό Πρακτορείο Φιράτ (19/6/2012), στο κείμενο με τίτλο «Πηγές από τον HPG : Καταρρίφτηκε 1 ελικόπτερο τύπου Σικόρσκι», είναι αποκαλυπτικό: «Χακκάρι : Οι αντάρτες του HPG κατά την επίθεση τους στην Ντάγλιτζα κατέρριψαν χτυπώντας ένα ελικόπτερο τύπου Σικόρσκι. Επίσης 2 ακόμη ελικόπτερα χτυπήθηκαν και απομακρύνθηκαν από την περιοχή, ενώ έγινε γνωστό πως στην περιοχή του στρατοπέδου Σιταζίν υπάρχουν πολλοί νεκροί στρατιώτες.

Άρχισαν να βγαίνουν λεπτομέρειες σχετικά με την επίθεση που έκαναν νωρίς το πρωί αντάρτες του HPG στο στρατόπεδο του Ντέρετζικ στην Ντάγλιτζα, που βρίσκεται μεταξύ Γιουξέκοβας και Σέμντινλι. Με βάση πληροφορίες που προέρχονται από πηγές των HPG, oι αντάρτες κατά τις ταυτόχρονες επιθέσεις που οργάνωσαν στο στρατόπεδο Σιταζίν, στο εκκενωθέν χωριό Ντάριτζα στο οποία είχε εγκατασταθεί Α.Τ, στα Α.Τ. στις περιοχές του όρους Μπέλκις και στο Γκόραντζε, όπως και στο Ουμουρλού του Ντέρετζικ, χρησιμοποίησαν βαριά όπλα όπως ρουκέτες, ντότσκα, και όλμους.

Πηγές από τον HPG ανέφεραν πως στην επίθεση στο στρατόπεδο του Σιταζίν χτυπήθηκε όλη η περιοχή, και ότι εκεί σκοτώθηκαν πάνω από 20 στρατιώτες. Περιγράφεται επίσης πως καταρρίφθηκε επίσης ελικόπτερο τύπου Σικόρσκι που ήρθε να επέμβει ενώ συνεχιζόταν οι συγκρούσεις, ενώ 2 ακόμη χτυπήθηκαν και υποχρεώθηκαν να φύγουν από την περιοχή. Πηγές του HPG ανέφεραν πως στην περιοχή υπάρχουν πολλοί νεκροί στρατιώτες και ότι ο τουρκικός στρατός λόγω της συνέχισης των συγκρούσεων δεν μπόρεσε να πάρει τους νεκρούς του. Τοπικές πηγές κάνουν λόγο για πάνω από 30 νεκρούς στρατιώτες στην επίθεση στο στρατόπεδο Σιταζίν, ενώ επίσημες τουρκικές πηγές κάνουν λόγο για 8 νεκρούς και 16 τραυματίες στρατιώτες. Μεταξύ των πληροφοριών που έρχονται είναι πως τουλάχιστον ένας πολίτης τραυματίστηκε στην περιοχή όπου περιπολούσαν οι στρατιώτες. Μετά από τις επιθέσεις ο τουρκικός στρατός άρχισε σε 5 διαφορετικά σημεία επιχείρηση με συμμετοχή από χιλιάδες στρατιώτες και με αεροπορική στήριξη, ενώ συνεχίζονται σε διάφορα μέρη και οι συγκρούσεις».

Στο κείμενο του onalert.gr με τίτλο «Πως 300 αντάρτες του PKK επιτέθηκαν χθες σε τουρκικό φυλάκιο. 8 νεκροί και 16 τραυματίες» εντοπίζουμε μια αναλυτική παρουσίαση των αντάρτικων επιχειρήσεων.  «Στοιχεία σοκ βρίσκουν το φως της δημοσιότητας σχετικά με τη χθεσινή επίθεση των ανταρτών του PKK σε φυλάκιο του τουρκικού στρατού στην περιοχή Ντάγλιτζα στα σύνορα με το Ιράκ. Στην επίθεση σκοτώθηκαν 8 τούρκοι στρατιώτες και τραυματίστηκαν άλλοι 16. Τα στοιχεία δείχνουν πως οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις έχουν χάσει κάθε έλεγχο στην περιοχή. Ο τουρκικός τύπος αναφέρει πως η 300 Κούρδοι αντάρτες του PKK συμμετείχαν στην επίθεση η οποί είχε σχεδιαστεί με άρτιο τρόπο. Κάποια από τα μέλη του PKK περίπου 100 αντάρτες επιτέθηκαν στο κοντινό στρατόπεδο ταχείας επέμβασης για να εγκλωβίσουν τις μονάδες να μη μπορέσουν να μετακινηθούν. Αργότερα οι υπόλοιποι 200 αντάρτες του PKK επιτέθηκαν στο φυλάκιο κοντά στα σύνορα και χωρίς κανένα εμπόδιο άρχισαν την επίθεση του βρίσκοντας ελάχιστη αντίδραση από τους 24 φαντάρους οι οποίοι βρίσκονταν εκεί. Στην Τουρκία ήδη συζητείται για το πώς δεν εντοπίστηκε με κάποιον τρόπο η μετακίνηση 300 μελών του PKK παρόλο που πετούν στην περιοχή τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη. Tα ίδια αεροσκάφη τον Δεκέμβριο του 2011 είχαν εντοπίσει  όμως τους 34 αθώους Κούρδους οι οποίοι περνούσαν τα σύνορα με το Ιράκ για λαθρεμπόριο τσιγάρων και η τουρκική αεροπορία τους είχε βομβαρδίσει σκοτώνοντας όλους. Όμως οι 300 Κούρδοι αντάρτες δεν εντοπίστηκαν αυτή τη φορά. Παράλληλα κατηγορείται η ηγεσία του στρατού καθώς η μονάδα η οποία δέχθηκε επίθεση είχε μεταφερθεί τον προηγούμενο μήνα από τη Θράκη και ήταν άπειρη στις μάχες με το PKK.Tις απαντήσεις για τα ερωτήματα θα τις δώσει ο αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων Νετζνέτ Οζέλ ο οποίος ήδη βρίσκεται στη Νοτιοανατολική Τουρκία». 

Έχει όμως σημασία να δούμε το πώς αντιδρά το Τουρκικό πολιτικό κατεστημένο δια στόματος του κορυφαίου πολιτειακού παράγοντα, του Προέδρου Γκιούλ και ανώτατου στελέχους του Πολιτικού Ισλάμ που εκπροσωπεί το κόμμα ΑΚΡ, που τόσες προσδοκίες ειρηνικής επίλυσης του Κουρδικού ζητήματος δημιούργησε την πρώτη περίοδο της δράσης του. Χρησιμοποιώντας τη γλώσσα του εθνικισμού, επαναλαμβάνοντας όλα τα κλισέ των κυριάρχων τάξεων που χαρακτηρίζουν τρομοκρατία τους αγώνες των καταπιεσμένων, υπόσχεται: «Θα συνεχίσουμε με αποφασιστικότητα τον αγώνα μας κατά της τρομοκρατίας. Η Τουρκία είναι αποφασισμένη να αποτελειώσει μόνιμα το πρόβλημα της τρομοκρατίας, χωρίς να κάνει παραχωρήσεις από την αδιαίρετη ακεραιότητα της χώρας, την αρχή του κράτους και την ανωτερότητα του δικαίου. Καταδικάζω δριμύτατα αυτή την άνανδρη επίθεση. Την περίοδο που συνεχίζονται οι προσπάθειες για να εξασφαλιστεί η κοινωνική ειρήνη, ευημερία και γαλήνη στη χώρα, η τρομοκρατική οργάνωση συνεχίζει τις αιματηρές ενέργειες για να σαμποτάρει την ισχυρή βούληση που υπάρχει για σταθερό και έμπιστο περιβάλλον». Ο πρόεδρος εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη του προς τις δυνάμεις ασφαλείας της Τουρκίας που υπηρετούν τεθέντος σε κίνδυνο ακόμα και τη ζωή τους, σημείωσε πως μοιράζεται από καρδιάς την θλίψη των οικογενειών που έχασαν τα παιδιά τους: «Εύχομαι συλλυπητήρια για τους ήρωες που έπεσαν κατά την εκτέλεση του ιερού καθήκοντος τις προστασίας της πατρίδας και ταχύ ανάρρωση για τους τραυματίες».

Αποκαλύπτεται ότι το σύγχρονο Τουρκικό οικονομικό θαύμα, το οποίο απολαμβάνουν μόνο οι εύπορες τάξεις, είναι βουτηγμένο στο αίμα του κόσμου της εργασίας. Η εκτίναξη των οικονομικών δεικτών βασίζεται στα χαμηλά μεροκάματα, τις άθλιες εργασιακές σχέσεις, το ανύπαρκτο κράτος πρόνοιας, πριμοδοτείται από την εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση κάθε κοινωνικού αγαθού, βαθαίνει τις ταξικές αντιθέσεις, που επιχειρείται να κρυφτούν κάτω από το χαλάκι του εθνικισμού και του ρατσισμού. Αν οι ξένοι εργάτες είναι τα μεγαλύτερα θύματα αυτής της βίαιης ταξικής πολιτικής στην Ελλάδα, για να ακολουθήσει στον κατήφορο της κοινωνικής απόγνωσης το σύνολο του κόσμου της εργασίας, σπρωγμένος από τα Μνημόνια, τις Δανειακές συμβάσεις, την αντεργατική πολιτική που συνυπογράφει το ελληνικό και ξένο κεφάλαιο, οι τράπεζες και οι τοκογλύφοι, στην Τουρκία στην κορυφή της αθλιότητας βρίσκουμε την Κουρδική μειονότητα. Αυτή η πολιτική του ΑΚΡ, συνολικά του μουσουλμανικού και κεμαλικού πολιτικού προσωπικού, εξυπηρετεί τους σχεδιασμούς της Τουρκικής αστικής τάξης και εντείνει τις αντιθέσεις μεταξύ της Κουρδικής μειονότητας. Ο ρόλος και ο πλούτος των Κούρδων γαιοκτημόνων και λαθρεμπόρων ενισχύεται, η βασική αντίθεση κεφαλαίου-εργασίας και η ανάγκη κοινού αγώνα Τούρκων και Κούρδων εργατών, υποβαθμίζεται, περιθωριοποιείται, καταπολεμάται από τις εθνικιστικές φωνές των Κούρδων.

Ο διχασμός και ο πόλεμος ανάμεσα σε τμήματα του κόσμου της εργασίας, που αυτή προμηθεύει υποχρεωτικά με εφέδρους στρατιώτες τον Τουρκικό στρατό, αλλά και τις γραμμές των ανταρτών, είναι το μεγάλο κέρδος του αστικού κόσμου που ποτίζει τον λαό με μίσος. Ηρωικός και δύσκολος ο αγώνας της Αριστεράς που προβάλλει την αναγκαιότητα ενός σύγχρονου εργατικού διεθνιστικού κινήματος, υπερασπιστή του συνόλου των αναγκών και δικαιωμάτων του κόσμου της εργασίας, διεκδικώντας το σύνολο του παραγόμενου κοινωνικού πλούτου, προτείνοντας  κοινούς αγώνες που στοχοποιούν τις κυβερνήσεις, τον κόσμο του πλούτου και προβάλλοντας την απαίτηση ταξικής ενότητας σε αντιπαράθεση με την «εθνική ενότητα», για την Κοινωνική Απελευθέρωση των εκμεταλλευόμενων.

 ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ