Να ο φασισμός να η βαρβαρότητα

Στο Κουρδιστάν κοντά στην πόλη Σιρνάκ δολοφονήθηκαν 35 αγρότες ύστερα από το βομβαρδισμό τεσσάρων πολεμικών αεροσκαφών. Ένας αγρότης είναι βαριά τραυματισμένος.
Στην πόλη Σιρνάκ, μια ομάδα αγροτών αποτελούμενη από περίπου 50 άτομα, δέχτηκαν επίθεση από πολεμικά αεροσκάφη την ώρα που γυρνούσαν από το Ιράκ. Η επίθεση έγινε μέσα στο Ιρακινό Κουρδιστάν που συνορεύει με την πόλη Σιρνάκ του Τουρκικού Κουρδιστάν. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι αγρότες σχεδόν καθημερινά κατέβαιναν στο Ιρακινό Κουρδιστάν για εμπόριο.



Όπως ανακοινώνει το υπουργείο Εσωτερικών της Τουρκίας η ηλικία των δολοφονημένων αγροτών είναι μεταξύ 15-20 χρονών. Η πλειοψηφία τους είναι μαθητές λυκείου όπου λόγω της φτώχειας ασχολούνταν με το εμπόριο.
Το υπουργείο Εσωτερικών της Τουρκίας σε σχετική ανακοίνωση που έκανε για το γεγονός αναφέρει ότι ήταν ένα ατύχημα την ώρα της στρατιωτικής επιχείρησης. Ενώ, το επιτελείο του τουρκικού στρατού, υποστήριξε ότι, μη επανδρωμένα αεροπλάνα κατασκοπίας διαπίστωσαν μια ομάδα εν κινήσει προς τα σύνορα της Τουρκίας η οποία θεωρήθηκε ότι είναι Κούρδοι αντάρτες και πραγματοποιήθηκε στρατιωτική επιχείρηση με μαχητικά αεροπλάνα.





Φυσικά, οι δολοφονίες, που πραγματοποίησε το κράτος της Τουρκίας δεν έχουν καμία βάσιμη

Ομολογία πρώην πρωθυπουργού της Τουρκίας για εμπρησμό δασών και ανασυγκρότηση του τουρκικού κράτους



Ο πρώην Πρωθυπουργός της Τουρκίας Μεσούτ Γιλμάζ στη συνέντευξη που παραχώρησε σε τουρκική ημερήσια εφημερίδα, ομολόγησε ότι τη δεκαετία του ’90 και μετά, τούρκοι πράκτορες έβαλαν φωτιά σε ελληνικά δάση με μυστικά κονδύλια του κράτους.
Οι δηλώσεις του Γιλμάζ ξεσήκωσαν θύελλα αντιδράσεων στα ΜΜΕ της Ελλάδας και αντίδραση της κοινής γνώμης. Ήδη γίνονται μία σειρά από πολιτικά και διπλωματικά βήματα γύρω απ’ το συγκεκριμένο ζήτημα. Φυσικά όλη αυτή η κατάσταση δημιουργεί μία σειρά ερωτηματικά, όπως: Γιατί αυτή η ομολογία; Τι σκοπό έχει; Τι γίνεται στην Τουρκία; κ.λ.π.
Για να απαντηθούν αυτές οι ερωτήσεις πρέπει πρώτα να ρίξουμε μία ματιά στην πρόσφατη ιστορία των κυβερνήσεων της Τουρκίας.
Καταρχήν, η πιο σκοτεινή περίοδος στην πρόσφατη ιστορία της Τουρκίας ξεκινά απ’ αυτή τη δεκαετία. Σε αυτή τη χρονική περίοδο υπάρχουν 20.000 αγνοούμενοι, ειδικές μυστικές στρατιωτικές επιχειρήσεις εκτός συνόρων, δολοφονίες ατόμων ξένων υπηκόων στο εξωτερικό, εμπόριο ναρκωτικών, ξεκαθάρισμα λογαριασμών, επιθέσεις κάθε είδους εναντίων δημοκρατών, κομμουνιστών, κούρδων αγωνιστών, διανοούμενων κ.λπ.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’90 πρώτη η κυβέρνηση Ντεμιρέλ και Ινονού, ύστερα η κυβέρνηση της Τανσού Τσιλέρ σε συνεργασία με το επιτελείο των Ενόπλων Δυνάμεων της Τουρκίας είχαν πάρει μία σειρά αποφάσεων που ονομαζόταν «πολιτική για εθνική ασφάλεια». Σύμφωνα στις αποφάσεις, έπρεπε να μπει σε εφαρμογή οποιοσδήποτε τρόπος και μορφή τρομοκρατίας ενάντια στον κουρδικό λαό αλλά και ενάντια σε οποιαδήποτε αντιπολίτευση που αμφισβητούσε την κυριαρχία του καθεστώτος.
Εκείνα τα χρόνια ο αγώνας των κούρδων ανταρτών παρ’ όλες τις δολοφονίες και συστηματικές άγριες στρατιωτικές επιχειρήσεις συνεχώς δυναμωνόταν και στα βουνά υπήρχε μία κυριαρχία των κούρδων ανταρτών. Απ’ την άλλη μεριά, μεγάλες μαζικές διαδηλώσεις στις κουρδικές πόλεις αλλά και ο αγώνας των τούρκων εργατών και εργαζομένων απειλούσε το κράτος και έτσι αυτό εξαπέλυε σε κάθε κατεύθυνση επιθέσεις. Σύμφωνα στις κυβερνήσεις και τους στρατηγούς εσωτερικοί εχθροί ήταν οι κούρδοι και εξωτερικοί εχθροί ήταν οι νότιες χώρες που συνόρευαν με την Τουρκία. Επίσης η Τουρκία κατηγορούσε τη Γερμανία, την Ελλάδα ότι υπέθαλπε εχθρικές πράξεις ενάντια στην Τουρκία.



Το 1992 σε μία σύσκεψη του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας αποφασίστηκε να φτιαχτεί ένας ειδικός στρατός τύπου αγγλοαμερικανικής μορφής ενάντια στην τρομοκρατία. Διορίστηκε επικεφαλής αυτού του ειδικού στρατού το ανώτερο στέλεχος του τουρκικού στρατού και της τουρκικής μυστικής υπηρεσίας Κορκούτ Εκέν. Ο Εκέν δημιούργησε έναν στρατό με 10.000 άντρες, οι αξιωματικοί του οποίου εκπαιδεύτηκαν στην Αμερική. Η Τσιλέρ γι’ αυτόν τον ειδικό στρατό δήλωνε: «από κει και πέρα θα απαντήσουμε στους τρομοκράτες με τον τρόπο που καταλαβαίνουν» και ο ίδιος ο Εκέν επίσης υπογράμμιζε ότι θα πολεμήσουν ενάντια στους αντάρτες με μορφές ανταρτοπόλεμων.
Εκείνο το χρονικό διάστημα, η πρωθυπουργός Τασνού Τσιλέρ, σε μία δήλωσή της είχε αναφέρει τα ονόματα των κούρδων επιχειρηματιών που υποστηρίζουν οικονομικά το ΡΚΚ και θα λογοδοτήσουν. Αμέσως μετά, δεκάδες κούρδοι επιχειρηματίες βρέθηκαν νεκροί μεταξύ Κων/πολης και Μπόλου. Επίσης δεκάδες διανοούμενοι βρέθηκαν σ’ αυτή την περιοχή με δεμένα χέρια και μία σφαίρα φυτεμένη στο κεφάλι. Ο γνωστός διανοούμενος, Μουσά Αντέρ, και ο δικηγόρος Βεντάτ Αϊντίν ήταν απ’ τα πρώτα ονόματα που δολοφονήθηκαν και ακολούθησαν χιλιάδες άλλοι ώσπου να συμπληρωθούν οι 20.000. Επίσης, το ίδιο χρονικό διάστημα πραγματοποιήθηκαν τουλάχιστον δύο επιχειρήσεις για τη δολοφονία του Οτζαλάν, δολοφονία των Αρμενίων στην Ελλάδα και στις άλλες χώρες, εμπρησμό δασών μέσα κι έξω απ’ τη χώρα. Οι πόλεις Λίτζε και Σιρνάκ επί μέρες σφυροκοπήθηκαν απ’ τον τουρκικό στρατό με εκατοντάδες θύματα.
Περίπου δέκα χρόνια πριν, σε ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα, που πέθαναν δύο άτομα και ένα βαριά τραυματίας, διαπιστώθηκε η σχέση του κράτους με παρακρατικές οργανώσεις. Μέσα στο αυτοκίνητο ήταν ο πρώην Γενικός Διευθυντής Ασφάλειας της Τουρκίας, μέλος οργάνωσης των Γκρίζων Λύκων Αμπντουλάχ Τσατλί και ο βουλευτής του κόμματος της Τσιλέρ Τζελάλ Μπουτζάκ.



Τότε, η κυβέρνηση είχε αναγκαστεί να δημιουργήσει μία ερευνητική επιτροπή για το γεγονός κατόπιν έντονης και μαζικής αντίδρασης των κούρδων και τούρκων πολιτών. Μήνες αργότερα, η επιτροπή ανακοίνωσε την έκθεσή της η οποία ανάφερε στους αγνοούμενους, τη σχέση του κράτους με τους μαφιόζους και τις παρακρατικές οργανώσεις αλλά και εκτελεστικές παράνομες ομάδες του κράτους. Η ίδια η επιτροπή δήλωνε ότι λείπουν οι τελευταίες 3 σελίδες που δεν μπορούν να δημοσιευτούν γιατί αυτό το κομμάτι αφορά την ασφάλεια του κράτους και έχει σχέση με τις γειτονικές χώρες και δολοφονίες συγκεκριμένων ατόμων.
Μάλιστα, η πρωθυπουργός της Τουρκίας Τσιλέρ, είχε αντιδράσει ενάντια στην έκθεση λέγοντας ότι είναι τίμιος αυτός που έχει ρίξει σφαίρα για το κράτος όπως και αυτός που έχει δεχτεί σφαίρα.



Το ίδιο χρονικό διάστημα, ο υπουργός Εσωτερικών της Τουρκίας ήταν ο Μεχμέτ Αγάρ, πιστός στο στρατό και στην κυβέρνηση. Ο Αγάρ ακόμα κατηγορείται ότι βρίσκεται μαζί με την Τανσού Τσιλέρ πίσω απ’ όλες αυτές τις βρωμιές. Μάλιστα είχε απειλήσει τους πάντες λέγοντας πως αν τραβήξει ένα τούβλο θα πέσει όλο το κτίριο και όλοι θα μείνουν κάτω απ’ τα συντρίμμια.
Οι επικεφαλείς του ειδικού στρατού του Εκέν την ώρα που έπραξε όλα αυτά τα εγκλήματα είχαν ήδη ξεκινήσει να μοιράσουν την πίτα των παράνομων διακινήσεων, είτε ναρκωτικά, είτε μοίρασμα των καζίνων, είτε κρατικών κονδυλίων. Μάλιστα, είχαν ξεκινήσει να καθαρίζουν τους ιδιοκτήτες των καζίνων που βρίσκονται στην Κύπρο.
Όλα αυτά, εδώ και χρόνια, είναι αρκετά γνωστά στην Τουρκία και πολλά από αυτά έχουν αποδειχτεί με ισχυρά στοιχεία. Ακόμα και το κράτος τα έχει ομολογήσει. Δηλαδή τα περισσότερα γεγονότα έχουν βγει στη φόρα και οι υπεύθυνοι είναι γνωστοί.
Η κυβέρνηση του Ερντογάν όταν ξεκίνησε να δυναμώνει μέσα στο κράτος και οι απαιτήσεις του τουρκικού κεφαλαίου υπερέβαιναν πια την παραδοσιακή πολιτική του κράτους της Τουρκίας, άρχισε το ξεκαθάρισμα λογαριασμών, χρησιμοποιώντας αυτά τα γεγονότα. Δηλαδή, απ’ τη μία μεριά μπορούσε να φανεί δημοκράτης, μεταρρυθμιστής και χαρισματικός λαϊκός ηγέτης, απ’ την άλλη μπορούσε να χτυπήσει τους αντιπάλους και να αποδυναμώσει την κυριαρχία τους μέσα στο κράτος. Οι επιχειρήσεις του Εργκενεκόν, η φυλάκιση των στρατηγών και τα άπλυτα που βγήκαν στη φόρα των προηγούμενων κυβερνήσεων χρησιμοποιούνται καθαρά απ’ την κυβέρνηση εναντίων των εκπροσώπων της παραδοσιακής πολιτικής. Δηλαδή είναι μία επιχείρηση μίας δύναμης του κράτους ενάντια στην άλλη. Ποιος θα κυριαρχήσει στο κράτος. Φυσικά αυτό σημαίνει ταυτόχρονα αναδιάρθρωση του τουρκικού κράτους ώστε αυτό να ταυτίζεται πλήρως με τη σημερινή πολιτική και απαιτήσεις του τουρκικού κεφαλαίου. Η κυβέρνηση Ερντογάν δίνει μάχη για την πλήρη κυριαρχία στο κράτος αλλά και ανασυγκρότηση των παρακρατικών οργανώσεων απ’ την αρχή.



Είναι περιττό να υπενθυμίσουμε στους αναγνώστες μας ότι μέσα στη τουρκική ΚΥΠ τα δύο στρατόπεδα έρχονται σε σύγκρουση και ο ένας βγάζει τα άπλυτα του άλλου στη φόρα.
Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα γι’ αυτό, είναι ο πόλεμος που έχει ξεσπάσει μεταξύ του πρώην επικεφαλής της μυστικής υπηρεσίας Μεχμέτ Εϊμούρ και Κορκούτ Εκέν. Επίσης η ομολογία του Αϊχάν Τσαρκίν επικεφαλής μίας δολοφονικής ομάδας του ειδικού στρατού του Εκέν. Ο Τσαρκίν ήδη βρίσκεται στη φυλακή και συνεχώς ομολογεί δολοφονίες εκατοντάδων ατόμων και δείχνει το σημείο όπου τους έθαψαν.
Σήμερα όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι στις σκοτεινές πλευρές της πρόσφατης ιστορίας της Τουρκίας, είναι η εποχή της Τσιλέρ και οι κυβερνήσεις συνασπισμού. Ο Μεσούτ Γιλμάζ σαφώς υποστηρίζει ένα απ’ τα δύο στρατόπεδα. Γι’ αυτό δε διστάζει να ομολογήσει ένα ελάχιστο στοιχείο για εκείνο το χρονικό διάστημα.
Καταρχήν ο εμπρησμός των δασών στην Ελλάδα δεν βγήκε τώρα στη φόρα. Εδώ και χρόνια διάφορες πηγές και άτομα ομολογούσαν ότι πραγματοποιήθηκαν επιχειρήσεις στις γειτονικές χώρες. Αλλά βρήκε περισσότερο το φως της δημοσιότητας όταν το ομολόγησε ένας πρώην πρωθυπουργός.
Και όχι μόνο αυτό. Φαίνεται πως εκτός απ’ τον εμπρησμό των δασών υπάρχουν και άλλες επιχειρήσεις των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών στο εξωτερικό. Μεγάλη πιθανότητα και στην Ελλάδα. Όπως δολοφονίες Αρμενίων, μέλη της οργάνωσης Ασάλα.
Τις επόμενες μέρες θα αναφερθούμε σ’ αυτά τα ζητήματα με άλλα κείμενα.

36 δημοσιογράφοι στην φυλακή

Η κυβέρνηση της Τουρκίας συνεχίζει τις επιχειρήσεις εναντίων αγωνιστών δημοσιογράφων, δικηγόρων, συνδικαλιστών, φοιτητών και συγγραφέων που αντιστέκονται ενάντια στις αντιδημοκρατικές και φασιστικές πολιτικές.
Μετά τις ομαδικές συλλήψεις των δικηγόρων φαίνεται ότι ήρθε και η σειρά των δημοσιογράφων.
Η Τουρκική αστυνομία με εντολή του εισαγγελέα πραγματοποίησε συλλήψεις δημοσιογράφων σε διάφορες πόλεις της Τουρκίας και του Κουρδιστάν, με την κατηγορία «μέλη παράνομων οργανώσεων και ισχυρές ενδείξεις για εγκληματικές πράξεις».
Από τους 42 δημοσιογράφους που οδηγήθηκαν στα αστυνομικά τμήματα, οι 36 φυλακίστηκαν και στάλθηκαν στις φυλακές. Οι δημοσιογράφοι ανήκουν σε διάφορες αριστερές εφημερίδες και περιοδικά.
Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση της Τουρκίας έχει ξεκινήσει εκκαθαριστικές επιχειρήσεις εναντίων οποιασδήποτε φωνής ακούγεται ως αντιπολίτευση στο καθεστώς της Τουρκίας.
Να υπενθυμίσουμε ότι τους τελευταίους 6 μήνες στην Τουρκία και το Κουρδιστάν 4.500 αγωνιστές δημοσιογράφοι, δικηγόροι, συνδικαλιστές κτλ φυλακίστηκαν με την κατηγορία ότι ήταν μέλη παράνομων οργανώσεων.

Μαζικές διαδηλώσεις στην επέτειο δολοφονιών της πόλης Μαράς.



Πραγματοποιήθηκαν σε διάφορες πόλεις της Τουρκίας και του Κουρδιστάν μαζικές διαδηλώσεις στην επέτειο δολοφονιών της πόλης Μαράς,
Πρόκειται για τις δολοφονίες των κρατικών και παρακρατικών οργανώσεων στην Κουρδική πόλη Μαράς το 1978. Η τότε κυβέρνηση για να περάσει τον αντιτρομοκρατικό νόμο στην βουλή και να εξαγγείλει στρατιωτικούς νόμους, είχε βάλει σε εφαρμογή μια σειρά από προβοκάτσιες με την βοήθεια των φασιστών γκρίζων λύκων.



Οι φασίστες και η ασφάλεια προπαγανδίζοντας ότι οι αριστεροί βομβάρδισαν τα τζαμιά ξεσήκωσαν πλήθος συντηρητικού κόσμου που στην συνέχεια επιτέθηκαν στις συνοικίες όπου επικρατούσε η πλειοψηφία των αριστερών. Βάλανε φωτιά στα σπίτια, πυροβόλησαν τα γυναικόπαιδα. Πάνω από 150 άτομα δολοφονήθηκαν και εκατοντάδες τραυματίστηκαν.
Σήμερα έχει αποδειχθεί ότι αυτή η προβοκάτσια οργανώθηκε από την ασφάλεια και τις παρακρατικές οργανώσεις που λειτουργούσαν υπό τον έλεγχο των μυστικών υπηρεσιών.
Στην επέτειο δολοφονιών της Μαράς οι διαδηλωτές απαίτησαν την πλήρη διαλεύκανση των δολοφονιών και την τιμωρία των υπευθύνων. Η αστυνομία προσπάθησε να εμποδίσει τις διαδηλώσεις και σε κάποιες περιπτώσεις όπως στην πόλη Μαράς επιτέθηκε ενάντια στους διαδηλωτές.

Δολοφονίες ή ατυχήματα;

Στην Τουρκία υπάρχουν 780.000 στρατιώτες και 280.000 αστυνομικοί. Όμως ο αριθμός των επιθεωρητών εργασίας είναι μόνο 465.

Ο πρώην πρόεδρος του Κόμματος Εργασίας και βουλευτής, Λενάντ Τουζέλ, έκανε μια ερώτηση στον υπουργό Εργασίας και ζβτώντας να μάθει πόσα εργατικά ατυχήματα έχουν γίνει και πόσοι εργάτες έχουν χάσει την ζωή τους τα τελευταία 10 χρόνια. Η απάντηση ήταν ανατριχιαστική. Από το 2002 μέχρι σήμερα 10.297 εργάτες έχουν χάσει την ζωή τους στα εργατικά ατυχήματα, ενώ 16.000 έχουν μείνει εκτός εργασίας λόγω αναπηρίας. Το σύνολο των ατυχημάτων είναι 706.708. (Εδώ να τονίσουμε ότι αυτά είναι τα καταγραμμένα εργατικά ατυχήματα γιατί στην πραγματικότητα είναι πολύ περισσότερα).



Απ’ το 2008 μέχρι σήμερα οι εργοδότες δεν παίρνουν κανένα ουσιαστικό μέτρο ασφάλειας των εργατών τους υποστηρίζοντας ότι δεν έχουν την δυνατότητα λόγω κρίσης. Με λίγα λόγια ισχυρίζονται ότι θα πέσουν τα κέρδη τους και θα στερηθούν την δυνατότητα ανταγωνιστικότητας, αν επωμιστούν το κόστος και λάβουν μέτρα για στοιχειώδη ασφαλή εργασία των εργαζομένων.
Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που μέσα στα τελευταία 4 χρόνια ο αριθμός των εργατών που έχασαν την ζωή τους είναι 4. 000. Τα περισσότερα εργατικά ατυχήματα-εργοδοτικά εγκλήματα έγιναν σε βιομηχανικούς χώρους και ανθρακωρυχεία.
_______________

Επιχείρηση «επιστροφή στην ζωή»



Πριν 11 χρόνια, στις 11 Δεκέμβρη 2000, οι ένοπλες δυνάμεις της Τουρκίας είχαν πραγματοποιήσει μια γιγάντια επιχείρηση ενάντια σε επαναστάτες πολιτικούς κρατούμενων σε 20 φυλακές της χώρας.
Η κυβέρνηση συνεργασίας, του Ετσεβίτ, των γκρίζων λύκων και του κόμματος της Τανσού Τσιλλερ θέλησε να χτυπήσει τους πολιτικούς κρατούμενους που συνέχιζαν με κάθε τρόπο να αντιστέκονται στις βάρβαρες συνθήκες των φυλακών. Το κράτος είχε ονομάσει την επιχείρηση «Επιστροφή στην ζωή».

Το αποτέλεσμα αυτής της επιχείρησης ήταν να δολοφονηθούν 122 επαναστάτες, κρατούμενοι, με σφαίρες, και βόμβες καθώς και με πυρκαγιές που προκάλεσαν οι στρατιωτικές και αστυνομικές δυνάμεις καίγοντας ζωντανούς κάποιους αγωνιστές φυλακισμένους. Μάλιστα το τουρκικό κράτος, μέσω των δικαστικών αρχών μετά τις απροκάλυπτες δολοφονίες προσπαθώντας να δικαιολογήσει την δολοφονική του ενέργεια άσκησε διώξεις ενάντια στους κρατουμένους με την κατηγορία αντίσταση κατά των αρχών.



Δημοκρατικοί μαζικοί φορείς της Τουρκίας αντιδρώντας κατέθεσαν ποινική δίωξη ενάντια σ’ αυτή την κρατική κτηνωδία.
Στο δικαστήριο που έγινε αποδείχτηκε ότι την μέρα του μακελειού που οι δυνάμεις καταστολής εξαπέλυσαν τον δολοφονικό τους όργιο, είχαν βγάλει εκτός λειτουργίας τις κάμερες ασφαλείας, ενώ αστυνομικοί και οι στρατιωτικοί χρησιμοποιούσαν κωδικούς αντί για τα ονόματα τους. Μ’ αυτό το πρόσχημα το δικαστήριο δεν μπόρεσε να εντοπίσει τους δολοφόνους και έτσι δεν τιμωρήθηκε κανένας. Για άλλη μια φορά βγήκε στην επιφάνεια το πραγματικό πρόσωπο του τούρκικου καθεστώτος.

Στην επέτειο των δολοφονιών σε διάφορες πόλεις της Τουρκίας πραγματοποιήθηκαν εκδηλώσεις διαμαρτυρίας. Τα κόμματα και οργανώσεις της αριστεράς και μαζικής φορείς τόνισαν ότι αργά ή γρήγορα θα λογοδοτήσουν οι υπεύθυνοι.
__________________


24ωρη απεργία δημοσίων υπαλλήλων



Οι δημόσιοι υπάλληλοι σε όλη την Τουρκία και το Κουρδιστάν πραγματοποίησαν 24ωρη απεργία στις 21 Δεκέμβρη απαιτώντας αύξηση μισθών, δωρεάν υγεία και παιδεία και κατάργηση νόμων που απαγορεύουν την συνδικαλιστική δράση.

Στην Κωνσταντινούπολη δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές φώναξαν συνθήματα ενάντια στην πολιτική που εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου ενώ και σε άλλες μεγάλες πόλεις πραγματοποιήθηκαν μαζικές διαδηλώσεις. Σχεδόν σε όλη την Τουρκία και το Κουρδιστάν τα νοσοκομεία δεν λειτούργησαν εκτός από επείγοντα περιστατικά, όπως και σε πολλά σχολεία δεν έγιναν μαθήματα.

Στις διαδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν πήραν μέρος αριστερά πολιτικά κόμματα, μαζικές οργανώσεις ενώ έντονη ήταν η παρουσία σπουδάζουσας και μαθητιώσας νεολαίας. Την απεργία υποστήριξε η Ομοσπονδία εργατών DISK και 12 ομοσπονδίες και συνδικάτα που ανήκουν στην εργατική συνομοσπονδία TURK-IS.
Τα συνδικάτα κάλεσαν τους εργάτες και εργαζόμενους να ενώσουν την φωνή τους ενάντια στην επιθέσεις του κεφαλαίου.



Σε πολλά πανεπιστήμια οι φοιτητές προχώρησαν σε τοπικές διαδηλώσεις ενώ στο πανεπιστήμιο Κωνσταντινούπολης οι φοιτητές κρέμασαν στην είσοδο του πανεπιστημίου ένα τεράστιο πανό που έγραφε «Σ’ αυτή την επιχείρηση υπάρχει απεργία».
__________________


Στρατιωτικές επιχειρήσεις στο Κουρδιστάν


Πριν μερικές μέρες υπήρξε έντονη κινητικότητα στρατιωτικών δυνάμεων σε πόλεις του Κουρδιστάν που συνορεύουν με το ιρακινό Κουρδιστάν. Δηλαδή αναμενόταν μια νέα επιχείρηση στον χώρο του Ιρακινού Κουρδιστάν. Τελικά στις 21 Δεκέμβρη ένοπλες δυνάμεις της Τουρκίας μαζί με αστυνομικές δυνάμεις και μισθοφόρους ξεκίνησαν μια τεράστια επιχείρηση στις πόλεις Τιαμπακίρ και Ελαζίτ. Τα αεροπλάνα συνεχώς βομβάρδιζαν τα βουνά, τα δάση και όπου πιθανολογούσαν ότι βρισκόταν αντάρτες του PKK. Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις του Τούρκικους επιτελείου στις επιχειρήσεις σκοτώθηκαν 21 αντάρτες. Απ’ την μεριά του PKK δεν έχει επιβεβαιωθεί αυτή η πληροφορία.


<
Εν τω μεταξύ τούρκικες στρατιωτικές δυνάμεις στην κοιλάδα Καζάν είχαν δολοφονήσει δεκάδες αντάρτες με χρήση χημικών όπλων. Διάφορα εγκαύματα που υπήρχαν στα σώματα των δολοφονημένων επιβεβαιώνουν την χρήση χημικών όπλων.

Την ίδια μέρα στην πόλη Μαρντιν, στην περιοχή Χέι Μπέλι δυο Κούρδοι εργάτες δέχτηκαν πυρ απ’ τους στρατιώτες. Ο νομάρχης ανακοίνωσε ότι οι ένοπλες δυνάμεις ήρθαν σε επαφή με τρομοκράτες και στην σύγκρουση ένας πέθανε ενώ ο δεύτερος συνελήφθη τραυματισμένος. Ο πρόεδρος του χωριού διέψευσε την ανακοίνωση της νομαρχίας δηλώνοντας ότι τα δυο άτομα ήταν υδραυλικοί. Την στιγμή που πυροβολήθηκαν κουβαλούσαν σωλήνες. Τελικά ο νομάρχης μπροστά στο πλήθος αυτοπτών μαρτύρων που βεβαίωναν ότι επρόκειτο για εργάτες, που την στιγμή που δέχτηκαν την επίθεση απλώς εργαζόταν και οι στρατιώτες εξέλαβαν σαν όπλα τους υδραυλικούς σωλήνες που κουβαλούσαν, αναγκάστηκε να αναγνωρίσει την δολοφονική επίθεση λέγοντας ότι από λάθος οι ένοπλες δυνάμεις άνοιξαν πυρ στους εργάτες.

Πραγματοποιήθηκε το 6ο Συνέδριο του Κόμματος Εργασίας Τουρκίας (ΕΜΕΠ)

Το 6ο Συνέδριο του Κόμματος Εργασίας πραγματοποιήθηκε στην Αγκυρα με την συμμετοχή εκατοντάδων συνέδρων από όλες τις περιοχές της Τουρκίας και του Κουρδιστάν.

Στο Συνέδριο παρευρέθηκαν εκπρόσωποι πολλών συνδικάτων, δημοκρατικών φορέων, διανοούμενοι, εκπρόσωποι μαζικών οργανώσεων καθώς και εκπρόσωποι πολιτικών κομμάτων της αριστεράς. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε την παρουσία αντιπροσωπειών από τα κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα Τυνησίας, Ισπανίας, Ελλάδας, Ισημερινού, Πακιστάν, Αζερμπαϊτζάν, Παλαιστίνη, Κύπρου, Βελγίου, Μπουργκίνα Φάσο, Λιβύη, Μπενίν, Αλβανία. Επίσης έστειλαν χαιρετισμό πολλά κόμματα απ’ όλο τον κόσμο.

Το κεντρικό σύνθημα του συνεδρίου ήταν «Αγώνας ενάντια στον ιμπεριαλισμό και στον πόλεμο-Δουλειά ειρήνη, λευτεριά».

Τελευταία μέρα του συνεδρίου χιλιάδες εργάτες απ’ την Τουρκία και το Κουρδιστάν βροντοφώναξαν τα συνθήματα «Κάτω ο ιμπεριαλισμός», «ζήτω ο Σοσιαλισμός», «ζήτω η φιλιά των λαών». «Ενας κόσμος χωρίς τάξεις και εκμεταλλευόμενους».



Ένα στιγμιότυπο που αξίζει να αναφερθεί είναι η είσοδος στον χώρο του Συνεδρίου, εργαζομένων που βρίσκονται σε απεργιακούς αγώνες από τρία εργοστάσια από Σμύρνη και Κωνσταντινούπολη με φόρμες της δουλειάς και κράνη.

Η πρόεδρος του κόμματος ΕΜΕΠ Σελμά Γκουρκαν στην ομιλία της επικεντρώθηκε στις διεθνείς εξελίξεις δίνοντας ιδιαίτερη βαρύτητα στις επιθέσεις του κεφαλαίου ενάντια στους εργάτες και εργαζόμενους και στα εκμεταλλευόμενα στρώματα.
Η Γκουρκαν στην ομιλία της αναφέρθηκε εκτός των άλλων σ την ανάγκη μαζικοποίησης του επαναστατικού και εργατικού κινήματος θεωρώντας ως προϋπόθεση την δυνάμωση του κόμματος της εργατικής τάξης για ένα ολόπλευρο ταξικό αγώνα. Ιδιαίτερη επισήμανση έκανε για το γυναικείο ζήτημα, για θέματα περιβάλλοντος κλπ.

Στα πλαίσια του Συνεδρίου. ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας εργατών Ενέργειας Μουσταφά Οζτασκιν δήλωσε ότι το πιο ισχυρό οργανωμένο κόμμα σήμερα στην Τουρκία είναι το κόμμα Εργασίας. «Πάντοτε είναι η πρωτοπορία σε κάθε εργατική κινητοποίηση», συμπλήρωσε, προσθέτοντας ότι «τα εργατικά συνδικάτα πρέπει να έχουν πάντοτε ένα ταξικό προσανατολισμό και να κοιτάνε τα γεγονότα από ταξική σκοπιά».



Λαμβάνοντας τον λόγο, στο πλαίσιο των εργασιών του Συνεδρίου ο αντιπρόεδρος του ΕΜΕΠ, Σαμπρί Τοπτσου τόνισε τα εξής: «Η θα είσαι με το καπιταλιστικό σύστημα ή θα είσαι με τον σοσιαλισμό. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή». «Εχουν ζωτική σημασία οι αποφάσεις του κόμματος Εργασίας να μεταφερθούν στους χώρους δουλειάς, να γίνουν κτήμα των εργατών». Αναφερόμενος στην εσωτερική κατάσταση της Τουρκίας εκτίμησε ότι: «Με την κυβέρνηση Ερντογκάν οι φτωχοί γίνανε φτωχότεροι και οι πλούσιοι πλουσιότεροι. Η ακολουθούμενη κυβερνητική πολιτική μαυρίζει το μέλλον των εργαζόμενων και το δικαίωμα υγείας και παιδείας ανήκει μόνο στην κυρίαρχη αστική τάξη». Σύμφωνα με τον ίδιο: «Για να αλλάξει τούτο το σύστημα χρειάζεται μεγάλος αγώνας με στόχο να μπορέσει η εξουσία των μονοπωλίων να περάσει στα χέρια της εργατικής τάξης». Αναγκαιότητα είναι, συμπλήρωσε ο αντιπρόεδρος του ΕΜΕΠ να μιλάμε συνεχώς με τους εργάτες και εργαζόμενους θέτοντας ως κύριο στόχο να δυναμώσουμε τις οργανώσεις του κόμματος. Συνέχισε την τοποθέτησή του λέγοντας: «Πρέπει να ενώσουμε τον αγώνα και την φωνή των εργαζομένων με τους διανοούμενους, τις γυναίκες, τους νεολαίους. Κάθε μέλος του κόμματος μας καθημερινά πρέπει να σκέπτεται και να διερωτάται: σήμερα τι έκανα για το κόμμα της εργατικής τάξης;».

Το συνέδριο έλαβε μια σειρά αποφάσεις όπως να ενταθεί ο αγώνας για να μην υλοποιηθούν τα σχέδια των ιμπεριαλιστών που αποσκοπούν στην ένταση της εκμετάλλευσης λαών και φυσικού πλούτου των χωρών. Επίσης να κλιμακωθεί ο αγώνας για δωρεάν Παιδεία, ενώ δόθηκε ιδιαίτερη βαρύτητα στον αγώνα για να επιτραπεί η διδασκαλία μητρικής γλώσσας για τα παιδιά του Κουρδιστάν. Μόνιμη επιδίωξη πρέπει να είναι επίσης ο αγώνας για παροχή δωρεάν υπηρεσιών υγείας, για όλα τα λαϊκά στρώματα, ενώ στις αποφάσεις του συνεδρίου δεν παραλήφθηκε να τονιστεί η σημασία που έχει να προστατευτεί το περιβάλλον . Ακόμα τονίστηκε ότι απαιτείται προστασία του δημόσιου πλούτου της χώρας που γίνεται βορά για τα συμφέροντα των καπιταλιστών.



Το Συνέδριο αποφάσισε να μπει στο πρόγραμμα του Κόμματος μία σειρά διεκδικήσεων όπως:
Καμία συμφωνία με τους ιμπεριαλιστικούς σχηματισμούς και όχι στη είσοδο της χώρας στην Ε.Ε. Λαϊκός στρατός. Να σταματήσει ο εξοπλισμός για τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών. Πέντε μέρες και 35 ώρες εργασίας. Μισθούς στους ηλικιωμένους και άνεργους για μια αξιοπρεπή ζωή. Δικαίωμα παιδεία και υγεία για όλους. Δουλειά και γη για τους φτωχούς αγρότες. Να καθαριστούν τα σύνορα απ’ τις νάρκες και η γη να δοθεί στους ακτήμονες αγρότες.

Τα κόμματα που συμμετείχαν στο συνέδριο εξέδωσαν κοινή ανακοίνωση στην οποία υπογραμμίζουν τα εξής: « Εμείς τα κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα που παρευρεθήκαμε στο συνέδριο του ΕΜΕΠ δηλώνουμε ότι συμπαραστεκόμαστε και υποστηρίζουμε τον αγώνα των λαών από την Ισπανία ως την Ελλάδα απ’ την Βενεζουέλα ως τον Ισημερινό. Είμαστε υπερήφανοι για τον ταξικό αγώνα που κάνουν τα κόμματα μας υπερασπιζόμενα τις λαϊκές διεκδικήσεις, αναζητώντας λύσεις υπέρ του λαού στα καθημερινά προβλήματα του. Δηλώνουμε ακόμα την υποστήριξη και την συμπαράσταση μας στον δίκαιο αγώνα του παλαιστινιακού λαού ενάντια στον ιμπεριαλισμό και σιωνισμό. Είμαστε δίπλα στους λαούς που υψώνουν την σημαία της αντίστασης για τα δικαιώματα και την ελευθερία. Καταδικάζουμε τα ιμπεριαλιστικά σχέδια και τις συνωμοσίες.
Τα κόμματα που συμμετείχαν στο Συνέδριο του ΕΜΕΠ χαιρέτισαν τον αγώνα των λαών της Βόρειας Αφρικής και Μέσης Ανατολής δηλώνοντας: «Οι λαοί έδειξαν ότι δεν θα αποδεχθούν τις συνέπειες της καπιταλιστικής μονοπωλιακής κυριαρχίας που ευθύνεται για την ανέχεια και φτώχια. Οι λαοί δεν δέχτηκαν την καταπίεση των δικτατόρων που ήταν χωροφύλακες του μονοπωλιακού καπιταλισμού. Λόγω αδυναμίας οι λαοί δεν μπόρεσαν να διώξουν τα αστικά αντιδραστικά καθεστώτα που υποστηρίχτηκαν από τους ιμπεριαλιστές. Όμως ο αγώνας τους συνεχίζεται και η εμπειρία που απόκτησαν τους έδειξε να καταλάβουν την δύναμη τους. Οι λαοί είναι αποφασισμένοι να αγωνιστούν απέναντι στις αντιδραστικές δυνάμεις που προχωρούν με την ανασυγκρότηση των εξουσιών με την συμμετοχή θρησκευτικών αντιδραστικών με ιμπεριαλιστικές συνταγές».



Στην ανακοίνωση υπάρχουν αναφορές για την Συρία και το Ιράν καταδικάζοντας την επέμβαση των ιμπεριαλιστών στα εσωτερικά άλλων χωρών. Η ανακοίνωση τελειώνει με αγωνιστικό κάλεσμα προς όλους τους λαούς του κόσμου: «Οι λαοί όλου του κόσμου πρέπει να έχουν επαγρύπνηση ενάντια σε εισβολές και παγίδες. Να υψώσουμε την σημαία του αγώνα μας ενάντια στον ιμπεριαλισμό και στην αντίδραση.

Κόντρα Γαλλίας - Τουρκίας
ΠΑΡΙΣΙ - ΑΓΚΥΡΑ.--

Εγκρίθηκε χθες από τη γαλλική Βουλή το νομοσχέδιο που αφορά στην ποινικοποίηση της άρνησης της γενοκτονίας των Αρμενίων το 1915, παρά τις αντιδράσεις της Τουρκίας, που προειδοποίησε σε όλους τους τόνους για τις επιπτώσεις που θα έχει η συγκεκριμένη απόφαση στις σχέσεις των δύο χωρών. Το νομοσχέδιο προβλέπει για τους παραβάτες ποινή φυλάκισης ενός έτους και πρόστιμο 45.000 ευρώ, ενώ στις αρχές του επόμενου χρόνου αναμένεται να κατατεθεί προς έγκριση και στη Γερουσία. Την ευγνωμοσύνη της χώρας του προς τη Γαλλία εξέφρασε ο υπουργός Εξωτερικών της Αρμενίας, Εντουάρντ Ναλμπαντιάν. Πάντως, πρέπει να σημειώσουμε ότι η αρμενική κοινότητα των περίπου 450.000 στη Γαλλία είναι σημαντικό μέγεθος ενόψει προεδρικών εκλογών το 2012.

Η Τουρκία από την πλευρά της ανακοίνωσε ότι ανακαλεί τον πρεσβευτή της από το Παρίσι, αποφάσισε να ματαιώσει όλες τις συναντήσεις με Γάλλους αξιωματούχους, να ακυρώσει τις κοινές στρατιωτικές ασκήσεις με τη Γαλλία και να «παγώσει» την πολιτική και στρατιωτική συνεργασία. Επίσης εξετάζει το ενδεχόμενο εμπορικών κυρώσεων, με απειλές για σκληρά αντίποινα, ενώ χιλιάδες Τούρκοι διαδήλωσαν χθες έξω από τη γαλλική Εθνοσυνέλευση.

ΤΟΥΡΚΙΑ - ΗΠΑ
Ισχυροί δεσμοi

Τους ισχυρούς δεσμούς μεταξύ Τουρκίας και ΗΠΑ τόνισε ο Αμερικανός υπουργός Αμυνας Λίον Πανέτα, κατά τη χτεσινή επίσκεψή του στην Αγκυρα. Στην ατζέντα της επίσκεψης ήταν η συνεργασία Τουρκίας και ΗΠΑ για την «τρομοκρατία», με στόχο το Εργατικό Κόμμα Κουρδιστάν (ΡΚΚ), τονίζοντας ότι η Ουάσιγκτον θα συνεχίσει να βοηθά την Τουρκία. Επίσης, συζητήθηκαν οι ιμπεριαλιστικές μεθοδεύσεις στη Μέση Ανατολή και τη βόρειο Αφρική. Ο Λ. Πανέτα είχε συνάντηση με τον Τούρκο ομόλογο του Ισμέτ Γιλμάζ, τον πρόεδρο της Τουρκίας, Αμπντουλάχ Γκιουλ καθώς επίσης και εκπροσώπους του Γενικού Επιτελείου Στρατού.

Η Τουρκία ενώ εξέφρασε την ικανοποίησή της για τη συνεργασία με τις ΗΠΑ δήλωσε και την ενόχλησή της αναφορικά με την απόφαση του αμερικανικού κογκρέσου για σχέδιο απόφασης, που αφορά ενδεχόμενη αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων και δεν έχει συζητηθεί.

Χτες ο Τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με επιστολή του στον Γάλλο Πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί, προειδοποίησε το Παρίσι ότι «θα υπάρξουν πολύ σοβαρές, ανεπανόρθωτες συνέπειες» στις διμερείς σχέσεις εάν η Γαλλία επικυρώσει το νομοσχέδιο με το οποίο ποινικοποιεί την άρνηση της γενοκτονίας των Αρμενίων

ΤΟΥΡΚΙΑ - ΗΠΑ

Αλλά ο Ερντογκάν … ζήτησε «συγνώμη»…

Πρόσφατα ο πρωθυπουργός της Τουρκίας κάνοντας μια δήλωση στο κοινοβούλιο της χώρας ζήτησε συγνώμη απ’ τους Κούρδους της περιοχής Ντέρσιμ για την γενοκτονία που είχαν κάνει οι τούρκικες στρατιωτικές δυνάμεις της περιοχής με θύματα Κούρδους. (Στα πλαίσια της πολιτικής αφομοίωσης του Κούρδικου  στοιχείου η πολιτική της Αγκυρας, το 1938,  είχε εξαπολύσει τεράστια προπαγανδιστική εκστρατεία, συνοδευόμενη με μέτρα καταστολής. Η αντίσταση του ντόπιου Κουρδικού λαού ήταν έντονη και δυναμική με αποτέλεσμα οι στρατιωτικές τούρκικες δυνάμεις να εξαπολύσουν επίθεση γενοκτονίας που στοίχησε την ζωή σε 60.000 Κούρδους με τα περισσότερα θύματα παιδιά).

Ξεχειλίζει η υποκρισία του αρχηγού του τούρκικου κράτους απ’ αυτή την δήλωση. Την ώρα που έκανε αυτές τις δηλώσεις βομβαρδιστικά του τούρκικου στρατού έσπερναν τον θάνατο σε περιοχές του Κουρδιστάν, στρατιώτες του κράτους φυλακίζουν και βασανίζουν κάθε Κούρδο που θα διεκδικήσει το δικαίωμα στην ζωή. Η δημαγωγία του Ερντογκάν δεν γνωρίζει σύνορα. Απ’ την μια με δακρύβρεχτες υποκριτικές δηλώσεις στέκεται αλληλέγγυος στα αιτήματα του συριακού λαού, που σύμφωνα με τα λεγόμενα του, καταπιέζεται από το καθεστώς Ασαντ και από την άλλη δεν αναγνωρίζει την Κούρδικη εθνότητα.

Ο σκοπός αυτού του κειμένου δεν είναι να κάνουμε μια εκτενή ανάλυση για τα δεινά που αντιμετωπίζει ο Κούρδικος λαός από το καθεστώς της Αγκυρας. Απλώς θέλουμε να υπογραμμίσουμε ότι πάνω από 4.500 Κούρδοι πολίτες βρίσκονται στις φυλακές με μόνο «έγκλημα» τους ότι διεκδικούν την ύπαρξη τους ως λαού και έθνους. Ιδιαίτερη προτίμηση στις διώξεις αυτές, το κράτος της Τουρκίας δείχνει σε εκλεγμένους εκπροσώπους της τοπικής αυτοδιοίκησης σε περιοχές που είναι έντονη η παρουσία του Κούρδικου λαού. Οι κατηγορίες πανομοιότυπες. Προσπάθεια διαμελισμού του τούρκικου κράτους, αντίσταση κατά της αρχής, μέλος παράνομης οργάνωσης κ.λ.π. Εκτός αυτού υπάρχουν δεκάδες φοιτητές φυλακισμένοι με μοναδική κατηγορία ότι ζήτησαν εκπαίδευση στην μητρική τους γλώσσα, ή με την μοναδική εξωφρενική κατηγορία ότι εκδήλωσαν την συμπαράσταση τους στον Παλαιστινιακό λαό φορώντας Παλαιστινιακό μαντίλι.

Εδώ επίσης πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι η τούρκικη δικαιοσύνη λειτουργεί σαν θεραπαινίδα του κράτους. Οποιαδήποτε «παρεκτροπή» αντιμετωπίζεται άμεσα με τον μοναδικό τρόπο που γνωρίζει το αστικό κράτος της Τουρκίας. Την καταστολή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι τις τελευταίες μέρες πάνω από 50 δικηγόροι έχουν συλληφθεί και φυλακιστεί με την κατηγορία ότι ήταν «κούριερ» του φυλακισμένου Οτσαλάν, και υπήρξαν νομικοί συμπαραστάτες διωκόμενων Κούρδων.

Διακρίσεις στην καταστολή που εφαρμόζει το τούρκικο κράτος δεν κάνει ούτε στα ανήλικα παιδάκια. Αυτή την στιγμή βρίσκονται η πέρασαν από τα μπουντρούμια των φυλακών περίπου 2000 παιδιά ηλικίας 12-17 ετών με κατηγορίες ότι έριξαν πέτρες στις δυνάμεις καταστολής. Ανατριχιαστική η δήλωση που έκανε ο δήμαρχος του Ντιαμπακίρ «Οσα παιδιά συλλαμβάνονται θα κλείνονται σε ορφανοτροφεία αφού οι γονείς τους είναι αδύναμοι να τα διαπαιδαγωγήσουν σωστά»!

Αλλά ο Ερντογκάν … ζήτησε «συγνώμη»…

Seyit Aldogan - Δημοσιογράφος Evrensel

Για την πολεμική ένταση στην Μέση Ανατολή

Για την γεωπολιτική στάση της Τουρκίας στην περιοχή οι αναφορές είναι συνεχείς και ειδικά στη δεδομένη χρονική στιγμή παίρνουν συνεχώς και άλλες διαστάσεις. Μετά την ιμπεριαλιστική εισβολή σε Αφγανιστάν και Ιράκ η θέση της Τουρκίας αναβαθμίστηκε κάτι που υπογραμμίστηκε σε όλες τις σχετικές αναλύσεις και είναι κυρίαρχη η άποψη ότι το καθεστώς της Άγκυρας είναι ο τοπικός χωροφύλακας στην περιοχή του αμερικάνικου και δυτικού ιμπεριαλισμού.

Η νατοϊκή βάση της Σμύρνης μετατράπηκε ορμητήριο για πολεμικές δραστηριότητες στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Στην πόλη Μαλάτια στο Κουρδιστάν δημιουργήθηκε βάση αντιπυραυλικής ασπίδας, με δυνατότητα στρατιωτικής επέμβασης σε Ιραν, Συρία και Ρωσία.
 Η αστική τάξη της Τουρκίας δεν έχασε την ευκαιρία να συνεταιριστεί με τους ξένους ιμπεριαλιστές για να λεηλατήσουν τα πετρέλαια και τον φυσικό πλούτο της Μέσης Ανατολής.

Στην κατεύθυνση αυτή το αστικό κράτος της Αγκυρας έδωσε γη και ύδωρ στους ιμπεριαλιστές προσφέροντας το έδαφος της Τουρκίας για να εγκατασταθούν πολεμικές βάσεις που θα μπορούν να εφαρμόζουν την στρατιωτική τους επέμβαση σε κάθε περιοχή που απαιτούσαν τα οικονομικοπολιτικά