ΚΙΝΗΜΑ ΤΟΥΡΚΩΝ ΚΑΙ ΚΟΥΡΔΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

H ΕΕ ΧΑΪΔΕΥΕΙ ΤΟΝ ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΚΑΙ Ο ΤΣΙΠΡΑΣ  ΠΕΤΑΕΙ... ΤΗΝ ΜΠΑΛΑ ΣΤΗΝ ΕΞΕΔΡΑ

Του ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Ο Αλέξης Τσίπρας κατάφερε να κλέψει την παράσταση στη χθεσινή σύνοδο κορυφής Ε.Ε.-Τουρκίας για το προσφυγικό, αν και όχι με τρόπο που θα κολάκευε τον ίδιο και τη χώρα που εκπροσωπεί. Ο Έλληνας πρωθυπουργός πρωταγωνιστεί σήμερα στα ρεπορτάζ πολλών διεθνών μέσων ενημέρωσης για τη σύνοδο των Βρυξελλών, χάρη στις απίθανες ακροβασίες του στο... Twitter! Το BBC χαρακτήρισε “επικοινωνιακή τραγωδία” το γεγονός ότι ο Αλέξης Τσίπρας αρχικά ανέβασε στον προσωπικό του λογαριασμό δηκτικό σχόλιο προς τον Τούρκο ομόλογό του για την κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους - “ευτυχώς οι πιλότοι μας δεν είναι τόσο νευρικοί όσο οι δικοί σας” - για να υποχρεωθεί να το διαγράψει στη συνέχεια, ύστερα από την αντίδραση του Αχμέτ Νταβούτογλου, αφήνοντας στη θέση του κάποια αγαπησιάρικα ευχολόγια περί ειλικρίνειας και καλών σχέσεων μεταξύ γειτόνων. Ο εστί μεθερμηνευόμενον: γράψαμε μια σαχλαμαρίτσα στο Twitter, να περνάει η ώρα, μην την παίρνετε και πολύ στα σοβαρά...  

Εντυπωσιάζει, αλλά δεν ξενίζει η ελαφρότητα με την οποία συμπεριφέρεται σε τόσο σοβαρά θέματα μια ηγεσία χωρίς πολιτικό έρμα, που έχει συνηθίσει να θυσιάζει την ουσία για χάρη της επικοινωνίας - για να τα θαλασσώσει, τελικά, και σ' αυτό το πεδίο. Η κυβέρνηση της Ελλάδας, μιας χώρας που υφίσταται σε σχεδόν καθημερινή βάση παραβιάσεις του εναέριου χώρου της από την Τουρκία, όφειλε από την πρώτη στιγμή να εκφράσει, με μετρημένο και επίσημο τρόπο, την ανησυχία της, καταδικάζοντας την κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους, όπως έπραξε η κυβέρνηση της Κύπρου. Αντί γι αυτό, επέλεξε τη σιωπή. Στη συνέχεια, προσπάθησε να ψελλίσει κάτι τι, μεταξύ τυρού και αχλαδιού, μέσω... Twitter, με κάθε άλλο παρά σοβαρό τρόπο: οι πάντες γνωρίζουν ότι ουδείς “νευρικός” ή “ψύχραιμος” πιλότος παίρνει τη βαρύτατη απόφαση της κατάρριψης αεροσκάφους ξένης χώρας και ότι τη σχετική εντολή τη δίνει η ανώτατη πολιτική και στρατιωτική ηγεσία. Σε κάθε περίπτωση, η αυτολογοκρισία του κ. Τσίπρα, μετά από την αντίδραση της Άγκυρας, εξέθεσε διεθνώς την κυβέρνηση και τη χώρα.  

Το επικοινωνιακό ναυάγιο του πρωθυπουργού κατάφερε, όμως, να συγκαλύψει το πραγματικό, πολιτικό ναυάγιο της ελληνικής πλευράς στη χθεσινή σύνοδο κορυφής. Εκμεταλλευόμενη τον πανικό των Ευρωπαίων απέναντι στην προσφυγική κρίση, που απειλεί να διαλύσει τη συνθήκη Σέγκεν, η Τουρκία κατάφερε να πάρει το 90% των όσων ζητούσε: 3 δισ. ευρώ (σε πρώτη δόση) οικονομική βοήθεια, κατάργηση της βίζας μέχρι το φθινόπωρο του 2016, άνοιγμα κεφαλαίων των ενταξιακών διαπραγματεύσεων χωρίς δέσμευση για άνοιγμα των λιμανιών και των αεροδρομίων της στην Κυπριακή Δημοκρατία. Κι όλα αυτά, έναντι ρητορικών υποσχέσεων, αμφίβολης πρακτικής αξίας, για αυστηρότερο έλεγχο των μεταναστευτικών ροών προς την Ευρώπη. Η Ελλάδα, που επωμίζεται μεγάλο βάρος από το προσφυγικό κύμα, δεν εξασφάλισε την παραμικρή στήριξη, ενώ μόλις προ ολίγων ημερών, η Γαλλία κατάφερε να γίνει δεκτό το αίτημά της για χαλάρωση του δημοσιονομικού συμφώνου στην περίπτωσή της, επικαλούμενη έκτακτες ανάγκες στο πεδίο της ασφάλειας λόγω των πρόσφατων τρομοκρατικών επιθέσεων.  

Προσπαθώντας να δικαιολογήσει το “ναι σε όλα” τα αιτήματα της Τουρκίας, χωρίς τον παραμικρό όρο ή αντάλλαγμα, ο Αλέξης Τσίπρας δήλωσε ότι η ευρωπαϊκή προοπτική της γείτονος αποτελεί “στρατηγική επιλογή” της Ελλάδας. “Εμείς ξεκλειδώσαμε την ενταξιακή διαδικασία”, είπε χαρακτηριστικά, χειροκροτώντας εκ των υστέρων την άρση του ελληνικού βέτο από τους Κ. Σημίτη-Γ. Παπανδρέου, “τώρα ξεκλειδώνουμε την αναθέρμανσή της”. Κατ' αυτόν τον τρόπο, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εμφανίζεται σε απόλυτη συνέχεια με τον πρωθυπουργό του “ευχαριστούμε τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής”: απέναντι στους “νευρικούς πιλότους” της Άγκυρας, οι πιλότοι-“ζεν” της Αθήνας θεωρούν ότι μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι ακολουθώντας τον αυτόματο πιλότο του ΝΑΤΟ. Βαυκαλίζονται δε ότι η “ευρωπαϊκή πορεία” της Τουρκίας είναι η εγγύηση για τη δημοκρατία στο εσωτερικό της και για θετικές εξελίξεις στις διμερείς σχέσεις και στο Κυπριακό.  

Φρούδες ελπίδες. Η “ευρωπαϊκή πορεία” της Τουρκίας δεν εμπόδισε τον Ερντογάν να γίνει “σουλτάνος”, να κλείσει στη φυλακή δημοσιογράφους, Κούρδους και άλλους πολιτικούς αντιπάλους του, ούτε απέφερε την παραμικρή, θετική αλλαγή στο Αιγαίο και στην Κύπρο. Άλλωστε, οι πάντες γνωρίζουν ότι ούτε η Γερμανία, ούτε η Γαλλία εννοούν, τουλάχιστον στο ορατό μέλλον, να δεχθούν την Τουρκία στους κόλπους της Ε.Ε. - κάτι που θα απέρριπτε η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών τους. Ας αφήσουμε που ούτε ο Ερντογάν και η κυρίαρχη μερίδα των τουρκικών ελίτ φλέγεται για κάτι τέτοιο. Ακόμη και ο ένθερμος θιασώτης της “ευρωπαϊκής πορείας” της Τουρκίας, Κ. Σημίτης, ανέκρουσε πρύμναν εδώ και κάμποσο καιρό, για να υιοθετήσει την, πιο κοντινή στις επιδιώξεις του Βερολίνου, γραμμή της “ειδικής σχέσης” Τουρκίας-Ε.Ε. ως υποκατάστατο της πλήρους ένταξης. Ο Αλέξης Τσίπρας επέλεξε να σηκώσει τη σημαία που εγκατέλειψε στον κάλαθο των απορριμάτων το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ. Δυστυχώς, δεν πρόκειται για το μοναδικό κρούσμα...

 

Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2015

İSKRA