ΤΟ ΝΑΤΟ, ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΕΙΛΕΣ

Συμπληρώνονται 60 χρόνια απ’ την ίδρυση του ΝΑΤΟ (9 Απρίλη 1949). Ιδρύθηκε ως μία επιθετική πολυεθνική οργάνωση του καπιταλισμού και θα πραγματοποιηθούν διάφορες διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες. Διαμαρτυρίες και διάφορες εκδηλώσεις αναμένεται να πραγματοποιηθούν και στην Τουρκία. Ας ρίξουμε μία ματιά στις σχέσεις του ΝΑΤΟ ως διεθνή στρατιωτική δύναμη και της Τουρκίας και στο ζήτημα των βάσεων που χρησιμοποιήθηκαν απ’ τους δυτικούς ιμπεριαλιστές ενάντια στους λαούς, στις λαϊκές δημοκρατίες και στον σοσιαλισμό.

Όπως είναι γνωστό η Τουρκία έγινε μέλος του ΝΑΤΟ το 1952. Στην ίδρυση της «Βορειοατλαντικής Συμμαχίας», στο 3ο, 4ο, και 5ο άρθρο αναφέρεται ότι αν τα κράτη-μέλη δεχτούν επιθέσεις θα υπάρξει «κοινή άμυνα». Οι κυρίαρχες τάξεις βασιζόμενες σ’ αυτό οδήγησαν την Τουρκία σ’ αυτή τη συμμαχία. Φυσικά η «κοινή άμυνα» ακουγόταν με ενδιαφέρον, όμως, ο κύριος σκοπός έκρυβε ένα σωρό παγίδες και μυστικά των κυρίαρχων.

Το 1950 η κυβέρνηση Αντναν Μεντερέζ, έστειλε μία στρατιωτική δύναμη 5.000 στρατιωτών στην Κορέα για να πολεμήσουν δίπλα στους αμερικάνους και την Νότια Κορέα. Απ’ αυτή την κίνηση η τουρκική κυβέρνηση περίμενε ως αντάλλαγμα την ένταξή της στο ΝΑΤΟ.
Η Τουρκία κερδίζοντας την εμπιστοσύνη των ιμπεριαλιστών, στις 17 Οκτωβρίου 1951 με ένα πρωτόκολλο εντάχθηκε στο ΝΑΤΟ μαζί με την Ελλάδα. Δηλ. η Τουρκία στις 18 Φλεβάρη 1952 έγινε επίσημο μέλος του ΝΑΤΟ.

Το ΝΑΤΟ ήταν ένα αποτέλεσμα των συνθηκών του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, και ήταν μία συμμαχία που εξέφραζε την στρατιωτική πολιτική των δυτικών ιμπεριαλιστικών χωρών. Η Τουρκία μπήκε στο ΝΑΤΟ μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο. Η τουρκική εξωτερική πολιτική (φυσικά με αντανάκλαση και στην εσωτερική πολιτική) προσδιορίστηκε απ’ την στρατιωτική πολιτική της στρατηγικής του ΝΑΤΟ.

Η Τουρκία μαζί με αυτή την εξέλιξη αναλάμβανε ένα σωρό ρόλο για διάφορα ζητήματα όπως προέβλεπε η Αμερική και η κοντινότερη σύμμαχός της η Αγγλία. Η πολιτική και στρατιωτική στρατηγική της Τουρκίας μαζί με το ΝΑΤΟ είχε ποια στόχο τις λαϊκές δημοκρατίες της Ανατολικής Ευρώπης και τη σοσιαλιστική Σοβιετική Ενωση. Ηταν, μαζί με το Ιράν, μία από τις πιο σημαντικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ μέσα στο ιμπεριαλιστικό σχέδιο «πράσινη ζώνη» ενάντια στη Σοβιετική Ενωση. Η νοτιοανατολική δύναμη του ΝΑΤΟ εγκαταστάθηκε στη Σμύρνη. Φυσικά αυτό έδειχνε το μέγεθος του ρόλου που είχε αναλάβει η Τουρκία. Η Αμερική μέσω του ΝΑΤΟ εξασφάλισε την πυρηνική και υπόλοιπη στρατιωτική δύναμή της στην Ευρώπη, εντός και εκτός συμμαχίας. Χρησιμοποίησε τη γη αυτών των χωρών στις επιθέσεις που έκανε ενάντια στους άλλους λαούς. Μετά την ένταξη της Τουρκίας και της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ, τα σύνορα και οι στρατιωτικές δραστηριότητες του ΝΑΤΟ επεκτάθηκαν ως τα σύνορα της Σοβιετικής Ενωσης.

Μετά από 7 μήνες απ’ την ένταξη της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ (8 Σεπτέμβρη 1952) εγκαταστάθηκε στη Σμύρνη η βάση της δύναμης ξηράς του ΝΑΤΟ (LANDSOUTHEAST). Ο επικεφαλής της δύναμης ήταν αμερικάνος στρατηγός. Επειτα η βάση δυναμώθηκε από γάλλους, άγγλους και ιταλούς στρατιώτες.

Η Τουρκία στις 10 Μαρτίου 1954 υπόγραψε τη συμφωνία του «καθεστώτος των νατοϊκών δυνάμεων» η οποία έδινε τη δυνατότητα στην Αμερική να δημιουργήσει βάσεις στην Τουρκία και στρατιωτικές εγκαταστάσεις μαζί με στρατιωτικές δυνάμεις.

Το 1966 οι δορυφορικές και επικοινωνιακές εγκαταστάσεις που ανήκαν στο ΝΑΤΟ έφτασαν τις 112. Ο αριθμός όσο περνούσαν τα χρόνια αυξήθηκε. Σ’ αυτές τις βάσεις κάνει κουμάντο το ΝΑΤΟ και οι τουρκικές αρχές χωρίς την άδεια του ΝΑΤΟ και της Αμερικής απαγορεύεται να μπουν σ’ αυτές τις βάσεις. Μεταξύ της Τουρκίας και της Αμερικής υπογράφηκε άλλη μία συμφωνία το 1976 η «συνεργασία και άμυνα Τουρκίας και Αμερικής» που εξασφάλιζε τη χρήση αυτών των εγκαταστάσεων απ’ την Αμερική. Το 1980 μαζί με τη χούντα των στρατιωτικών στις 12 Σεπτέμβρη η συμφωνία «οικονομική συνεργασία και άμυνα» έδινε τη δυνατότητα στην Αμερική οι στρατιωτικές βάσεις να χρησιμοποιηθούν επί 5 χρόνια στο όνομα του ΝΑΤΟ απ’ την Αμερική. Αυτή η συμφωνία υλοποιείται μέχρι σήμερα και οι βάσεις χρησιμοποιούνται απ’ την Αμερική με όλους τους σκοπούς.

Οι νατοϊκές και αμερικάνικες βάσεις στο τουρκικό έδαφος αυξήθηκαν με το χρόνο και εξελίχθηκαν τεχνικά. Εχουν τεράστιες απειλητικές δυνάμεις σ’ αυτές τις βάσεις. Ταυτόχρονα χρησιμοποιούνται για αμερικάνικες αεροπορικές επιθέσεις. Επαιξαν σημαντικό ρόλο στις επιθέσεις που γίνανε στις χώρες της περιοχής όπως το Ιράκ και το Αφγανιστάν. Η αεροπορική βάση που βρίσκεται στο Τσίγκλι της Σμύρνης είναι η παλαιότερη βάση του ΝΑΤΟ στην Τουρκία. Η βάση αυτή παίρνει εντολές απ’ τη βάση της Αμερικής που βρίσκεται στην Ευρώπη (USAFE). Σύμφωνα με πληροφορίες σ’ αυτή τη βάση βρίσκονται 42 βομβαρδιστικά αεροπλάνα. Αλλά ταυτόχρονα υπάρχουν τα συστήματα πυραύλων I-HAWK και Roland. Στις 11 Αυγούστου του 2004 στο στρατηγείο LANDSOUTHEAST μεταφέρθηκε απ’ τη Νάπολη στη Σμύρνη. Ενώ στις 1η Γενάρη του 2006 και η 16η αεροπορική δύναμη της Αμερικής μεταφέρθηκε απ’ τη γερμανική πόλη Ramstein σ’ αυτή τη βάση. Σε κάθε γωνιά «στρατιωτικές εγκαταστάσεις» της Τουρκίας χρησιμοποιούνται απ’ το ΝΑΤΟ και την Αμερική στις επιθέσεις.

Η βάση Σίλε έχει φτιαχτεί ως χώρος εκτόξευσης πυραύλων Στίγκερ. Ενώ στη βάση του Ικόνιου βρίσκονται τα AWACS. Στο Μπαλίκεσιρ στην 9η αεροπορική βάση υπάρχουν έξι ράμπες για πυραύλους vault. Στη Μούγλα ναυτική βάση Αξαζ, Αγκυρα – Αχλατλίμπελ, Αμάσια-Μερζίφον, Μπάρτιν, Τσανάκαλε, Ντιάρμπακιρ-Πριντσλικ, Εσκισεχίρ, Σμύρνη-Μπορνόβα, Ισμίτ, Κιουτάχια, Λουλεμπουργκάζ, Σίβας-Σάρκισλα, Ισκεντερούμ, Ορντου-Περσέμπε, Ρίζε-Παζάρ, Ερζουρουμ, και το Μάρντιν υπάρχουν ενοποιημένες αεροπορικές βάσεις του ΝΑΤΟ (CAOC6). Σε μία μερίδα αυτών των βάσεων – όπως Ιντζιρλίκ – υπάρχουν πυρηνικά όπλα. Όλα αυτά δείχνουν το μέγεθος του κινδύνου που έχουν να αντιμετωπίσουν οι λαοί της Τουρκίας και οι μειονότητες.

Α. Τζιχάν Σοϊλού
Το κείμενο αυτό πάρθηκε απ’ την ημερήσια εφημερίδα Evrensel (19/03/2009)