Συνέντευξη τύπου του δημοκρατικού συνεδρίου των λαών (HDK)

Σε ένα αρκετά σημαντικό χρονικό διάστημα η Εκτελεστική Επιτροπή του HDK πραγματοποίησε Συνέντευξη Τύπου στην Κωνσταντινούπολη και κάλεσε τον Κουρδικό και Τουρκικό λαό, τις μειονότητες καθώς και τους εργάτες και εργαζόμενους να αγωνιστούν ενάντια στην πολιτική της Τουρκίας, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό.

Στο Κουρδιστάν οι μεγάλες συγκρούσεις και στρατιωτικές επιχειρήσεις συνεχίζονται σχεδόν εδώ και ένα μήνα. Μια μεγάλη περιοχή του Κουρδιστάν έχει απαγορευθεί στους πολίτες ,ενώ οι πηγές του ΡΚΚ αναφέρουν ότι οι περιοχές αυτές είναι υπό τον έλεγχό τους. Η κυβέρνηση του Ερντογάν επιμένει ότι ο μοναδικός δρόμος είναι στρατιωτικός και δεν επιθυμούν μια δημοκρατική λύση του ζητήματος.

Τα μεγάλα προβλήματα συνεχίζονται και στην εξωτερική πολιτική. Η Συρία έχει καταντήσει ένας βάλτος για την Τουρκία και οι γειτονικές χώρες υψώνουν την φωνή τους ενάντια στην Τουρκία όλο και περισσότερο και παίρνουν μια σκληρή στάση όπως το Ιράν και το Ιράκ.

Σύμφωνα με επίσημες πηγές, αυτές τις μέρες η Υπουργός Εξωτερικών της Αμερικής θα επισκεφθεί  την Τουρκία. Σίγουρα στην ατζέντα της είναι το ζήτημα της Συρίας και το Κουρδικό. Η Κλίντον έχει αναφέρει για την επίσκεψη ότι υπάρχει πλήρης συμφωνία με την Τουρκία και ότι η Αμερική βρίσκεται στο πλευρό της. Η ανακοίνωση αυτή δείχνει ότι η Τουρκία στο επόμενο χρονικό διάστημα θα αναλάβει ακόμα πιο βρώμικο ρόλο στην περιοχή.

Συνέντευξη τύπου HDΚ

Όλα αυτά τα ζητήματα αναφέρθηκαν από τα μέλη Εκτελεστικής Επιτροπής  HDK. Στην Συνέντευξη Τύπου παρευρέθηκαν οι βουλευτές Λεβέντ Τουζέλ, Σιρί Σουρεγιά Οντέρ, Σεμπαχάτ Τουνζέλ και ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Γκεντζάι Γκιούρσοι.

Οι ομιλητές τόνισαν ότι, η κυβερνητική πολιτική οδηγεί σε αδιέξοδο για αυτό οι λαοί, οι εργάτες και οι εργαζόμενοι πρέπει να αγωνιστούν ενάντια στην πολιτική αυτή.

Είναι ώρα αγώνα

Ο ανεξάρτητος βουλευτής Λεβέντ Τουζέλ ανέφερε τις συγκρούσεις στην Χακάρι και Σεμντινλί και τόνισε ότι ο αγώνας των Κούρδων γίνεται για την ισότητα και την ελευθερία. Το Κουρδικό ζήτημα δεν είναι «μια χούφτα τρομοκρατών» όπως υποστηρίζει η κυβέρνηση. Στη συνέχεια ανέφερε ότι οι επιθέσεις του ΡΚΚ ξεκίνησαν λόγω της Κουρδικής πολιτικής της κυβέρνησης και ότι όλες οι προοδευτικές δυνάμεις που υποστηρίζουν την δημοκρατία βρίσκονται στο πλευρό των Κούρδων. Ο Τουζέλ συνέχισε: «η Τουρκία θεωρεί αιτία πολέμου επειδή οι Κούρδοι της Συρίας έχουν ανακοινώσει την αυτονομία τους. Η κυβέρνηση βάζει στο στόχαστρο όποιον δεν συμφωνεί μαζί της. Δεν θέλουμε να πεθάνουν ούτε στρατιώτες ούτε αντάρτες. Για αυτό πρέπει να υψώνουμε την φωνή μας και να δυναμώσουμε τον αγώνα μας».

Ο σκοπός της κυβέρνησης είναι η εξόντωση.

Η Βουλευτίνα του Κόμματος Ειρήνης και Δημοκρατίας, Σεμπαχάτ Τουντζέλ τόνισε ότι η κυβέρνηση αντί να βρει λύση για το Κουρδικό προσπαθεί να συντρίψει τους Κούρδους με  μέσο τα όπλα. Η Τουντζέλ στη συνέχεια ανέφερε τα εξής: «στις επιχειρήσεις που έγιναν ενάντια στο κόμμα μας 8.000 μέλη μας βρίσκονται στις φυλακές. Η κυβέρνηση ελέγχει τα ΜΜΕ και προσπαθεί να εμποδίσει κάθε φωνή της αντιπολίτευσης. Αυτό είναι απαράδεχτο. Το επόμενο χρονικό διάστημα θα προχωρήσουμε σε διαδηλώσεις και άλλες μορφές αγώνων με όλους τους λαούς και μειονότητες και θα αποδείξουμε ότι υπάρχουν λύσεις. Είμαστε σε συμπαράσταση με τους διανοούμενους που δέχονται επιθέσεις.

Οι Κούρδοι όταν λένε ειρήνη εννοούν εκπαίδευση της μητρικής γλώσσας, η αναγνώριση του Κουρδικού έθνους από το Σύνταγμα, δημοκρατική αυτονομία και τερματισμός της απομόνωσης του Κούρδου ηγέτη Οτζαλάν».

Ο τελευταίος ομιλητής Σιρί Σουρεγιά Οντέρ, βουλευτής του Κόμματος Ειρήνης και Δημοκρατίας υποστήριξε ότι η κυβέρνηση δεν προτείνει τίποτα άλλο παρά μόνο πόλεμο. Ο Οντέρ κάλεσε τις μάζες να αγωνιστούν ενάντια στην πολιτική της Τουρκικής κυβέρνησης.  

                        Εξελίξεις στη Συρία  

Είναι γεγονός ότι ένας άλλος αέρας πνέει εδώ και χρόνια στους λαούς της Βόρειας Αφρικής και Μέσης Ανατολής. Τα σιδερόφρακτα αυταρχικά καθεστώτα της περιοχής δημιούργησαν λαϊκές αντιστάσεις οι οποίες πάλεψαν για ανθρώπινα δικαιώματα και δημοκρατικά ελευθερίες, με κατάληξη την αλλαγή καθεστώτων σε μια σειρά χώρες. Εστω και επιφανειακά υπήρξε ένας εκδημοκρατισμός καθεστώτων χωρίς όμως να αλλάξει ουσιαστικά την φύση τους.

Η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί σήμερα στην περιοχή δεν έχει καμιά σχέση με την πρότερη κατάσταση. Εδώ να σημειώσουμε ότι ανεξάρτητα από την βούληση των λαών, ο ιμπεριαλισμός προχωρά στην υλοποίηση αναδιαρθρώσεων των καθεστώτων εφαρμόζοντας  μια σειρά σχέδια που να ταιριάζουν με την νέα κατάσταση. Υπό αυτό το πρίσμα είναι πολύ σημαντικό αυτά που διαδραματίζονται σήμερα στην Συρία.

Ανέκαθεν η Συρία όπως το Ιράκ, Αφγανιστάν. Λίβανος, Ιράκ ήταν στο στόχαστρο του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού.
Από πέρσι σύμφωνα με όλα τα έγκυρα δημοσιεύματα, η Αμερική είχε διάφορα σχέδια να δημιουργήσει προβλήματα στην Συρία και με το πέσιμο του καθεστώς του Ασαντ να διαμορφωθεί μια νέα κατάσταση υπέρ της ισχυροποίησης  του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στην περιοχή. Μια αλλαγή του καθεστώτος στην Συρία θα αποτελούσε πλήγμα για το Ιραν, χτύπημα στην Χεσμολάχ ενώ παράλληλα θα δυνάμωνε το αμερικανοκίνητο καθεστώς του Ιράκ.
 Μια τέτοια εξέλιξη όμως θα αποτελούσε αρνητική εξέλιξη  για τα συμφέροντα του Ρωσοκινέζικου άξονα στην περιοχή, ο οποίος έχει ισχυρά συμφέροντα σ' αυτό τον χώρο, γ’ αυτό αυτές οι χώρες έχουν πάρει ξεκάθαρη θέση υπέρ του καθεστώτος του Ασαντ, δείχνοντας ότι δεν έχουν καμιά διάθεση να παραμείνουν αμέτοχοι θεατές στις εξελίξεις.

 Αυτός είναι ο λόγος που βρίσκεται στην περιοχή ο ρώσικος στόλος και η τελευταία ανακοίνωση του υπουργού εσωτερικών της Ρωσίας, Σεργκέι Λαβρόφ, ήταν αρκετά κατηγορηματική ενάντια στην Δύση δηλώνοντας, ότι η χώρα του θα τηρήσει τις δεσμεύσεις και συμφωνίες  της με το καθεστώς Ασαντ. Εδώ να προσθέσουμε ότι σύμφωνα με πολιτικούς παρατηρητές η κατάρριψη του τούρκικου μαχητικού αεροσκάφους από την Συρία ήταν ένα μήνυμα της Μόσχας προς την Αμερική ότι δεν πρόκειται να παρακολουθεί αμέτοχη της εξελίξεις που διαμορφώνονται.

Και επανερχόμαστε στα όσα διαδραματίζονται στην Συρία. Οι πρώτες διαδηλώσεις ενάντια του Ασάντ ενθουσίασαν την Ουάσιγκτον, τις υπέθαλψε τις πρόβαλε, και παράλληλα προχώρησε σε μια πιο ενεργή μεθόδευση δημιουργώντας τον σύνδεσμο «Φίλοι της Συρίας». Πρόκειται για κράτη δορυφόρους του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού που θέλουν να στείλουν ένα μήνυμα και να πιέσουν τον Ασάντ  ότι πρέπει να υπακούσει στα κελεύσματα των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων παρουσιάζοντας του σαν μονόδρομο την αποδοχή  των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών στην Συρία αλλά και στην ευρύτερη περιοχή.

Είναι χαρακτηριστικό οι αποφάσεις που πήραν σε συνάντησή τους στην Κωνσταντινούπολη, πριν μερικούς μήνες,  οι «Φίλοι της Συρίας».  Εξέτασαν τρόπους για την δημιουργία μισθοφορικού αντικαθεστωτικού στρατού στην Συρία και αναζήτησαν τρόπους για τον εξοπλισμό του με σύγχρονα όπλα. Σαουδική Αραβία και Κατάρ είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο σ αυτή την επιδίωξη.

Τις τελευταίες μέρες στον διεθνή τύπο συνεχώς τονίζεται ότι η αντιπολίτευση απειλεί κατευθείαν την Δαμασκό και  ότι ο Ασαντ θα εκφέρει το κύκνειο άσμα του στην εξουσία, σύντομα.  Μένει να δούμε αν θα επαληθευτούν αυτές οι εκτιμήσεις, που προπαγανδίζουν τα αστικά δυτικά ΜΜΕ.

Ας ρίζουμε μια ματιά στον πολιτικό χάρτη της Συρίας.

Αρχικά,  πρέπει να τονίσουμε ότι στην Συρία υπάρχουν πάρα πολλές μειονότητες όπως Κούρδοι, Σιίτες, Σουνίτες, Ντουρζοί, Σουριανοί, Αρμένιοι κλπ. Το καθεστώς βρίσκεται στα χέρια των Σιιτών οι οποίοι είναι μειονότητα σε σχέση με τους Σουνίτες.  Η αντιπολίτευση στο καθεστώς είναι κατακερματισμένη με κύριο πυρήνα τους ισλαμιστές και φιλελεύθερους και απαρτίζουν το Εθνικό Συμβούλιο Συρίας. Το στρατιωτικό τους τμήμα είναι ο «Ελεύθερος Συριακός Στρατός».

Η άλλη δύναμη της αντιπολίτευσης είναι το Συμβούλιο Εθνικού Συντονισμού. Αποτελείται από τις άλλες μειονότητες οι οποίες ναι μεν θέλουν εκδημοκρατισμό στην χώρα και  αλλαγή του καθεστώτος αλλά παίρνουν και στάση ενάντια στις ξένες επεμβάσεις και αναμείξεις στα εσωτερικά της χώρας. 

Άλλη μια δύναμη της αντιπολίτευσης είναι το «Κίνημα της Δημοκρατικής Αλλαγής» και αποτελείται κύρια από Κούρδους, μια μερίδα Σουνιτών, Ντουρζούς και Αρμένιους. Είναι μετριοπαθείς, και  διεκδικούν δημοκρατικές αλλαγές στην χώρα, αναγνώριση δικαιωμάτων για τις μειοψηφίες και αντιτίθενται κάθετα  σε οποιασδήποτε μορφής εξωτερική επέμβαση.

Ουσιαστικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι το κύριο πρόβλημα του Ασαντ προέρχεται από σκληροπυρηνικούς Σουνίτες οι οποίοι κατευθύνονται ξεκάθαρα από τις δυτικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.

Παρά τον καταιγισμό των δημοσιευμάτων από τα διεθνή αστικά ΜΜΕ που παρουσιάζουν σαν ζήτημα χρόνου την αποχώρηση του Ασαντ από την εξουσία δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε ότι το καθεστώς εξακολουθεί να έχει ισχυρά ερείσματα στον Συριακό λαό και χωρίς εξωτερική επέμβαση, με την μορφή πολεμικής εμπλοκής δεν θεωρείται δεδομένο ότι μπορεί να ανατραπεί.
Εξάλλου ο Ασάντ  έχει ακόμα μπροστά του πολλές ευκαιρίες κάνοντας μερικές υποχωρήσεις  και ελιγμούς να συσπειρώσει δίπλα τους –ή έστω να εξασφαλίσει την ανοχή τους-  δυνάμεις που παρουσιάζονται αντιπολιτευόμενες. Κάτι που σε ένα βαθμό το έχει κάνει. Παράδειγμα, οι Κούρδοι της Συρίας δεν είχαν ταυτότητα και δεν αναγνωριζόταν ως πολίτες της Συρίας. Ο Ασάντ, αναγνώρισε αυτό το δικαίωμα και τώρα έχει επαφές και με άλλες μειονότητες, για την επίλυση επιμέρους προβλημάτων τους.
.
Αυτή είναι η κατάσταση σήμερα στην Συρία και προς το παρόν η εξωτερική επέμβαση των αμερικάνων ιμπεριαλιστών  περιορίζεται στο να χρηματοδοτεί και να εξοπλίζει τον «Ελεύθερο Συριακό Στρατό». Αλλωστε μια στρατιωτική εξωτερική επέμβαση των αμερικάνων ιμπεριαλιστών θα μπορούσε να δημιουργήσει πολλαπλές αντιδράσεις από Ρωσία και Κίνα, Ιράν, με απροσδιόριστες συνέπειες.

Ο ρόλος της Τουρκίας στην περιοχή.

Τον πιο βρόμικο ρόλο σε όλη αυτή την κατάσταση έχει αναλάβει το καθεστώς της Αγκυρας. Το Τούρκικο κεφάλαιο επιδιώκει επεκτατισμό στην περιοχή και η τούρκικη κυβέρνηση  αναζητεί ενεργό ρόλο στα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Εκεί οφείλεται και η μεταστροφή κατά 180 μοίρες της τούρκικης πολιτικής.

Μέχρι πριν ένα χρόνο ο Ερντοντάν αποκαλούσε «αδελφό» τον Ασαντ. Σήμερα όμως ισχυρίζεται ότι ένα καθεστώς που βιαιοπραγεί στους πολίτες του και πρέπει να αλλάξει. Απύθμενη υποκρισία. Στην Τουρκία τα τελευταία χρόνια οι δολοφονημένοι από το Κουρδικό έθνος είναι 70.000.

Το πρόβλημα της Συρίας αφορά όλους τους λαούς και της μειονότητες που κατοικούν στην Συρία και είναι αποκλειστικά δικό τους θέμα να αντιμετωπίσουν το δικτατορικό καθεστώς του Ασαντ.

Είναι απαράδεκτη επίσης, η στάση της τούρκικης κυβέρνησης που προσφέρει το έδαφος της χώρας για να γίνει βάση του «Ελεύθερου Συριακού Στρατού» και όλες οι πληροφορίες αναφέρουν ότι το τούρκικο έδαφος αποτελεί κόμβο για να εξοπλίζονται οι αντικαθεστωτικοί αντάρτες από την  Σαουδική Αραβία και το Κατάρ.  Δηλαδή το καθεστώς της Αγκυρας, ακόμα μια φορά έχει δεθεί στο άρμα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Και τρανταχτή απόδειξη σ’ αυτό είναι ότι πρόσφατα από το υπουργικό συμβούλιο της Τουρκίας ανακοινώθηκε ότι ο Ερντογκάν θα επισκεφτεί την Ρωσία για να πιέσει την Μόσχα να επιβάλει κυρώσεις σε βάρος της Συρίας, παίζοντας το πειθήνιο όργανο της Ουάσιγκτον.

* Σεϊτ Αλντογκάν. Ανταποκριτής στην Ελλάδα της ημερήσιας  εφημερίδασ Εβρενσέλ

Συνέντευξη του προέδρου του κόμματος Δημοκρατικής ενότητας Συρίας

Παραθέτουμε μια συνέντευξη που έχει δώσει ο πρόεδρος του Κόμματος Δημοκρατικής Ενότητας της Συρίας, Σαλέχ Μοχαμέντ, στην Τούρκικη εφημερίδα Εβρενσέλ.
Το κόμμα Δημοκρατικής Ενότητας Συρίας συσπειρώνει τους Κούρδους της Συρίας οι οποίοι εδώ και χρόνια αγωνίζονται ενάντια στο καθεστώς του Ασαντ διεκδικώντας κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα. Το συγκεκριμένο κόμμα κατηγορείται από το καθεστώς της Αγκυρας για πολιτική και ιδεολογικής εξάρτηση από το PKK.

-    Εκτιμάτε ότι το σχέδιο του Ανάν μπορεί να εφαρμοστεί στην Συρία;  (σ.σ. αναφέρετε στην απόφαση του ΟΗΕ  που προβλέπει την εγκατάσταση διεθνών παρατηρητών στην Συρία, τ άμεση παύση των εχθροπραξιών την απελευθέρωση όλων των αιχμαλώτων, κλπ)  

-    Το σχέδιο του Αναν δίνει ελπίδα στον κόσμο. Καθημερινά έχουμε νεκρούς και τραυματισμένους. Η χώρα βαδίζει στην καταστροφή. Το καθεστώς δεν ξέρει τι κάνει. Εχει χάσει τον έλεγχο και αντιδράει σπασμωδικά. Μέχρι τώρα νόμιζαν ότι θα υποτάξουν τις λαϊκές αντιδράσεις με δολοφονίες και βασανιστήρια. Δεν είχε κανένα αποτέλεσμα αυτή η τακτική. Τον τελευταίο χρόνο ξεκίνησαν να προχωρούν σε κάποιες μεταρρυθμίσεις. Όμως το καθεστώς έχει χάσει την λαϊκή αποδοχή.
Σε μια κίνηση εντυπωσιασμού και σκοπιμοτήτων ο  Ασαντ ισχυρίζεται ότι θα δεχθεί το σχέδιο του Ανάν και θα διατάξει το σταμάτημα των εχθροπραξιών. Είναι μια αντίδραση στα αδιέξοδα που αντιμετωπίζει. Η Συρία πάει να διαμελιστεί. Το σχέδιο του Ανάν δίνει προοπτικές να μην συμβεί αυτό. Δηλαδή αν εφαρμοστεί υπάρχει περίπτωση να επανέλθει η ομαλότητα στην Συρία και να ζήσουν ειρηνικά οι Κούρδοι, οι Αραβες και οι άλλες μειονότητες.  Το καθεστώς όμως με προσχήματα δεν το εφαρμόζει και προσπαθεί να κερδίσει χρόνο για να συντρίψει την ένοπλη αντιπολίτευση. Όμως αυτός ο στόχος του καθεστώτος δεν είναι εύκολα εφικτός. Κι αυτό γιατί εκτός των άλλων η ένοπλη αντιπολίτευση υποθάλπετε από την Σαουδαϊκή Αραβία, το Κατάρ και την Τουρκία που την χρηματοδοτούν και την εξοπλίζουν. Οι ανάμιξη ξένων δυνάμεων κάνουν πιο πολύπλοκη την κατάσταση στην Συρία.

-    Γιατί ενδιαφέρεται τόσο πολύ η Τουρκία για τα όσα διαδραματίζονται στην Συρία;

-    Το 2007 μεταξύ της Αγκυρας και της Ουάσιγκτον υπογράφτηκε μια συμφωνία. Σύμφωνα μ’ αυτήν η κυβέρνηση της Τουρκίας αναλάμβανε την εξάπλωση του πολιτικού ισλαμισμού στην περιοχή και σαν αντάλλαγμα εκ μέρους της Αμερικής η Τουρκία θα μπορούσε να χειριστεί κατά βούληση το Κουρδικό ζήτημα χωρίς να συναντήσει καμιά ένσταση από την Αμερική. Σ’ αυτή την κατεύθυνση η κυβέρνηση της Τουρκίας παρενέβη και απέκτησε ερείσματα στην Τυνησία, στην Λιβύη και στην Αίγυπτο. Τώρα σειρά έχει η Συρία.
Οι λαοί αυτών των χωρών διεκδικούν πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα. Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις για να μην διακινδυνεύσουν τα συμφέροντα που έχουν στην περιοχή, σε κάποιες περιπτώσεις θέλουν να υπάρξει αντικατάσταση των διεφθαρμένων απολυταρχικών καθεστώτων με κυβερνήσεις που χρησιμοποιώντας τον μανδύα του ισλαμισμού θα είναι πειθήνια όργανά τους. Γι΄ αυτό βλέπουμε στην περιοχή να αναδεικνύονται κυβερνήσεις φωτοτυπία του Τούρκικου καθεστώτος.

Πήγαμε σ’ αυτές τις χώρες  και πραγματοποιήσαμε συναντήσεις με δημοκράτες και προοδευτικούς πολίτες. Κοινή διαπίστωση ήταν: «Προσέξτε πολύ να μην πάθετε αυτό που πάθαμε εμείς. Μας έκλεψαν την επανάσταση. Μην αφήσετε να το κάνουν και σε σας. Εμείς κάναμε θυσίες. Εξεγερθήκαμε. Μπορεί να άλλαξε η κυβέρνηση, όμως το καθεστώς έμεινε το ίδιο».

Η κυβέρνηση της Τουρκίας εδώ και χρόνια έχει παρασκηνιακές σχέσεις με την οργάνωση «Μουσουλμανική αδελφότητα».  Επιδίωξη της είναι να εφαρμοστεί η συμφωνία που υπάρχει μεταξύ Συρίας-Τουρκίας για την αντιμετώπιση του Κουρδικού ζητήματος. Τις ίδιες απόψεις ασπάζεται και το «Εθνικό συμβούλιο της Συρίας», που βρίσκεται στην αντιπολίτευση. Δηλαδή να μην αναγνωριστούν τα δικαιώματα του καταπιεζόμενου στην Συρία Κουρδικού πληθυσμού, κάτι που θα λειτουργήσει σαν ντόμινο και για τα δικαιώματα των Κούρδων που κατοικούν στην Τουρκία.

Θεωρούν το κόμμα μας ως ένα τμήμα του PKK. Αυτό δεν ισχύει. Οι Κούρδοι της Βορείας (σ.σ. Τούρκικο Κουρδιστάν) πολεμούν και αγωνίζονται, έχοντας με το μέρος τους τεράστια λαϊκή υποστήριξη και δεν στηρίζονται σε μας. Σε ότι όμως αφορά την Συρία, το Τούρκικο καθεστώς παρεμβαίνει ποικιλόμορφα και δυναμικά στα εσωτερικά της χώρας. Επί 12 χρόνια η Τουρκία ήταν χέρι-χέρι με το καθεστώς του Ασαντ. Σε όλο αυτό το διάστημα η καταπίεση σε βάρος του Κουρδικού λαού εντάθηκε είτε αυτός ζούσε στην Τουρκία είτε στην Συρία.
Τώρα το καθεστώς της Αγκυρας παρουσιάζεται, για τις δικές του σκοπιμότητες αντίπαλος του Ασαντ, διεκδικόντας μερίδιο γεοπολιτικής παρουσίας στην περιοχή.

- Πρακτικά πώς μεταφράζετε η εμπλοκή της Τουρκίας στην Συρία;

-    Κατ’ αρχή η Τουρκία πρωτοστατεί στην οργάνωση και καθοδήγηση του Εθνικού Συμβουλίου Συρίας, μιας οργάνωσης που αντιστρατεύεται το καθεστώς του Ασαντ. Τους δίνει λεφτά και όπλα. Εκτός απ' αυτό Γαλλία, Κατάρ και Σαουδική Αραβία ζητούν απ’ την Τουρκία να κάνει στην Συρία ενεργό ένοπλη παρέμβαση υπέρ των αντικαθεστωτικών. Κατά την γνώμη μου για να γίνει κάτι τέτοιο η Τουρκία πρέπει να έχει εξασφαλίσει την πλήρη υποστήριξη από το ΝΑΤΟ και την Αμερική.

-    Τι συνέπειες μπορεί να προκληθούν από μια τέτοια εσωτερική ένοπλη επέμβαση στην Συρία;

-    Θα επικρατήσει χάος σε όλη την Μέση Ανατολή. Μπορεί να δημιουργηθεί κάθε είδους πολέμου μεταξύ Σουνιτών-Σιιτών, Κούρδων-Τούρκων, Αράβων-Τούρκων κλπ. Σίγουρα ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα δημιουργήσει πρόβλημα και για την ασφάλεια του Ισραήλ.

-    Αληθεύει ο ισχυρισμόε ότι σαν κόμμα υποστηρίζεται τον Ασαντ;

- Η άρχουσα τάξη της Τουρκίας και τα καθοδηγούμενα απ’ αυτήν ΜΜΕ συνειδητά ρίχνουν αυτές τις λάσπες.  Τα τηλεοπτικά κανάλια Ελ Αραμπια και Αλ Τζαζιρα λειτουργούν ως φερέφωνα του Εθνικού Συμβουλίου της Συρίας με στόχο να προβοκάρουν και να  απομονώσουν του Κούρδους. Δεν θέλουν να οργανωθεί ο Κουρδικος λαός.  Ισχυρίζονται ότι αποτελούμε δεκανίκι του Ασαντ γιατί δεν έχουμε επιλέξει την ένοπλη αναμέτρηση μαζί του και προς το παρόν αρκούμαστε σε μαζικές, μαχητικές διαδηλώσεις ενάντια στο καθεστώς του.

Εμείς το έχουμε ξεκαθαρίσει ότι δεν μπορεί να συνεργαστούμε με οργανώσεις που είναι πειθήνια όργανα του Τούρκικου καθεστώτος όπως είναι η «Μουσουλμανική αδελφότητα».Δεν θέλουμε διαμελισμό της Συρίας. Θέλουμε μια Συρία, ελεύθερη και δημοκρατική που να αναγνωρίζει τα δικαιώματα όλων των μειονοτήτων που υπάρχουν στην χώρα.

-    Είστε και ενάντια στον Ασαντ και ενάντια στο Εθνικό Συμβούλιο της Συρίας; Παίρνεται μέρος στην προσπάθεια ανατροπής του Ασαντ;

-    Εμείς εδώ και πολλά χρόνια έχουμε αντιπαρατεθεί στο καθεστώς. Όμως το Εθνικό Συμβούλιο μετέτρεψε τις ειρηνικές διαδηλώσεις σε ένοπλη αντιπαράθεση. Ξεκίνησαν τις επιθέσεις αρχικά ενάντια στις κρατικές υπηρεσίες, προχώρησαν όμως σε εμπρησμούς και δολοφονίες, αθώων πολιτών. Γ’ αυτό και μεις διαχωρίσαμε την στάση μας απ’ αυτούς. Συνεχίζουμε να διαδηλώνουμε διεκδικώντας τα δίκαια αιτήματα μας χωρίς όμως να προβαίνουμε σε εξτρεμισμούς.