Χιλιάδες Ιταλοί κατέβηκαν στους δρόμους για τις αλλαγές στα εργασιακά που διευκολύνουν τις απολύσεις

Οι Ιταλοί αντιδρούν στις αλλαγές στα εργασιακά, που προωθεί ο Ματέο Ρέντσι. Δεκάδες χιλιάδες μετείχαν στην πορεία που έγινε στο κέντρο της Ρώμης. Το νέο πακέτο μέτρων, ένα μεγάλο μέρος του οποίου έγινε νόμος του κράτους τον περασμένο μήνα, καθιστά πιο εύκολες τις απολύσεις για τις εταιρείες, χωρίς την υποχρέωση να τους προσλαμβάνουν ξανά σε περίπτωση που οι απολύσεις κριθούν παράνομες και καταχρηστικές από εργατοδικεία.

Μια επιχείρηση που απολύει άδικα εργαζόμενους απλά θα καλείται να τους καταβάλει αποζημιώσεις αλλά όχι να τους αποκαθιστά στις θέσεις τους, όπως συνέβαινε σε πολλές περιπτώσεις μέχρι σήμερα.

Ο Ιταλός πρωθυπουργός υποστηρίζει ότι έτσι θα μειώσει την ανεργία στην Ιταλία, που βρίσκεται σε ιστορικό υψηλό επίπεδο και για τους νέους κάτω των 25 ετών ανέρχεται στο 42%. Επίσης, προσφέρονται φορολογικά κίνητρα για τις εταιρείες που κάνουν προσλήψεις υπαλλήλων με συμβάσεις αορίστου χρόνου, σε μια προσπάθεια να μειώσει τη γενικευμένη πρακτική της πρόσληψης προσωρινών εργαζομένων, που έχουν χαμηλές απολαβές κι ελάχιστα δικαιώματα.

Παρά τις αντιδράσεις, ο Ρέντσι αψηφά τις απεργίες και τις κινητοποιήσεις εναντίον της πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνησή του από πλευράς των εργαζομένων, των φοιτητών ή της αντιπολίτευσης. Χαρακτηριστική ήταν η δήλωση που έκανε το βράδυ της Παρασκευής, προσπαθώντας να υποβαθμίσει τις κινητοποιήσεις που είχαν προγραμματιστεί για το Σάββατο. «Αύριο γίνεται άλλη μια πορεία εναντίον της κυβέρνησης, καμία είδηση», είπε σε δημοσιογράφους.

Το Κουτί της Πανδώρας

Γερμανία: και χρωστάει και το κρύβει! (Επίκαιρα 12-18/3/2015)

Εξαιρετικά αποκαλυπτική ήταν πρόσφατη ανακοίνωση της Γιούροστατ (26/2015) (εδώ το σχετικό έγγραφο) που για πρώτη φορά συγκέντρωσε και παρουσίασε το κρυφό χρέος των κρατών μελών της ΕΕ.

ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗ

Πρόκειται για υποχρεώσεις που, όπως εξηγεί η ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία, δεν συνυπολογίζονται ακόμη στο χρέος, είναι ωστόσο πιθανό να συμβεί στο μέλλον. Περιλαμβάνουν τρεις κατηγορίες υποχρεώσεων: εγγυήσεις του δημοσίου, υποχρεώσεις που συνδέονται με συμπράξεις δημόσιου κι ιδιωτικού τομέα οι οποίες δεν έχουν εγγραφεί στον προϋπολογισμό και υποχρεώσεις επιχειρήσεων του ευρύτερου δημόσιου τομέα.

222% το χρέος της Γερμανίας!

Η πρώτη εντύπωση που σχηματίζεται από μια φευγαλέα ματιά στον πίνακα με το πιθανό ή σκιώδες δημόσιο χρέος κάθε χώρας είναι ότι απέχει παρασάγγας από τον πίνακα με τις επιδόσεις των χωρών στο δημόσιο χρέος, όπως μετριέται επισήμως. Οι επιδόσεις για παράδειγμα της Γερμανίας, με ένα πολύ χαμηλό δημόσιο χρέος της τάξης του 77% για το 2013, πάνε περίπατο κι η κυβέρνηση της Μέρκελ συγκαταλέγεται στους μεγαλύτερους χρεώστες της ΕΕ, ενώ η Ελλάδα φαίνεται σαν μια από τις χώρες με την πιο συνετή χρήση της δυνατότητας δανεισμού! Δεν πρόκειται για υπερβολή. Η Γερμανία κερδίζει το χρυσό μετάλλιο στο σκιώδες χρέος το οποίο ανέρχεται στο 145% του ΑΕΠ της, ενώ ακολουθεί η Ολλανδία όπου το σκιώδες χρέος ανέρχεται στο 115% του ΑΕΠ. Οι χώρες δηλαδή με το μεγαλύτερο χρέος αυτής της κατηγορίας είναι εκείνες που κουνάν με αυστηρότητα το δάκτυλο στις χώρες με το υψηλό δημόσιο χρέος, ζητώντας λιτότητα και δημοσιονομική πειθαρχία. Στην άλλη άκρη της κλίμακας της Γιούροστατ βρίσκεται η Ελλάδα, με το αφανές χρέος της να ανέρχεται μόνο σε 10,5%. Η μεγαλύτερη έκπληξη ωστόσο εμφανίζεται αν κανείς αθροίσει το αφανές και το πραγματικό δημόσιο χρέος. Γιατί, τότε αποδεικνύεται ότι η Γερμανία, με ένα συνολικό χρέος της τάξης του 222% του ΑΕΠ της, ξεπερνάει κατά πολύ τόσο την Ελλάδα, που βρίσκεται 24 μονάδες χαμηλότερα, όσο και την Πορτογαλία, που είναι 30 μονάδες χαμηλότερα.

Εδώ φυσικά θα μπορούσε κανείς να αντιτείνει ότι ο κίνδυνος να μην πληρωθεί το αφανές χρέος και να μετακυλισθεί στο δημόσιο είναι ένα σενάριο τόσο μακρινό και υποθετικό που δεν αξίζει καν να το συζητάμε. Δεν είναι έτσι! Το σχετικό ρεπορτάζ των Financial Times στις 11 Φεβρουαρίου αφήνει να πέσει μια μικρή χαραμάδα φωτός στα όσα κρύβονται πίσω από την σχετική ανακοίνωση της ευρωπαϊκής στατιστικής υπηρεσίας. «Οι στατιστικοί της ΕΕ δεν παρέχουν μια ολοκληρωμένη εξήγηση για το τι βρίσκεται πίσω από τους αριθμούς. Αλλά η Destatis, η γερμανική στατιστική υπηρεσία δήλωσε στους Financial Times ότι το υπερβολικό σκιώδες χρέος της Γερμανίας προέρχεται πιθανά από υποχρεώσεις των δημόσιων τραπεζών. Αυτές περιλαμβάνουν την KfW, σε ομοσπονδιακό επίπεδο, τις κρατιδιακές τράπεζες (Landesbanken) και τις δημοτικές τράπεζες αποταμιεύσεων (Sparkassen)».

Κατά μία εκδοχή που υιοθετεί η βρετανική εφημερίδα το αφανές χρέος των γερμανικών δημόσιων και ημι-δημόσιων τραπεζών αφορά καταθέσεις των γερμανών πολιτών στις συγκεκριμένες τράπεζες, που εμφανίζονται στο σκέλος των υποχρεώσεων. Και καθώς οι λογαριασμοί που εμφανίζει η ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία δεν περιλαμβάνουν περαιτέρω λεπτομέρειες τα αντίστοιχα στοιχεία ενεργητικού δε εμφανίζονται με αποτέλεσμα να δημιουργείται μια αμφισβητήσιμη εικόνα για τα δημόσια οικονομικά της Γερμανίας.

Τα του οίκου της Γερμανίας ποτέ εν δήμω

Υπάρχει ωστόσο κι άλλη ερμηνεία. Ειδικότερα, η Γερμανία από το 2008 είδε πολλές και μεγάλες τράπεζες της να βρίσκονται αντιμέτωπες με χαρτοφυλάκια που ξεχείλιζαν από τοξικά ομόλογα. Ήταν τράπεζες που είχαν επεκταθεί στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού και δραστηριοποιούνταν στον πολλά υποσχόμενο (τότε) τομέα τη επενδυτικής τραπεζικής. Η ταχύτητα με την οποία το Βερολίνο εξαφάνισε το πρόβλημα κάτω από το χαλί ήταν αξιοζήλευτη. Κανείς όμως δεν έχει μάθει τι έχει συμβεί με εκείνες τις πολλές τράπεζες που στο απόγειο της κρίσης του 2008 είχαν χαρακτηριστεί από τον βρετανικό Economist ως «100 μικρές Ελλάδες». Ξεχωρίζουμε δύο από αυτές: την WestLB και την HRE. Η πρώτη, με έδρα το Ντίσελντορφ και με μια ιστορία πίσω της 180 χρόνων, απαίτησε την άμεση καταβολή από τον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό 17 δις. ευρώ για να διασωθεί ενώ στις 30 Ιουνίου 2012 μετονομάστηκε σε Portigon Financial Services και ειδικεύτηκε σε επενδύσεις χαρτοφυλακίου, εξαφανίζοντας έτσι τα ίχνη της. (Τακτική δοκιμασμένη κι επιτυχημένη έπειτα από κάθε μεγάλη ληστεία). Στο απόγειο της δόξας της, το 2005, το ενεργητικό της είχε φτάσει τα 294 δις. ευρώ (όταν η Commerzbank διέθετε 445 δις. ευρώ κι η Deutsche Bank 992 δις. ευρώ). Τόσο η συγκεκριμένη τράπεζα όσο κι άλλες κρατιδιακές τράπεζες, στα ΔΣ των οποίων συχνά φιγουράρουν πολιτικά πρόσωπα ακόμη κι εκλεγμένοι, όφειλαν σημαντικό μέρος της επιτυχίας τους στην ικανότητα τους να δανείζονται τεράστια ποσά λόγω του ότι αξιοποιούσαν την ανώτατη πιστοληπτική αξιολόγηση των γερμανικών κρατιδίων όπου έδρευαν και τα οποία συμμετείχαν στο μετοχικό τους κεφάλαιο. Πετύχαιναν έτσι την μεγαλύτερη δυνατή μόχλευση, οδηγώντας τα δανεικά τους κεφάλαια στα ουράνια και παρέχοντας όλες τις απαραίτητες δικαιολογίες στις κυβερνήσεις να δηλώσουν πως είναι υπερβολικά μεγάλες για να αφεθούν να χρεοκοπήσουν, οπότε η διάσωσής τους, με λεφτά των φορολογουμένων εννοείται,  αναγόταν σε «εθνική υπόθεση». Εξ ίσου «θαυμαστή» είναι κι η πορεία της HRE (Hypo Real Estate) που διασώθηκε μεταφέροντας σε μια «κακή τράπεζα» στοιχεία ενεργητικού ύψους 210 δις. ευρώ. Κάπου εδώ όμως σταματάει κι η επίσημη ενημέρωση για την τύχη τους.

Η Γερμανία που απαίτησε και πέτυχε να έχει πρόσβαση, μέσω των οργάνων της τραπεζικής ενοποίησης για παράδειγμα και των τεστ αντοχής των τραπεζών που ολοκληρώθηκαν τον Οκτώβρη του 2014, στα στοιχεία όλων των τραπεζικών ιδρυμάτων της Ευρώπης, κατά παράβαση κάθε έννοιας ανταγωνισμού, εξασφάλισε αυθαίρετα, αξιοποιώντας την παντοδυναμία της, τα του οίκου της να παραμείνουν μια αυστηρά εσωτερική της υπόθεση. Χώρες αντίθετα όπως η Ελλάδα αναγκάστηκαν να δημοσιοποιήσουν τα πάντα: ό,τι όφειλαν κι ό,τι δεν όφειλαν (από το ύψος των κρατικών εγγυήσεων στις ΔΕΚΟ μέχρι τα ελλείμματα ΝΠΔΔ) με την αμέριστη βοήθεια υποτελών πολιτικών, όπως ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου, για παράδειγμα που τοποθέτησαν σε κάθε δημόσια υπηρεσία κι έναν γκαουλάιτερ των δανειστών. Φροντίζοντας έτσι η Γερμανία πολύ έγκαιρα να ρίξει ένα πέπλο σιωπής για τα οικονομικά και το κόστος διάσωσης των γερμανικών τραπεζών, απομάκρυνε με αποτελεσματικό τρόπο την ίδια από το κάδρο της τραπεζικής κρίσης που άμεσα ή έμμεσα επηρέασε όλη την Ευρώπη, αλλάζοντας άρδην τους όρους του οικονομικού και πολιτικού παιχνιδιού κι αναβαθμίζοντας την θέση της. «Όλη την Ευρώπη, πλην της Γερμανίας», θα συμπλήρωνε η Μέρκελ. Μέχρι που ήρθε η ανακοίνωση της Γιούροστατ και σήκωσε ελαφρώς το χαλί, επιτρέποντας μας να αναρωτηθούμε κατά πόσο η Γερμανία θα μπορούσε να ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις, να αλλάζει υπουργούς και να διατάζει ιδιωτικοποιήσεις για να κερδίσουν οι δικές της επιχειρήσεις αν το δημόσιο χρέος της εμφανιζόταν μεγαλύτερο από της Ελλάδας…

14 μήνες ποινή φυλάκισης στον σκιτσογράφο

Τα τουρκικά δικαστήρια τιμώρησαν με 14 μήνες ποινή φυλάκισης τον σκιτσογράφο επειδή προσέβαλε τον πρόεδρο της δημοκρατίας

Ο Μπαχαντίρ Μπαρούτ Ερ τιμωρήθηκε επειδή ήταν ο δημιουργός του παραπάνου σκίτσου. Στο σκίτσο γράφονται τα εξής:

Ο υπάλληλος λέει στον Ερντογάν: καλοσωρίσατε κύριε στο προεδρικό μέγαρο

Και ο Ερντιογάν του απαντάει: έτσι σκέτα θα είναι τα εγκαίνια; Τουλάχιστον να σφάζαμε κανέναν δημοσιογράφο.

Να υπευνθυμίσουμε οτι πρόσφατα εγκαινιάστηκε το καινούργιο προεδρικό μέγαρο το οποίο κόστισε  σχεδόν 2 δις δολλάρια

                                               Αυτή είναι κρατική τρομοκρατία

28 Δεκεμβρίου 2011 τα μαχητικά F16 του τουρκικού στρατού βομβάρδισαν μία ομάδα των κούρδων αγροτών υποστηρίζοντας ότι ήταν αντάρτες. Αποδείχθηκε όμως ότι οι 34 κούρδοι που έχασαν τη ζωή τους δεν ήταν αντάρτες αλλά φτωχοί κούρδοι αγρότες που για ένα κομμάτι ψωμί έκαναν λαθρεμπόριο. Δηλ. έπαιρναν τσιγάρα και πετρέλαιο από το Ιράκ και το πουλούσαν στο Βόρειο Κουρδιστάν.

Το συγκεκριμένο χωριό δεν υπέκυψε στην κρατική τρομοκρατία και απειλές και αναζήτησαν το δίκο τους ακόμα και σε διεθνή επίπεδο. 

Το καθεστώς της Άγκυρας αυτή τη φορά βρήκε άλλο τρόπο να τους τρομάξει και να τους φοβερήσει. Στις 24 Μαρτίου 2015 οι στρατιώτες σκότωσαν μπροστά στους κούρδους πολίτες τα μουλάρια τους. 

Δεν χρειάζονται περισσότερα λόγια. Αυτό είναι το καθεστώς της Άγκυρας.

Σεϊτ Αλντογάν

"Αντάρτης, κλέφτης, παληκάρι, πάντα ειν' ο ίδιος ο λαός"

Μέρες που είναι καλό είναι να θυμηθούμε ένα παλιό δημοσίευμα του «Ριζοσπάστη» που έχει τίτλο « Η Επανάσταση του 1821 και η παραχάραξή της», όπως και ένα δημοσίευμα του «Πριν» για τη ταξική σημασία της Επανάστασης του '21.

Επίσης ας φέρουμε στην μνήμη μας απόσπασμα από περασμένη ανάρτησή μας για τον ρόλο του παπαδαριού αυτή την χρονική περίοδο:

Oταν ξέσπασε η επανάσταση του '21 πατριάρχης έλαχε να είναι ο Γρηγόριος ο E', το άγαλμα του οποίου έχουμε και καμαρώνουμε στα Προπύλαια.

Aυτός, λοιπόν, έστειλε ένα φιρμάνι σε όλους τους ραγιάδες όπου οι επαναστάτες χαρακτηρίζονται: «αγνώμονες, φυγάδες, κακόβουλοι, τέρατα εμψύχου αχαριστίας, αλαζόνες, δοξομανείς, ανόητους», και προτρέπει τους σκλαβωμένους:«εκείνους τους ασεβείς προταιτίους ολεθρίους αποστάτας να τους μισήσετε καθότι και η εκκλησία τους έχει μισήσει ως μέλη σεσηπότα (σάπια) αφορισμένοι υπάρχειεν και κατηραμένοι και μετά θάνατον άλυτοι και τυμπανιαίοι και τω αιώνιο αναθέματι και αυτοί και όσοι ακολουθήσωσι του λοιπού να γίνουν τα τέκνα αυτών ορφανά, άγγελος Kυρίου καταδιώξαι αυτούς εν πυρίνη ρομφαία».

Aυτά, που λέτε έλεγε ο αρχιτράγος της εποχής και οι δεσποτάδες του τα υλοποίησαν, με χαρακτηριστικό παράδειγμα του Πορφύριου στην Aρτα που αφόρισε τους Σουλιώτες και στρατολόγησε μισθοφόρους για να πολεμήσει στο πλευρό των Tούρκων.

Aυτά έβλεπε ο Oδυσσέας Aνδρούτσος και με γράμμα του στον Kολοκοτρώνη ζητούσε να κλαδέψουν τα κεφάλια των ρασοφόρων.

O Kορδάτος τα γράφει πολύ παραστατικά: «γύρω από τον πατριαρχικό θρόνο μαζεύτηκε μια συμμορία καλοθρεμένων ρασοφόρων που μετέβαλε το πατριαρχείο σε χρηματιστήριο αξιωμάτων και διέθεταν τους καλύτερους επιβήτορες που και τα σουλτανικά χαρέμια ζήλευαν».

Όταν επαναστάτησε ο λαός το 1821 εκτός από τους Τούρκους θέλανε να λευτερωθούνε κι από τους τσιφλικάδες, τους κοτζαμπάσηδες, τους προύχοντες, τους νησιώτες καραβοκύρηδες, τους χριστέμπορους της εποχής.

Ηδη από το 1924, ο Γιάννης Κορδάτος με το βιβλίο του «Η Κοινωνική Σημασία της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821» δείχνει το πραγματικό περιεχόμενο της επανάστασης: ήταν μια επανάσταση ενάντια στη φεουδαρχία και την καταπίεση, που εκφραστές της δεν ήταν μόνο οι Οθωμανοί πασάδες και μπέηδες αλλά και οι ντόπιοι προύχοντες, κοτζαμπάσηδες και δεσποτάδες.

Και ο Νίκος Μπελογιάννης συμπληρώνει στο βιβλίο του: «Το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα»: «οι αστοί και οι τσιφλικάδες, δε φοβούνταν τον τουρκικό ζυγό όσο φοβούνταν το λαϊκό ποτάμι που πάλευε για την απελευθέρωση...».

Διαβάστε επίσης

1821 ΡΕΚΒΙΕΜ ΣΤΗΝ ΑΓΝΩΣΤΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Ν. Σμύρνη: 5.000 πρόστιμο σε άνεργη που πούλαγε κουλούρια!

Ν. Σμύρνη: 5.000 πρόστιμο σε άνεργη που πούλαγε κουλούρια!

Μαρ 24, 2015kokkiniotisΕπιλογές, Τοπικό Κράτος0

---

Πέντε χρόνια άνεργη. Τα χρόνια του μνημονίου. Πουλούσε κουλούρια στην πλατεία της Νέας Σμύρνης. Με προβλήματα υγείας. Τόσο η ίδια όσο και η υπερήλικη μητέρα της. Πέντε τα χρόνια της ανεργίας, 5.000 το πρόστιμο. 1000 ευρώ για κάθε χρόνο. Πού θα τα βρει κύριοι της κυβέρνησης, της αστυνομίας, του Δήμου, κύριε Πανούση, κύριε Τζουλάκη;

Οι εκπρόσωποι του μνημονίου στο Δήμο της Νέας Σμύρνης, κάνουν τα στραβά μάτια στις παρανομίες της πολιτικής τους πελατείας και στοχοποιούν τους βιοπαλαιστές.

Η φτώχεια στοχοποιείται. Και στοχοποιείται προκλητικά και διπλά, αφού υποχρεώνεται και αυτός που θα αγόραζε το κουλούρι να ψωνίσει από τα κυριλέ μαγαζιά της πλατείας. Αυτά που δεν αφήνουν τετραγωνικό εκατοστό του δημόσιου χώρου ακάλυπτο από τραπεζοκαθίσματα. Που σε ορισμένες περιπτώσεις, για να περπατήσεις στο πεζοδρόμιο πρέπει να περάσεις μέσα από μαγαζιά!

Έχουνε ξεφύγει… Οργή και αγανάκτηση στη Νέα Σμύρνη, όπου η άνεργη μικροπωλήτρια είναι γνωστή και ιδιαίτερα αγαπητή.

Χαρακτηριστικό είναι το κείμενο του δημοτικού συμβούλου της Αριστερής Παρέμβασης ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΑΝΑΠΟΔΑ,Γιώργου Αφεντουλίδη:

5000 ευρώ πρόστιμο, στην κυρία που πουλά κουλούρια στην πλατεία, διότι δεν συνεμορφώθην με τας υποδείξεις. Μετά από 5 χρόνια ανεργίας και με μητέρα υπερήλικα κατάκοιτη, μόνες τους, η κυρία κατάφερε να φτιάξει ένα καρότσι και να πουλάει κουλούρια στην πλατεία. 5000 ευρώ πρόστιμο επειδή δεν έχει άδεια.

Το Δημοτικό Συμβούλιο προ 6μήνου αρνήθηκε να της δώσει άδεια και κατά πλειοψηφία στήριξε την άποψη να μην δίνονται άδειες σε μικροπωλητές. Η πλειοψηφία του ΔΣ με Δήμαρχο Τζουλάκη και αντιδήμαρχο Κονιδάρη, θεωρεί πως έχει τόσο τακτοποιημένη την πανέμορφη πλατεία μας, που είναι μίασμα να την πατούν άνθρωποι της δουλειάς. Έτσι συνέβαλαν τα μέγιστα ώστε η κυρία κουλουρτζού να μείνει απροστάτευτη απέναντι στο Νόμο, και το τόσο φιλολαϊκό σώμα της αστυνομίας να της ρίξει (όπως μάθαμε με μεγάλη χαρά και βία) αυτό το πρόστιμο της ντροπής για τη Νέα Σμύρνη μας.

Σήμερα τραβήξαμε φωτό από την πλατεία.

Το μήνυμα είναι σαφές.

Αφεντουλίδης Γιώργος, δημοτικός σύμβουλος με την ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΑΝΑΠΟΔΑ

ΤΟ ΜΕΤΕΩΡΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ Ε.Ε ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΠΟΥΤΙΝ

Του ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ*

Σχολιάζοντας τη σπερμολογία αμερικανικής εφημερίδας περί μοιραίας ασθένειας του, ο Μαρκ Τουέιν έγραψε, το 1897 , το περίφημο:» Oι αναφορές για τον θάνατο μου ήταν προδήλως υπερβολικές». Κάτι ανάλογο θα μπορούσε να πει σήμερα ο Βλάντιμιρ Πούτιν, καθώς ένα δεκαήμερο έκλειψης από το προσκήνιο στάθηκε ικαναό να τροφοδοτήσει τις πιο απίθανες φήμες. Κάποιοι τον ήθελαν να υποφέρει από βαρύτατη, ίσως θανάσιμη, ασθένεια, επικαλούμενοι αναφορές ανωνύμων στο… Twitter! O I Ισραηλινός πρώην πρεσβευτής στη Μόσχα, Ζεβ Μαγκέν, οσμίστηκε ίχνη «παλατιανού πραξικοπήματος» στο Κρεμλίνο, κάτι που έσπευσαν να αναπαράγουν σοβαρά μέσα ενημέρωσης στη Δύση, συνδέοντας τις φήμες με τη μυστηριώδη του πρώην αναπληρωτή πρωθυπουργού, Μπορίς Νεμτσόφ. Με την ίδια προθυμία, τα ίδια μέσα αναπαρήγαγαν «ρεπορτάζ» της ελβετικής, σκανδαλοθηρικής εφημερίδας Blick, κατά την οποία ο Ρώσος πρόεδρος ταξίδεψε ινκόγκνιτο στην Ελβετία, όπου Ρωσίδα πρώην γυμνάστρια και νυν βουλευτής γέννησε τον καρπό του υποτιθέμενου έρωτα τους.

Για όσους πίστευαν ότι οι μέρες του Πούτιν στην εξουσία είναι, για τον άλφα ή βήτα λόγο μετρημένες η προσγείωση στην πραγματικότητα υπήρξε ανώμαλη. Η πρώτη, μετά το δεκαήμερο της αινιγματικής απουσίας, επανεμφάνισης του στο Κρεμλίνο συνοδεύτηκε από αιφνιδιαστική διαταγή για διεξαγωγή μεγάλων στρατιωτικών γυμνασίων, στο πλαίσιο το οποίο έστειλε πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς στο ρωσικό θύλακο του Καλίνιγκραντ, στη Βαλτική και βομβαρδιστικά που μπορούν να μεταφέρουν πυρηνικά όπλα στην Κριμαία. Την Τετάρτη μίλησε σε τεράστια συγκέντρωση 110.000 πολιτών έξω από τα τείχη του Κρεμλίνου, στο πλαίσιο των πανηγυρικών εκδηλώσεων για τον ένα χρόνο από την επιστροφή της Κριμαίας στη Ρώσικη Ομοσπονδία. Την ίδια μέρα υπέγραψε συμφωνία στενότερης συνεργασίας με τη ρωσόφωνη, αυτόνομη περιοχή της Νότιας Οσετίας, η οποία αποτελεί ντε φάκτο ρώσικο προτεκτοράτο μετά τον πόλεμο του 2008 με τη Γεωργία.

Η δυναμική επανεμφάνιση του Ρώσου Προέδρου αποτελούσε απάντηση στην ψυχροπολεμική ατμόσφαιρα που καλλιεργείται συστηματικά, το τελευταίο διάστημα από κύκλους της Ουάσινγκτον. Όπως έγραψε ο αρθρογράφος της Washington Post Ντλειβιντ Ιγκνάτιους, ο οποίος διατηρεί καλούς δίαυλους επικοινωνίας με το Πεντάγωνο, ο υπουργός άμυνας Αστον Κάρτερ και ο αρχηγός του γενικού επιτελείου Μάρτιν Ντέμπσι ασκούν έντονη πίεση για αποστολή οπλικών συστημάτων στο Κίεβο. Στο ίδιο μήκος κύματος βρίσκεται η αναπληρώτρια υπ. Εξωτερικών Βικτόρια Νούλαντ- γνωστή και από το διαβόητο... «fuck the EU!»- η οποία προαλείφεται να αναλάβει το Στέιτ Ντιπάρτμεντ σε μελλοντική κυβέρνηση των Ρεπουμπλικάνων. Αν και ο πρόεδρος Ομπάμα δεν έχει δώσει ακόμη το πράσινο φως, εμφανίστηκε ωστόσο να πιέζει ασφυκτικά την Άνγκελα Μέρκελ για έναν νέο γύρω κυρώσεων κατά τις Ρωσίας, κάτι που θα ανατίναζε την εύθραυστη ανακωχή στην ανατολική Ουκρανία, η οποία επετεύχθη στο Μινσκ, ύστερα από εργώδης προσπάθειες της γερμανικής και γαλλικής διπλωματίας.

Ωστόσο η προσπάθεια απομόνωσης και οικονομικού γονατίσματος της Ρωσίας, με απώτερο στόχο την ποθητή «αλλαγή καθεστώτος» και την επιστροφή της χώρας στην ταπείνωση της εποχής Γιέλτσιν , συναντά εμπόδια και στο εσωτερικό της ΕΕ όπως αποκάλυψαν οι Financial Times, την περασμένη Τρίτη. Γαλλία Ιταλία και Ισπανία, τρεις εκ των χωρών που κατ’εξοχήν πλήττονται από τις κυρώσεις, έχουν καταστήσει ήδη σαφές ότι δεν ευνοούν τη λήψη πρόσθετων τιμωρητικών μέτρων. Ανάλογες διαθέσεις επικρατούν και σε άλλες χώρες όπως η Ουγγαρία, η Σλοβακία, η Αυστρία, η Κύπρος και η Ελλάδα.

Παράλληλα, οι Γερμανοί βουλευτές εκφράζουν έντονη δυσαρέσκεια για τις εμπρηστικές δηλώσεις του στρατηγού Μρίντλαβ, ανώτατο διοικητή του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη, ο οποίος, σε πλήρη διάσταση με τις πληροφορίες της Γερμανικής υπηρεσίας BND, βεβαιώνει, μέρα μπαίνει, μέρα βγαίνει, την παρουσία ρώσικων τεθωρακισμένων στην Ανατολική Ουκρανία. Όλα δείχνουν ότι η Γερμανία έχει δεύτερες σκέψεις για το γεγονός ότι, στην πρώτη φάση της ουκρανικής κρίσης, παρασύρθηκε από το από το ρωσικό μένος των Βαλτικών Δημοκρατιών, διευκολύνοντας μια αλλαγή καθεστώτος στο Κίεβο που μόνο την Αμερική εξυπηρετούσε. Αντίθετα, η ίδια έμεινε χωρίς ουσιώδη πολιτική επιρροή και με σοβαρές οικονομικές επιπτώσεις, καθώς στη Ρωσία, τη χώρα που αποτελεί τον κύριο ενεργειακό εταίρο της, δραστηριοποιούνται 6500 γερμανικές βιομηχανίες.

*Δημοσιεύθηκε στην ''ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ'' την Κυριακή 22 Μαρτίου 2015

Πηγή: Νίκος Μπογιόπουλος – Realnews

Πριν από ένα μήνα οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ, οι κύριοι Παπαδάκης και Ζαριανόπουλος, κατέθεσαν ερώτηση προς τον πρόεδρο της Κομισιόν, τον Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, με την οποία τον καλούσαν να πάρει θέση για το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων προς την Ελλάδα λόγω της ναζιστικής κατοχής και του ζητούσαν να τοποθετηθεί για το τί θα πράξουν ο ίδιος και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την επίλυση του ζητήματος.

Προχτές ο κ. Γιούνκερ έδωσε την απάντησή του. Αναφέρει: «Με επιστολή της 18ης Φεβρουάριου 2015, με ερωτάτε ποια είναι η θέση της Επιτροπής ως προς το {...} δικαίωμα του ελληνικού λαού για την επιστροφή του αναγκαστικού κατοχικού δανείου, την πληρωμή των πολεμικών επανορθώσεων και αποζημιώσεων και την επιστροφή των κλεμμένων αρχαιολογικών θησαυρών από το γερμανικό κράτος. Σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 2 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ενωση, “η Ενωση ενεργεί μόνον εντός των ορίων των αρμοδιοτήτων που της απονέμουν τα κράτη-μέλη με τις Συνθήκες (...)”. Εφόσον δεν έχει ανατεθεί στην Ενωση καμία αρμοδιότητα για τα θέματα στα οποία αναφέρεστε, η Επιτροπή δεν λαμβάνει θέση επί των θεμάτων αυτών».

Ούτε λίγο ούτε πολύ, λοιπόν, η Ε.Ε. διά του προέδρου της Κομισιόν δηλώνει... αναρμόδια για το ζήτημα! Η Ε.Ε. και η Κομισιόν δεν ξέρουν τίποτα για τον «φόνο»Ι Δηλώνουν ότι είναι εκτός των ορίων ευθύνης τους όχι μόνο να πράξουν τα δέοντα, αλλά ακόμα και να τοποθετηθούν! θαυμάσια δεν είναι η «Ευρώπη των λαών»;

Πηγή: Αντα Ψαρρά - "Εφημερίδα των Συντακτών"

Από την εποχή υπουργίας Βουλγαράκη με τα «ιερά» συμβόλαια και τις συναφείς «ρυθμίσεις» στο σκάνδαλο Βατοπεδίου, του οποίου η δίκη αρχίζει μετά από πέντε ολόκληρα χρόνια, είχαμε να ακούσουμε για τα ηθικά και νόμιμα. Όχι ότι δεν υπήρχαν, αλλά ήταν που η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου έδινε την εθνική μάχη οπότε τα έγκυρα ΜΜΕ παραμέριζαν τέτοιες «λεπτομέρειες» στο όνομα της ευρωπαϊκής Ελλάδας. Τώρα λοιπόν που κυβερνάει η ελαφρόμυαλη αριστερά αρχίσαμε να ξαναθυμόμαστε το σωστό περί νομιμότητας και ηθικής.

Στο πλαίσιο αυτής ακριβώς λοιπόν της εκστρατείας υπέρ ηθικής που υπερισχύει της νομιμότητας καλό θα ήταν να αρχίσει ο καθένας να εξετάζει πρώτα τα του οίκου του ώστε να μπορεί μετά ανενόχλητα να εντάσσεται στην «σταυροφορία». Όσοι λοιπόν ανήκουν στα διάφορα σωματεία του Τύπου την ώρα που λόγω του PSI αλλά και της τερατώδους εισφοροδιαφυγής εκδοτών και επιχειρηματιών των ΜΜΕ, ο ασφαλιστικός και συνταξιοδοτικός οργανισμός έχει πιάσει οικονομικό πάτο, θα πρέπει πολύ να προσέξουν.

Είναι ευρέως γνωστό το φαινόμενο πολλοί συνάδελφοι του χώρου να συνεχίζουν το νόμιμο βιολί του να λαμβάνουν ολόκληρο το ποσό της σύνταξής τους ενώ παράλληλα δουλεύουν και αμείβονται αδρά δια της μεθόδου προσωπικών εταιρειών. Αυτό όμως δεν είναι υποχρεωμένοι να το δηλώνουν στο ταμείο ώστε να παρακρατείται νόμιμα ένα ποσό από την σύνταξη που παίρνουν.

Ενώ λοιπόν ο νόμος δίνει τη δυνατότητα να συνεχίζει τη δουλειά του ο συνταξιούχος δικαιολογώντας του ακόμα και μια πρόσθετη αμοιβή  μέχρι το ποσό περίπου των 5000 ευρώ το χρόνο, χωρίς να επηρεάζεται η σύνταξη που παίρνει,
εντούτοις υπάρχει το «νόμιμο» παράθυρο της εταιρείας, Και ολόκληρη τη σύνταξη και ολόκληρη την αμοιβή! Αυτοί δε οι εργαζόμενοι- συνταξιούχοι είναι συχνότατα οι ίδιοι που κουνάνε το δάχτυλο περί ηθικού και νόμιμου σε οποιονδήποτε άλλο κρίνουν σκόπιμο να το κάνουν.

Επειδή όμως τίποτα δεν παραμένει κρυφό και όλες αυτές οι εταιρείες έχουν ονόματα και ΦΕΚ καλό θα ήταν να σκύψει ο υπερχρεωμένος ΕΔΟΕΑΠ και σε αυτό το πρόβλημα όχι για να τους ξεφωνίσει αλλά για να κλείσει αυτό το νόμιμο πλην όμως καθόλου ηθικό παράθυρο. Υπάρχουν χιλιάδες άνεργοι στα σωματεία του Τύπου που θα μπορούσαν να δουλέψουν ενώ οι συνταξιούχοι που θέλουν αυτονόητα να συνεχίσουν να εργάζονται έχουν μια καλή σύνταξη και επιπλέον 5000 ευρώ το χρόνο, πράγμα που τους επιτρέπει να ασκούν αξιοπρεπώς το επάγγελμα.

Επιπλέον όμως έχουν τη δυνατότητα να δηλώσουν ότι εργάζονται με μεγαλύτερη αμοιβή και να εκπέσει για όσο διάστημα το κάνουν το ανάλογο ποσό από τη σύνταξή τους, βοηθώντας και τον ασφαλιστικό οργανισμό. Αφού λοιπόν το κάνουν αυτό τότε θα μπορούν να εγκαλούν δημόσια τον οποιανδήποτε για νομιμότητα και ηθική. Διαφορετικά καλύτερα να σωπαίνουν διότι εκτίθενται!

Να πάνε να γ……θούνε οι «θεσμοί»

 Πηγή: Αρης Σκιαδόπουλος – «Ημεροδρόμος”\

Πανεπιστήμιο Έρασμος στην Ολλανδία, συνέδριο, ένας Έλληνας σύνεδρος μεταπτυχιακός φοιτητής στη Φιλοσοφία της Οικονομίας στρέφεται προς έναν Αμερικανό καθηγητή:

«Δε νομίζετε ότι χρέος της Επιστήμης είναι να βρίσκει λύσεις που ανακουφίζουν τις κοινωνίες από τον εφιάλτη της φτώχειας;»

Ο Αμερικανός χαμογέλασε κι απάντησε στον φοιτητή: «Αγαπητέ μου, το ίδιο ερώτημα έβαλα σε ένα άλλο διεθνές συνέδριο. Ξέρετε τι έγινε τότε; Αφού με σάρκασαν, ένας από τους συνέδρους μου απάντησε: Μα αγαπητέ μου, τον Καπιταλισμό δεν τον ενδιαφέρει να δώσει λύση στην κρίση, αλλά να τη διαχειριστεί…»!

(Ο διάλογος μου μεταφέρθηκε λέξη προς λέξη από το φοιτητή, που τυχαίνει να είναι ο γιος μου).

Πάμε τώρα παρακάτω. Τι είναι και τι εκπροσωπούν αυτοί οι περίφημοι θεσμοί;

Τον εφιάλτη κάθε λαού, που αφού πρώτα τον υποχρέωσαν σε υπερδανεισμό, πέσανε στη συνέχεια πάνω του σαν ακρίδες να του φάνε τις σάρκες. Το ζήσαμε πολύ καλά με τα σαρκοβόρα της σχολής Φρίντμαν στην περίπτωση του τυφώνα Κατρίνα. Εκεί πού ξεπατώθηκε κάθε υλικοτεχνική υποδομή στη Νέα Ορλεάνη κι οι γιάπηδες του σύγχρονου Καπιταλισμού πέσανε πάνω στην πόλη για να την κατασπαράξουν. Τότε δοκιμάστηκε για μια ακόμα φορά το όριο της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και ο σύγχρονος πολιτισμός. Πλακώσανε οι εργολάβοι και οι κερδοσκόποι. Αδιάφοροι για τις συνέπειες στην τοπική κοινωνία, άτεγκτοι και αιμοδιψείς μπροστά στο κέρδος, άρχισαν πάνω στα ερείπια να χτίζουν μια πολιτική εξόντωσης των ανθρώπων. Καταργήθηκαν ακόμα και τα δημόσια σχολεία κι έγιναν όλα ιδιωτικά. Η Νέα Ορλεάνη ακόμα σέρνεται βαριά πληγωμένη.

Ο ένας από τους «θεσμούς» που παρέδωσε μαθήματα, δυστυχώς με επιτυχία και στην Ευρώπη, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, χρόνια τώρα έχει μετατραπεί σε ένα ψυχρό κερδοσκοπικό μηχανισμό, που το μόνο…όραμά του είναι η αφαίμαξη κάθε πλουτοπαραγωγικής πηγής μιας χώρας. Έχει καταδικάσει χώρες της Κεντρικής Αμερικής, αλλά και της Αφρικής να ζούνε στο όριο της εξόντωσης. Ακόμα και το ελάχιστο αλλά απαραίτητο για μια στοιχειώδη επιβίωση, το νερό, το έχει παραχωρήσει σε ιδιώτες. Αυτοί, οι άθλιοι κερδοσκόποι, φτάσανε στο σημείο να μην επιτρέπουν, σε ανθρώπους πού πένονται, ούτε την πρόσβαση στα…ποτάμια τους! Αυτά τα τομάρια υποθηκεύουν χώρες κι ανθρώπινες ζωές.

Αυτοί οι περίφημοι «θεσμοί» πλακώσανε και σ΄ αυτή τη χώρα, ως τοποτηρητές των ισχυρών συμφερόντων που εκπροσωπούν, των τραπεζών και των απανταχού ολιγαρχών. Με τους τελευταίους μάλιστα βρίσκουν τον τρόπο να τα πηγαίνουν μια χαρά. Είναι αυτοί που ελέγχουν ακόμα και την πληροφόρηση, την οποία κατευθύνουν, προκαλώντας πανικό στις τοπικές κοινωνίες, έτσι ώστε να είναι υπάκουες στους «θεσμούς».

Γιατί, αν είμαστε απροσάρμοστοι, ανυπάκουοι και δεν εφαρμόζουμε τα προγράμματα εξόντωσης μας, που έχουν σχεδιάσει οι «θεσμοί», τότε αλίμονο μας και μαύρο φίδι πού μας έφαγε.

Αμολάνε τα καλοπληρωμένα παπαγαλάκια τους να μας απειλούν, πότε ότι θα μείνουμε χωρίς σύνταξη, πότε ότι δεν θάχουμε φάρμακα, πότε ότι θα γυρίσουμε στη δραχμή. Με λίγα λόγια είναι σα να μας λένε: «Θα πεθάνετε που θα πεθάνετε ρε μαλάκες, διαλέξτε το πιο σύντομο θάνατο…». Έρχονται μετά, αφού μας φτάσουν στο μη παρέκει και μας ζητάνε «μεταρρυθμίσεις». Όπου, μέσα στις μεταρρυθμίσεις είναι να μας τινάξουν στον αέρα τα ταμεία, να οδηγήσουν χιλιάδες στην ανεργία, να αναγκάσουν αυτόν τον έρμο λαό να πουλήσει μπιρ παρά ένα κεραμίδι, που με μύριες θυσίες κατάφερε να αποκτήσει, να βγάλει στο σφυρί η χώρα κάθε περιουσιακό της στοιχείο που έχει κάποια αξία. Αν είναι δυνατόν, να μας κλέψουν κι αυτό το σπάνιο φως, που λούζει την πατρίδα μας, μεταφυσικά και ουσιαστικά.

Αραχτοί σε κάποια σουίτα του Χίλτον, μ΄ έναν υπολογιστή, με τις σαμπάνιες και τις σάουνες, σκηνοθετούν την εξόντωσή μας, προφασιζόμενοι ότι ενεργούν για το συμφέρον μας και τη σύντομη επιστροφή μας στις αγορές…

Εμείς όμως, διαφορετικά νομίζαμε την Ευρώπη. Την είχαμε φανταστεί σα μια Ευρώπη αλληλεγγύης και προόδου των λαών της, μια Ευρώπη που θα ελάμβανε πρόνοια υπέρ των αδυνάτων και θα ενίσχυε την ανάπτυξη και την ευημερία των λαών. Όχι μια Ευρώπη νταβατζήδων της εποχής της Τρούμπας του 1950!

Γι΄ αυτό λοιπόν, σ΄ αυτούς τους «θεσμούς», που στόχο τους έχουν να μας παραδώσουν δεμένους χειροπόδαρα στους εργολάβους και τις Τράπεζες, σ΄ αυτούς που οδήγησαν στην απόλυτη απόγνωση συνανθρώπους μας και τους ώθησαν στην αυτοκτονία, αυτούς πού καταδικάζουν τα προσοντούχα νιάτα μας στην κατάθλιψη της ανεργίας, ανενδοίαστα ας τους πούμε να πάνε να γ…..θούνε!