Εδώ και καιρό σε όλη την Τουρκία και στο Κουρδιστάν συζητιέται πλατιά το κουρδικό ζήτημα, οι «υπερήφανες μεταρρυθμίσεις» του Ερντογάν, η ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας κ.α. Όμως οι δημόσιοι υπάλληλοι με την γενική απεργία τους άλλαξαν την ημερήσια διάταξη και βάλαν τη σφραγίδα τους στα τρέχοντα ζητήματα και εξελίξεις. Καταρχήν, οι δημόσιοι υπάλληλοι περίπου πριν ένα μήνα συζητώντας τη γενική απεργία σε όλα τα πρωτοβάθμια σωματεία αποφάσισαν μια γενική απεργία 25 Νοεμβρίου. Εκατοντάδες κεντρικές και χιλιάδες τοπικές συνελεύσεις πραγματοποιήθηκαν για την επιτυχία της γενικής απεργίας. Στη γενική απεργία αναμφισβήτητα έπαιξε κύριο ρόλο η Συνομοσπονδία των Δημοσίων Υπαλλήλων (KESK), τα σωματεία που ελέγχονται απ’ το επαναστατικό κίνημα, τα αριστερά κόμματα κ.λπ.
Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Ερντογάν υπενθύμισε στους δημοσίους υπαλλήλους ότι το σύνταγμα απαγορεύει στους δημόσιους υπαλλήλους να πραγματοποιούν απεργίες και όσοι θα κατέβουν στην απεργία θα κινηθούν οι νομικές διαδικασίες. Προς τις ίδιες κατευθύνσεις έκαναν δηλώσεις και οι νομάρχες αλλά και η γενική διεύθυνση της αστυνομίας. Όμως τα οξυμένα προβλήματα των δημοσίων υπαλλήλων, π.χ. ελαστικά ωράρια, ασφαλιστικό, ιδιωτικοποιήσεις, χαμηλοί μισθοί, απολύσεις, συνθήκες εργασίας, συμβασιούχοι κ.λπ. δυνάμωσαν την ενότητα και την μαχητικότητα τους.
Η απεργία ήταν ιδιαίτερα επιτυχής στα νοσοκομεία, στα σχολεία, στα μέσα μαζικής μεταφοράς, στις εφορίες, στην αυτοδιοίκηση. Τα νοσοκομεία μόνο ασχολήθηκαν με επείγοντα περιστατικά, σχεδόν όλα τα σχολεία ήταν κλειστά.
Όπως δήλωσε η KESK απ’ τα 2.300.000 δημόσιους υπαλλήλους τα 2.000.000 συμμετείχαν στην απεργία και περίπου το 1.000.000 κατέβηκε δυναμικά στις διαδηλώσεις.Το χαρακτηριστικό της απεργίας ήταν κάθε κλάδος, κάθε νοσοκομείο και κάθε σχολείο πραγματοποίησαν πρώτα τοπικές συγκεντρώσεις και πορείες και ύστερα κατέβηκαν στην κεντρική συγκέντρωση. Πρέπει να τονιστεί ότι ιδιαίτερα στις μεγάλες πόλεις όπως Κων/πολη, Αγκυρα, Σμύρνη, Αδανα και στις κουρδικές πόλεις κατέβηκαν μαζικά και τα εργατικά σωματεία.
Η συγκέντρωση της Κων/πολης ήταν τεράστια και από κάθε περιοχή δεκάδες χιλιάδες με συνθήματα κατέβηκαν στην πλατεία Μπέγιαζιτ. Στη συγκέντρωση πήραν μέρος το Κόμμα Εργασίας ΕΜΕΡ, Δημοκρατικό Κοινωνικό Κόμμα (DHP), Κόμμα Ελευθερίας και Αλληλεγγύης και τα συνδικάτα όπως Συνδικάτο Δέρματος, Μετάλλου, Τροφίμων, Ενέργειας κ.α. Στην απεργία, παρόλο που η Kamu sen (συνομοσπονδία δημοσίων υπαλλήλων που ελέγχεται απ’ το κυβερνών κόμμα) δήλωσε τη μη συμμετοχή της στην απεργία, πάρα πολλά σωματεία της κατέβηκαν στην απεργία και στις συγκεντρώσεις.
Ιδιο κλίμα επικράτησε στην Αγκυρα και στη Σμύρνη. Και στις δύο μεγάλες πόλεις, στις ογκώδεις συγκεντρώσεις πήραν μέρος τα εργατικά σωματεία που ανήκουν στις δύο μεγάλες εργατικές συνομοσπονδίες Turk-is και Disk. Όπως και στην Κων/πολη, στις συγκεντρώσεις ταυτόχρονα βρέθηκαν και οι φοιτητές και οι μαθητές. Στη συγκέντρωση της Αγκυρας κατέβηκαν και τα κόμματα, Κόμμα Εργασίας, Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας, Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα. Σε όλες τις ομιλίες τονίστηκε ότι τα οξυμένα προβλήματα των δημοσίων υπαλλήλων, των εργατών, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων δεν θα χωρέσουν στα πλαίσια του συστήματος και δεν θα δεχτούν την πολιτική του κεφαλαίου.
Υστερα από πολλά χρόνια οι κούρδοι και τούρκοι εργάτες και εργαζόμενοι έστειλαν ένα ισχυρό μήνυμα στο κεφάλαιο και στην κυβέρνησή του. Αναμφισβήτητα αυτή η μεγάλη απεργία θα βοηθήσει για το επόμενο βήμα του αγώνα των εργατών και εργαζομένων.
Σεϊτ Αλντογάν
