Τετάρτη 22 Απριλίου 2015


ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Συγκέντρωση και Πορεία σε Βουλή και ΕΕ Πέμπτη 23/4

Όχι στην Ευρώπη φρούριο – Να διαλυθεί η Φρόντεξ – Οι μετανάστες και οι πρόσφυγες είναι καλοδεχούμενοι!

Συγκέντρωση και Πορεία σε Βουλή και ΕΕ Πέμπτη 23/4 ώρα 18.00 στα Προπύλαια
Η μετατροπή της Μεσογείου σε νεκροταφείο «ανθρώπινων ψυχών» δείχνει με τον πιο ωμό και βίαιο τρόπο το πρόσωπο του σύγχρονου βάρβαρου καπιταλισμού. Η επέμβαση των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων με κύριο σκοπό την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών και την πρόοδο των γεωστρατηγικών επιδιώξεων τους για να εξασφαλίσουν τα κέρδη τους, καταδικάζει τους ντόπιους πληθυσμούς στη δυστυχία, την πείνα και το θάνατο. Αυτή είναι η αιτία που διογκώνει το μεταναστευτικό κύμα των ανθρώπων που φεύγουν από τις πατρίδες τους για να εξασφαλίσουν πρώτα απ’ όλα την επιβίωση τη δική τους και των παιδιών τους. Αυτοί που τους εξαναγκάζουν στην προσφυγιά είναι που χτίζουν τα τείχη, που βουλιάζουν τις βάρκες της αγωνίας στη Μεσόγειο, είναι οι ηθικοί αυτουργοί των μαζικών δολοφονιών που βιώνουμε τις τελευταίες μέρες. Για όσους καταφέρουν να γλυτώσουν από τον πνιγμό, το κυνηγητό της FRONTEX, τους περιμένει το στρατόπεδο συγκέντρωσης, η απλήρωτη και μαύρη εργασία, το μαχαίρι του φασίστα, το επίσημο και ανεπίσημο κυνηγητό.
Κανείς δεν μπορεί να μένει απαθής στο διαρκές αυτό έγκλημα. Τη λύση δεν μπορεί να δώσει η ΕΕ και το ΝΑΤΟ που είναι οι κύριοι αίτιοι για το πρόβλημα. Τη λύση δεν μπορεί να δώσει η κυβέρνηση που δεν αμφισβητεί το πλαίσιο των ευρωσυνθηκών, της Σένγκεν και των συνθηκών του Δουβλίνου. Αυτοί χρησιμοποιούν τον πρόσφυγα για να καλλιεργούν τη διαίρεση της εργατικής τάξης, να δημιουργήσουν ψεύτικους εχθρούς. Να απομονώσουμε την ακροδεξιά αντιπολίτευση Σαμαρά που κραυγάζει για «νόμο και τάξη» και προσπαθεί να οικειοποιηθεί τη ρατσιστική ατζέντα της Χρυσής Αυγής.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλεί το λαό, το εργατικό κίνημα να δώσει ηχηρή απάντηση στις μαζικές δολοφονίες προσφύγων. Το μαζικό κίνημα πρέπει να απαιτήσει:
Απειθαρχία στις αντιμεταναστευτικές συνθήκες της Ε.Ε. Ρήξη κι έξοδος από το βάρβαρο ιμπεριαλιστικό οργανισμό.
Καμία συμμετοχή στα πολεμικά σχέδια των ιμπεριαλιστικών οργανισμών.
Άσυλο σε όλους τους πρόσφυγες και χορήγηση ταξιδιωτικών εγγράφων για να ταξιδέψουν όπου θέλουν.
Νομιμοποίηση όλων των μεταναστών.
Πλήρη και ίσα δικαιώματα σε όλους τους μετανάστες που ζουν κι εργάζονται στη χώρα μας.
ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Τι θα έκανε ο Λένιν;

του Νίκου Μπογιόπουλου

Σαν σήμερα, πριν από ακριβώς 145 χρόνια, στις 22 Απρίλη 1870, γεννήθηκε ο Λένιν. Ο ηγέτης της πρώτης νικηφόρας σοσιαλιστικής επανάστασης στον κόσμο.
«Εμείς αρχίσαμε… ο πάγος έσπασε… ο δρόμος χαράχτηκε…»! Έτσι περιέγραφε ο ίδιος ο Λένιν, με το μεγαλείο της σεμνότητάς του, το μέτρο της δικής του συμβολής στο κοσμοϊστορικό αυτό γεγονός.
Πολλά χρόνια αργότερα κάποιος που δύσκολα θα μπορούσε να κολλήσει επάνω του η κατηγορία ότι πάσχει από μαρξιστικούς και λενινιστικούς «δογματισμούς», έγραψε:

«Αν ο Μαρξ και ο Λένιν ήταν σήµερα ζωντανοί, θα ήταν βασικοί διεκδικητές του βραβείου Νόµπελ για την οικονοµία. Ο Μαρξ προέβλεψε την προϊούσα εξαθλίωση των εργαζοµένων και ο Λένιν προείδε την υποταγή της υλικής παραγωγής στη συσσώρευση κερδών του χρηµατοπιστωτικού κεφαλαίου. Οι προβλέψεις τους είναι κατά πολύ ανώτερες από τα “οικονοµικά µοντέλα” που σήµερα βραβεύονται µε Νόµπελ και από τις προβλέψεις των κεντρικών τραπεζιτών, των υπουργών Οικονοµικών και των νοµπελιστών οικονοµολόγων…».
Τα παραπάνω λόγια δεν προέρχονται από κάποιον υπουργό οικονομικών του πάλαι ποτέ «Συμφώνου της Βαρσοβίας». Προέρχονται από έναν υπουργό οικονομικών του… Ρόναλντ Ρήγκαν! Τον Πολ Κρεγκ Ρόµπερτς.
Η τοποθέτηση του Ρόμπερτς, που έγινε μόλις πριν από 4 χρόνια και ήταν και η απάντησή του στις διάφορες αστείες θεωρίες που αναπτύσσονταν εκείνη την περίοδο για τον χαρακτήρα της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, γεννά ένα ερώτημα: Τι θα έκανε, άραγε, σήμερα ο Λένιν;
Πώς θα απαντούσε σε ζητήματα που ταλανίζουν την παγκόσμια οικονομία – και την Ελλάδα; Πώς θα απαντούσε πολιτικά (γιατί τι άλλο είναι η πολιτική παρά συμπυκνωμένη οικονομία;) στο ζήτημα, για παράδειγμα, του δημόσιου χρέους; Πώς θα είχε σταθεί απέναντι στην συνακόλουθη χρεοτρομοκρατία που έχει μετατραπεί σε εργαλείο για επιβολή κάθε είδους βαρβαρότητας εναντίον του ελληνικού λαού τα τελευταία χρόνια;
Πώς θα το έκανε ο Λένιν, λοιπόν;
Κατ’ αρχάς ο Λένιν ήταν ο άνθρωπος που με διεξοδικό τρόπο προσδιόρισε αυτό που ζούμε (και) σήμερα: Δηλαδή τον ζυγό του «αποικιακού» και «τοκογλυφικού ιµπεριαλισµού». Έγραφε:
«Ο ιµπεριαλισµός ή η κυριαρχία του χρηµατιστικού κεφαλαίου είναι η ανώτατη εκείνη βαθµίδα καπιταλισµού όπου ο χωρισµός αυτός παίρνει πελώριες διαστάσεις. Η υπεροχή του χρηµατιστικού κεφαλαίου πάνω σε όλες τις υπόλοιπες µορφές κεφαλαίου σηµαίνει κυρίαρχη θέση του εισοδηµατία και της χρηµατιστικής ολιγαρχίας, σηµαίνει ξεχώρισµα µερικών κρατών που κατέχουν τη χρηµατιστική δύναµη, απ’ όλα τα υπόλοιπα».
Ο Λένιν, επομένως, που δεν ενδιαφερόταν και πολύ αν θα έπαιρνε το… Νόμπελ, αντιλαμβανόταν ότι το θέμα του χρέους, η μετατροπή κάποιων σε μόνιμους πιστωτές και άλλων σε μόνιμους οφειλέτες, δεν είναι ένα «στενά» οικονομικό, αλλά ένα πολιτικό, ένα ταξικό, τελικά, πρόβλημα.
Αυτός είναι και ο λόγος που – πριν από την Επανάσταση – τόνιζε:
«»Δημόσια χρέη»! Η εργατική τάξη ξέρει ότι τα χρέη αυτά δεν είναι δικά της και όταν πάρει την εξουσία θα αναθέσει την εξόφλησή τους σε εκείνους που τα έκαναν».
Ο Λένιν, όμως, αυτά που έλεγε τα εννοούσε κιόλας. Έτσι, συνεπής στις προεπαναστατικές του τοποθετήσεις, μετά από την Επανάσταση, και συγκεκριμένα μόλις λίγες εβδομάδες μετά την Επανάσταση είχε ήδη υπογράψει (στις 9 Γενάρη 1918) το Διάταγμα Ακύρωσης όλων των Εσωτερικών και Εξωτερικών Δανείων που είχε υπογράψει η τσαρική και η προηγούμενη αστική κυβέρνηση.
Ο Λένιν, με απλά λόγια, αρνήθηκε να πληρώνει εγχώριους και ξένους κλέφτες, ληστές, κερδοσκόπους και τοκογλύφους. Και εν ολίγοις, εκείνο που τους είπε ήταν ότι αν θεωρούσαν πως είχαν λαμβάνειν να πήγαιναν να τα πάρουν από εκείνους που τα είχαν ξεκοκαλίσει και όχι από το ρώσικο λαό.
Στη συνέχεια, παρακολουθώντας τις διεθνείς εξελίξεις, κάπου – κάπου ειρωνευόταν τους ιμπεριαλιστές όταν εκείνοι απειλούσαν τους Μπολσεβίκους επειδή αρνήθηκαν να αναγνωρίσουν τα χρέη της προεπαναστατικής Ρωσίας προς διεθνείς κερδοσκόπους και τοκογλύφους.
Σε αυτό το πνεύμα καλούσε περιπαιχτικά το συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς να στείλει ευχαριστήριο τηλεγράφημα στον Βρετανό οικονομολόγο, τον Κέυνς. Αφορμή ήταν το γεγονός ότι ο Κέυνς, βλέποντας ότι λόγω των χρεών ο καπιταλισμός μετά την ειρήνη των Βερσαλλιών τραβούσε προς την χρεοκοπία, τασσόταν υπέρ της μη αποπληρωμής των χρεών και καλούσε τα καπιταλιστικά κράτη να ακυρώσουν και να διαγράψουν τα δημόσια χρέη που είχαν διογκωθεί λόγω του Α” Παγκοσμίου Πολέμου.
Ο Λένιν, στην εισήγησή του προς το συνέδριο, σχολίαζε:
«Εμάς, όμως, όπως ξέρετε αυτά τα χρέη δεν μας ανησυχούν, γιατί εμείς λιγάκι νωρίτερα από την εμφάνιση του βιβλίου του Κέυνς, ακολουθήσαμε τη θαυμάσια συμβουλή του: ακυρώσαμε όλα τα χρέη».
Προκαλώντας, δε, τα τρανταχτά γέλια και τα θυελλώδη χειροκροτήματα των συνέδρων, πρόσθετε:
«Νομίζω πως θα έπρεπε εξ ονόματος του συνεδρίου της Κομμουνιστικής Διεθνούς να στείλουμε ένα ευχαριστήριο σ” αυτούς τους οικονομολόγους – προπαγανδιστές υπέρ του μπολσεβικισμού».
Ο Λένιν γνώριζε ότι η εν λόγω ασθένεια του καπιταλισμού, η ασθένεια της υπερχρέωσης, είναι τόσο παλιά και τόσο ανίατη που η γιατρειά της δεν θα επερχόταν με επικλήσεις, όπως αυτές του Κέυνς και άλλων αστών οικονομολόγων, στη «γενναιοψυχία» των πιστωτών.
Οι τοκογλύφοι δεν θα έκαναν ποτέ το «χατίρι» των λαών ώστε να δεχτούν ακύρωση των χρεών τους. Για τούτο ο Λένιν πρότεινε στους λαούς την πολιτική λύση του θέματος:
«Στο σημείο αυτό – έλεγε – δεν συμφωνούν οι απόψεις μας με τον Κέυνς» και πρόσθετε: «Νομίζουμε πως για την ακύρωση των χρεών θα αναγκαστούν να περιμένουν κάτι άλλο και να δουλέψουν (σσ: οι λαοί) σε κάποια άλλη κατεύθυνση, χωρίς να υπολογίζουν στη «γενναιοψυχία» των κυρίων καπιταλιστών».
Αυτή ήταν η πολιτική των Μπολσεβίκων απέναντι στα χρέη τα οποία ξένοι και ντόπιοι τοκογλύφοι είχαν φορτώσει στις πλάτες του ρωσικού λαού.
Όμως, οι Μπολσεβίκοι, επειδή ακριβώς ήταν κομμουνιστές, δηλαδή και πατριώτες και διεθνιστές, την ώρα που οι πολιτικοί προπάτορες του ελληνικού αστικού πολιτικού κόσμου έστελναν στρατό εναντίον τους, εκείνοι, όσον αφορά την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό, να τι έκαναν:
«Ένα άλλο οικονομικό μέτρο της σοβιετικής κυβέρνησης στον εξωτερικό τομέα ήταν η παραίτησή της από το Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο (ΔΟΕ), που επέβαλαν το 1897, μετά τον ελληνοτουρκικό πόλεμο, οι Μεγάλες Δυνάμεις στην Ελλάδα (…) από την Οχτωβριανή Επανάσταση η Ελλάδα απεκόμισε οικονομικά οφέλη. Η νεαρή Σοβιετική Δημοκρατία, με απόφαση του Δεύτερου Συνεδρίου των Σοβιέτ, απάλλαξε την Ελλάδα από το χρέος που όφειλε στη Ρωσία και ανερχόταν στα 100 εκατομμύρια χρυσά γαλλικά φράγκα. Ακόμα, η σοβιετική κυβέρνηση παραιτήθηκε από τα δικαιώματά της στο Άγιο Όρος, καθώς και από τις ιδιοκτησίες του τσαρικού κράτους σε διάφορα ευαγή ιδρύματα στην Ελλάδα (ρώσικο νοσοκομείο στον Πειραιά, το σημερινό Τζάνειο) κλπ.».
Έτσι αντιμετώπισαν, λοιπόν, ο Λένιν και οι Μπολσεβίκοι τα θέματα του χρέους. Κάλεσαν το λαό και πρωτοστάτησαν ώστε να εγκαθιδρύσει την δική του εξουσία. Και ήταν αυτή η εξουσία που έστειλε, όπως το έλεγε ο Λένιν, το λογαριασμό των χρεών σε εκείνους που τα έκαναν!
***
Ήταν ακριβώς αυτή η συνέπεια λόγων και πράξεων που κατέστησαν το όνομα του Λένιν παγκόσμιο σύμβολο. Ήταν η επιστημονική του διαύγεια με την οποία ανέπτυξε και συγκεκριμενοποίησε παραπέρα όλα τα συστατικά μέρη του μαρξισμού – τη φιλοσοφία, την πολιτική οικονομία και τον επιστημονικό κομμουνισμό – και ήταν φυσικά ο μεγαλοφυής από μέρους του μετασχηματισμός της πολιτικής επιστήμης σε πολιτική δράση, που εξηγούν γιατί ο Λένιν μαζί με τον Μαρξ και τον Ένγκελς δίκαια θεωρείται ένας από τους τρεις θεμελιωτές της κομμουνιστικής κοσμοθεωρίας.
Μια κοσμοθεωρία που, όπως έλεγε, δεν είναι δόγμα αλλά εργαλείο για δράση, καθώς αναβλύζει μέσα από το θησαυροφυλάκιο όλων των ανθρώπινων επιτευγμάτων, χωρίς αποκλεισμούς και χωρίς παρωπίδες.
Αυτός ήταν και ο λόγος που ο Λένιν, «αλλεργικός» με τα τσιτάτα και τις ανόητες «ορμήνιες», απευθυνόταν στους νέους – κι ας το κρατήσουμε στη σημερινή επέτειο της γέννησής του – έτσι:
«Θα ήταν λάθος να νομίζετε ότι είναι αρκετό να αφομοιώσετε τα κομμουνιστικά συνθήματα, τα συμπεράσματα της κομμουνιστικής επιστήμης και δεν χρειάζεται να αφομοιώσετε το σύνολο των γνώσεων, που επακόλουθό τους είναι ο ίδιος ο κομμουνισμός. Ο μαρξισμός είναι παράδειγμα που δείχνει πώς βγήκε ο κομμουνισμός από το σύνολο των ανθρώπινων γνώσεων».
Δημοσιεύθηκε στο enikos την Τετάρτη 22 Απριλίου 2015

Πέμπτη 9 Απριλίου 2015

Πηγή: Γιώργος Δελαστίκ – «Επίκαιρα»

Το Ράιχ είναι έξω φρενών με τον Τσίπρα

Δραματικοί οι τόνοι της  μεγάλου σχήματος τρίτης σελίδας της εφημερίδας της γερμανικής ελίτ Frankfurter Allgemeine στην πασχαλιάτικη έκδοσή της, η οποία είναι αποκλειστικά αφιερωμένη στο ταξίδι του Έλληνα πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, στη Ρωσία. «Στρέφεται τώρα η Αθήνα προς τη Μόσχα;» αναρωτιέται στον τίτλο της με υποκριτική αγωνία. «Επίκειται, λοιπόν, στρατηγική συμμαχία Αθήνας και Μόσχας; Θα γίνει η Αθήνα Δούρειος Ίππος στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ;» αναρωτιέται η εφημερίδα, διεκδικώντας το... Νομπέλ δημοσιογραφικού κρετινισμού!

«Η επίσκεψη Τσίπρα συνοδεύεται από φόβους... Κατά το σενάριο τρόμου, ο Τσίπρας θα μπορούσε με ένα τσεκ δισεκατομμυρίων από τον Πούτιν να αποστρέψει το πρόσωπό του από την ΕΕ και να επιδιώξει μια συμμαχία με τη Ρωσία», γράφει με κάθε σοβαρότητα η γερμανική εφημερίδα, συνεχίζοντας την... μπουρδολογία της.

Φυσικά, για όλα αυτά φταίει ο... Αλέξης Τσίπρας! «Ο Τσίπρας έχει κι ο ίδιος συνεισφέρει ώστε το παιχνίδι του με το ρωσικό χαρτί να ατενίζεται καχύποπτα. Σε μια συνέντευξή του με το ρωσικό πρακτορείο Tass, μίλησε πριν από μερικές μέρες για την "παράλογη" πολιτική κυρώσεων της ΕΕ (σ.σ.: προς τη Ρωσία), την οποία ο ίδιος αρνείται. Έδωσε όρκο πίστης στις αδελφικές πιέσεις των δύο χωρών, οι οποίες στον αγώνα εναντίον του φασισμού έχυσαν περισσότερο αίμα από άλλους», γράφει η Frankfurter Allgemeine.

«Αλλαγή πορείας»

Μετά το... «αδιάσειστο» στοιχείο, ότι ο Τσίπρας μίλησε για τα θύματα που έδωσαν η Ρωσία και η Ελλάδα κατά του ναζισμού και του φασισμού, η εφημερίδα της γερμανικής ελίτ οδηγείται στο καταλυτικό συμπέρασμά της: «Αυτό ήχησε ως αλλαγή πορείας»!

«Η Ρωσία θα είχε μεγάλο συμφέρον  για κάτι τέτοιο, γιατί η Αθήνα μπορεί να βοηθήσει το Κρεμλίνο να βάλει σφήνα στην ΕΕ, η οποία θα διαρρήξει το μέτωπο των κυρώσεων», ενώ «μακροπρόθεσμα θα μπορούσε η Ελλάδα να αποτελέσει κλειδί για τη Μόσχα για να ενισχύσει την επιρροή της στα Βαλκάνια και στην Κεντρική και Νοτιοανατολική Ευρώπη», συνεχίζει ακάθεκτη η εφημερίδα.

Είναι προφανές ότι πρόκειται για ένα άθλιο προπαγανδιστικό κείμενο, το οποίο καμιά σχέση δεν έχει με την πραγματικότητα. Αυτό αποδεικνύεται και από την τελευταία παράγραφο της ολοσέλιδης δήθεν ανάλυσης, η οποία καθησυχάζει τους αναγνώστες: «Στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση της  Γερμανίας είναι πεισμένοι ότι, παρόλο που ο Τσίπρας έχει το ρωσικό χαρτί στο χέρι και ίσως θα ήθελε να το ανασύρει, "δεν θα το παίξει όμως"». Τελεία και παύλα.

«Αυτή η κυβέρνηση δεν μπορεί να επιβιώσει»!

Δεν φτάνει όμως ο γερμανικός Τύπος, έχουμε και τον αγγλικό και δη τους Financial Times να επιτίθενται συστηματικά κατά της ελληνικής κυβέρνησης με απύθμενο θράσος. «Αυτή η κυβέρνηση δεν μπορεί να επιβιώσει» υποτίθεται ότι δήλωσε στην εφημερίδα «ανώτατος αξιωματούχος σε υπουργείο Οικονομικών της Ευρωζώνης». Άρα όχι Άγγλος. Να υποθέσουμε Γερμανός για να πέσουμε μέσα;

«Η ιδέα θα ήταν ο κ. Τσίπρας να σφυρηλατήσει νέο συνασπισμό με το παραδοσιακό κεντροαριστερό κόμμα της Ελλάδας, το πολιορκημένο ΠΑΣΟΚ, και το Ποτάμι, ένα κόμμα διαμαρτυρίας πιο κοντά στη δεσπόζουσα γραμμή», γράφει η βρετανική οικονομική εφημερίδα, η μεγαλύτερη της Ευρώπης σε άρθρο της με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Εντείνεται ο θυμός της Ευρωζώνης με την Αθήνα».

«Για να κερδίσει την υποστήριξη του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού, ο κ. Τσίπρας θα έπρεπε επίσης να ξεφορτωθεί τον δεξιό εταίρο του στον συνασπισμό, τους εθνικιστικούς ΑΝΕΛ», υποστηρίζει ο δημοσιογράφος των Financial Times, ο οποίος αποφάσισε, όπως φαίνεται, να αλλάξει την κυβέρνηση της  Ελλάδας. Να διώξει, δηλαδή, από την κυβέρνηση τους ΑΝΕΛ και να προσλάβει... «γερμανοτσολιάδες» στην υπηρεσία του Δ' Ράιχ!

Ζητούν... εκκαθαρίσεις

Δεν θα μπορούσαν, φυσικά, να λείπουν και οι εκκαθαρίσεις των αριστερών του ΣΥΡΙΖΑ από τις βρετανικές προτάσεις. «Υπό την ηγεσία του Παναγιώτη Λαφαζάνη, ο οποίος στο κόμμα είναι τόσο δημοφιλής σχεδόν όσο και ο πρωθυπουργός, τα μέλη της Αριστερής Πλατφόρμας  λένε ότι θα βάλουν βέτο σε δομικές μεταρρυθμίσεις που προωθούνται επίμονα από τους δανειστές της Ελλάδας στον τρέχοντα γύρο συνομιλιών διάσωσης. Ακόμη όμως κι αν ο κ. Τσίπρας είχε υιοθετήσει πιο μετριοπαθή στάση στις διαπραγματεύσεις του με τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο, είναι πάρα πολύ νωρίς να περιμένουμε από αυτόν να διακινδυνεύσει μια ανοιχτή σύγκρουση με την αριστερή του πτέρυγα», γράφει η εφημερίδα του Λονδίνου.

Επιστρέφοντας στη χρήση των αληθινών ή κατά φαντασίαν ανώνυμων «αξιωματούχων της Ευρωζώνης», η αγγλική εφημερίδα γράφει ότι «παραδέχονται πως είναι απελπισμένοι με την αποτυχία του κ. Τσίπρα να επιλέξει ανάμεσα στις απαιτήσεις της Αριστερής Πλατφόρμας για πλήρη απόρριψη του προγράμματος διάσωσης και μια πιο πραγματιστική προσέγγιση, που θα συμπεριλάμβανε μια
προσέγγιση με πιο κεντρώους δυνάμει συμμάχους στο Κοινοβούλιο».

Με άλλα λόγια, οι Αγγλοι καλούν τον Αλέξη Τσίπρα να διώξει τον Πάνο Κομμένο και τους ΑΝΕΛ και να διαγράψει την Αριστερή Πλατφόρμα του ΣΥΡΙΖΑ για να γίνει τελικά «γερμανοτσολιάς» κι ο ίδιος! Έκτακτη πρόταση και με... σίγουρο πολιτικό μέλλον!

Ενοχλείται το Βερολίνο


Εφημερίδες είναι αυτές, ό,τι θέλουν γράφουν κι όποιοι θέλουν τις αγοράζουν, μπορεί να πει κανείς. Δεν έχει κι άδικο. Όταν όμως ο αντικαγκελάριος και υπουργός Οικονομίας της Γερμανίας, ο σοσιαλδημοκράτης  Ζίγκμαρ  Γκάμπριελ, παρεμβαίνει στη συζήτηση, τότε τα πράγματα αλλάζουν ριζικά αναφορικά με τη στάση του Βερολίνου απέναντι στην επίσκεψη Τσίπρα στη ρωσική πρωτεύουσα.
Πόσω μάλλον που μόνο ουδέτερη δεν μπορεί να χαρακτηριστεί η δήλωση του Γερμανού αντικαγκελαρίου: «Δεν μπορώ να πιστέψω ότι οποιοσδήποτε στην Αθήνα παίζει πραγματικά με τη σκέψη να στρέψει την πλάτη στην Ευρώπη και να πέσει στην αγκαλιά της Μόσχας!» δήλωσε άκρως απειλητικά ο Γκάμπριελ στην εφημερίδα Rheinische Post, σε συνέντευξη που έδωσε.

Το ίδιο ωμά απειλητικός ήταν και ο δεξιός πρόεδρος της επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων του Γερμανικού Κοινοβουλίου, σε συνέντευξη που έδωσε στη Hannoversche Allgemeine Zeitung. «Όποιος θέλει ευρωπαϊκή βοήθεια πρέπει η πυξίδα του να δείχνει προς τις Βρυξέλλες και όχι προς τη Μόσχα», δήλωσε ο Γκίντερ Κρίχμπαουμ. Πρόσθεσε, μάλιστα, ειρωνικά ότι αν η ελληνική κυβέρνηση αναζητά «τη σωτηρία της ψυχής της» στη Μόσχα, τότε «ποντάρει σε λάθος άλογο».

«Σιγά μην σας δώσουμε λεφτά!»

Ο Βόλφγκανγκ Μινχάου, κορυφαίος αρθρογράφος των Financial Times, γερμανικής καταγωγής φυσικά, είναι πλήρως ευθυγραμμισμένος με τον Κρίχμπαουμ και ως εκ τούτου μας εξηγεί χωρίς περιστροφές τι ακριβώς εννοεί ο Γερμανός δεξιός πολιτικός, σε άρθρο του στη γερμανόφιλη αγγλική εφημερίδα:

«Ναι, η Αθήνα έχει βέτο επί της ανανέωσης των κυρώσεων (σ.σ.: εναντίον της Ρωσίας). Λαμβάνει όμως επίσης πόρους από την ΕΕ. Υπό αυτή την προοπτική, μια ολικά αντιπαραθετική στάση θα είχε αρνητικές συνέπειες οικονομικά. Νομίζετε πραγματικά ότι η ΕΕ θα συνέχιζε να πληρώνει επιδοτήσεις στην Ελλάδα, αν η Αθήνα ετοιμαζόταν να βγει από την Ευρωζώνη και να προσδεθεί στη Ρωσία;» γράφει ο Μινχάου.

Ούτε που τον πειράζει φυσικά το γεγονός ότι οι κάθε είδους επιδοτήσεις της ΕΕ συνδέονται αποκλειστικά με την ΕΕ και όχι με την Ευρωζώνη. Τι συζητάμε όμως; Εδώ ο Μινχάου... απαγορεύει γραπτά και διά οικονομικού ροπάλου στον Τσίπρα να συζητήσει πολιτικά θέματα με τον Πούτιν!
«Γύρω από ποιο θέμα θα έπρεπε ο κ. Τσίπρας να συζητήσει με τον κ. Πούτιν; Η συμβουλή μου θα ήταν να περιοριστούν στον καιρό και τα σπορ και κατόπιν να γυρίσει γρήγορα γρήγορα ο Τσίπρας στην πατρίδα του για να επεξεργαστεί μια συνεκτική οικονομική στρατηγική, η οποία δεν βασίζεται στη Ρωσία», γράφει σε ύφος διαταγής προς τον Έλληνα πρωθυπουργό!

Α, ρε. Σαμαρά και Βενιζέλε, πώς ξεφτιλίσατε εντελώς τη χώρα με τη γερμανοδουλεία σας!